Het is inmiddels alweer acht jaar geleden, maar als ik eraan denk gaan m’n nekharen nog overeind staan. Lewis was kwijt, op het strand op Curaçao. Hij was drie jaar en het duurde zo ongeveer veertig minuten voordat hij weer gevonden was. Je kind is je meest waardevolle bezit, in hoeverre je over bezit kunt spreken, maar je weet wat ik bedoel. Je kind is je kwetsbaarste, zwakste, meest gevoelige plek. Vanaf het moment dat je zo’n ukje in je armen hebt, voel je aan alles dat je hem of haar met je leven zult beschermen. Ik zal niet snel voor eigen rechter spelen, maar wie met z’n takken aan mijn kinderen zit heeft een probleem. Ik denk dat veel ouders dat gevoel herkennen, je moet er gewoon níet aan denken dat er iets met ze gebeurt. Vol afschuw volgde ik dan ook het nieuws over Gino, het jongetje dat ging voetballen en nooit meer terugkwam. Het brak mijn moederhart. Net zoals kinderen die met ex-partners meegingen en voor altijd wegbleven, of ze nou ontvoerd werden naar het buitenland of omgebracht werden. Een kind moet gewoon kunnen buitenspelen en in feite zou een kind altijd veilig moeten zijn bij vader of moeder. Dat dat niet zo is maakt me verdrietig. Wáárom zijn er mensen die een onschuldig kind kwaad willen doen? Mijn paniek duurde destijds veertig minuten en ik kan het gevoel nog zo terughalen. De onmacht en de angst, het harde bonken van mijn hart. Ik wil oprecht niet weten wat ouders doormaken van kinderen die nooit meer terugkomen. We waren op Lions Dive op Curaçao. Een bekende plek voor ons, we kwamen er regelmatig. Het was mijn verjaardag en we vierden het met ons gezin op het strand die middag. Ik weet nog precies hoe het ging. Ik gaf Miles borstvoeding en Lewis zat achter mij in het zand te spelen, mijn ex haalde drinken of iets dergelijks. Lewis liep hem achterna, maar liep aan de andere kant om het barretje heen. Toen mijn ex terugkwam en Lewis niet bij zich had, was ik niet direct in alle staten. Ik denk dan ook dat de paniek wat betreft zo’n verdwijn-proces van een kind verloopt in fases. In eerste instantie dacht ik dat Lewis wel weer zou opduiken, dat was de eerste minuut. Daarna ben ik – met Miles op de arm – toch maar om dat barretje heengelopen. Ex liep de andere kant op, maar Lewis was al verdwenen.Wie Lions Dive kent, weet dat er een gedeelte van het strand is waar je lekker kunt zwemmen, maar aan de linkerkant is een haventje met boten, daar is het direct diep.
Ze is trajectbegeleider in het voortgezet speciaal onderwijs, auteur bij uitgeverij De Fontein, moeder van twee jongens van tien en acht jaar, pas gescheiden en verwacht een dochter met haar nieuwe vriend. Niks saais aan dus. Daarom willen we je graag voorstellen aan onze nieuwe columnist: Ellen Rink.
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
We kennen haar allemaal: de moeder die, terwijl jij nog druk staat te kletsen over traktaties en Cito-scores, al half in de auto zit. Niet omdat ze onvriendelijk is, maar omdat het schoolplein gewoon niet haar natuurlijke habitat is. En geloof ons: haar sterrenbeeld verraadt alles.