Patrick van Rhijn (52) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn columns put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
Lees verder onder de advertentie
Het is ruim na etenstijd en onze magen knorren na een dagje shoppen. Samen met Rikki, mijn 13-jarige puberprinses, en Jazz, mijn 11-jarige achtstegroeper, rijd ik over de ring A20 bij Amsterdam.
Lees verder onder de advertentie
Sterke pubermening
In de verte het gebouw van de Telegraaf. De laatste keer dat ik daar columns schreef (voor de zaterdagbijlage Vrouw, van 2016 tot 2018, red.) waren de kids op mijn achterbank nog zo klein dat ze geen idee hadden wat hun vader deed. Ook mijn romans stammen uit de tijd dat die twee nog vloeibaar waren. Maar tijden veranderen. Zowel Rikki als Jazz heeft inmiddels een sterke mening over mijn haar, mijn buikje, mijn kledingkeuze, mijn dansmoves, mijn datingleven, het eten dat ik dagelijks voor ze maak, de manier waarop ik hun kleding was, de grapjes die ik maak in het bijzijn van hun vrienden en vriendinnen, waarom ze geen tweede ijsje mogen en ja, over wat niet eigenlijk? Ik zoef langs een vrachtwagen. Met lichte maar vrolijke vrees kijk ik in mijn achteruitkijkspiegel. Daar zitten ze, die dotjes. De TikTok-geluidjes uit hun mobieltjes vullen de auto.
Lees verder onder de advertentie
Schrijven over het vaderschap
‘Hee schatjes,’ zeg ik, ‘guess what, ik sprak gisteren wat mensen van Kek Mama, en ik ga de komende tijd weer een wekelijkse column schrijven. Over mijn vaderschap. Genoeg bizarre verhalen te vertellen met vijf kids…’
Lees verder onder de advertentie
Geen enkele reactie. Dan, plots – alsof mijn woorden vertraagd bij haar binnenkomen – een dodelijke blik. Van Rikki. Ze laat zelfs haar telefoon zakken. ‘Jouw vaderschap?! Over ons bedoel je!’
‘Even kijken… ik ben vader, onder andere van jullie. Eh… ja. Ook over jullie.’ Via het spiegeltje glimlach ik naar haar met overdreven ontblote tanden.
‘Gaat-ie straks zijn flauwe grapjes ook daar lopen maken! Over onze rug!’
Maar Rikki wil er niets van weten. ‘Ja, dahag,’ zegt ze, ‘dat dacht ik dus mooi niet, papa!’ Dan stoot ze haar broertje aan. ‘Jazz! Hee, hoor je dat?’
Jazz kijkt verstoord op van zijn telefoon. ‘Wat?’
‘Hoor je dat? Papa gaat ons lopen misbruiken voor zijn verhaaltjes! Hij gaat columns schrijven voor een of ander platform voor ouders. Gaat-ie straks zijn flauwe grapjes ook daar lopen maken! Over onze rug!’
Mijn zoon haalt zijn schouders op en stopt een Haribo big in zijn mond. ‘Boeien.’ Dan kijkt hij mij aan. ‘Leuk hoor pap… Krijg ik ook credits? Ten bucks per column waar ik in zit!’
Ik lach hardop. ‘Ja, doei.’ Nu neem ik een zogenaamd dreigende toon aan. ‘Maar als jij een keer lelijk tegen je zus doet of je zegt iets héééél beschamends, dan kan het vanaf nu wel zomaar in een column terechtkomen.’
Lees verder onder de advertentie
Ik knipoog naar hem in de achteruitkijkspiegel, maar Jazz is alweer in zijn schermpje verdwenen. Hij slaakt een kreetje van opwinding. Iets met het bereiken van ‘een nieuwe wereld’, in Roblox.
Rikki kan zich opeens wel vinden in de twist van haar broer. Haar gezicht staat plots op standje niet-geschoten-is-altijd-mis-want-ik-zie-mogelijkheden. ‘Oké pap,’ zegt ze, ‘Ik weet het goed gemaakt. Voor iedere keer dat jij me noemt in een column moet je me als betaling meenemen naar Starbucks.’ Ze kijkt me heel zelfingenomen aan.
‘Voor iedere keer dat jij me noemt in een column moet je me als betaling meenemen naar de Starbucks’
‘Echt niet,’ antwoord ik lachend, ‘maarrrr, maar, maar…’ Even laat ik een stilte vallen. ‘Als blijk van goede wil ben ik bereid jullie mee te nemen naar een fastfoodrestaurant.’
Opwinding en gejuich op de achterbank. Hun selectieve gehoor is nu wel paraat. Terwijl ze hardop nadenken over welk menu en welk drankje ze gaan kiezen, vraag ik: ‘Dus dat is een deal?’
‘Deal!’ roepen ze in koor.
Met een vette glimlach neem ik de afslag richting de Mac. Ik zal ze maar niet zeggen dat ik dat eigenlijk toch al van plan was. Ja, je denkt toch niet dat ik na een dag winkel in winkel uit ook nog ga staan koken voor die gasten? Nu maar hopen dat ze dit ‘verhaaltje’ niet te zien krijgen.
Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
Elke moeder weet: zodra het stil is, moet je heel rap bij je kinderen gaan kijken, want dan gebeurt er van alles waar jij niet blij van wordt. Dat wist Claudia ergens ook heus wel, maar toch lag ze te lekker op de bank. Dat heeft ze geweten.
In de wintermaanden kan de temperatuur ’s nachts flink dalen. Maar hoe weet je of je kindje het écht niet te koud heeft in bed? Twee kinderslaapcoaches delen belangrijke signalen waaraan je kunt zien dat het misschien tijd is voor een extra laagje of een warme slaapzak.
Het kinderboek De mooiste vis van de zee is een klassieker die al tientallen jaren in menig kinderkamer te vinden is. Volgens psycholoog Caroline Middelsdorf geeft dit ogenschijnlijk onschuldige verhaal echter een minder gezonde boodschap mee aan kinderen. Op Instagram deelt ze haar gedachte hierachter.
Elke dag je schoen mogen zetten, dat klinkt als een droom voor elk kind. De kinderen van Stella mogen het: vanaf de intocht tot pakjesavond zetten ze elke dag hun schoentje voor de deur.
Voetbalster Lieke Martens en haar man Benjamin van Leer verwachten binnenkort hun eerste kindje. In een item van het Franse Lou onthult de voormalig Oranje-international het geslacht van de baby.
Nicole Huisman is al met 25 weken bevallen van dochter Ola, zo laat de styliste en podcastmaker weten op Instagram. ‘Sinds het moment dat ze er is draag ik mijn hart buiten mijn lijf.’