Misschien is het leuk om voor jou als lezer te weten dat ik deze column eerst aan mijn vriendin heb laten lezen alvorens ik hem naar de redactie van Kek Mama heb gestuurd. Ik probeer in mijn columns namelijk zo dicht mogelijk bij de waarheid te blijven, maar ik wil ook geen mensen kwetsen of ruzie met bijvoorbeeld een juf. Dat laatste is trouwens wel een soort van gebeurd vorig jaar. Tijdens een tienminutengesprek was ík ineens onderwerp van gesprek. De juf had mijn column gelezen, maar vond dat ik voortaan eerst bij haar verhaal moest halen. “Echte journalisten checken hun bron.” “Tja”, zei ik haar. “Mijn kleine bronnetje was zo overtuigd van haar verhaal dat ik per abuis geen andere bron heb gecheckt. Excuses.” Shit…
Goed, om terug te komen op ‘mijn spook’: ik heb dus heel hard mijn ‘ik-probeer-niet-te-oordelengevoel’ geprobeerd uit te schakelen, maar nadat ik mezelf had afgevraagd of ik zelf op vakantie zou gaan als mijn kind jarig zou zijn en het antwoord daarop toch echt nee bleek te zijn, vond ik het tóch lastig. Het hele voorval deed me denken aan mijn vader. Mijn geplande keizersnede en zijn golftoernooi in Spanje vielen toevallig op dezelfde datum. Of ik het erg vond als hij een dag later zou aanschuiven aan mijn kraambed. Ik heb toen maar ‘Ja, eh, nee tuurlijk’ geantwoord, maar ik had op dat moment wel besloten dat ik bij alle bevallingen van mijn kinderen zal zijn. Of ik nu een superspeciale gratis maanreis van Elon Musk aangeboden zou krijgen of niet.
Eerlijkheidshalve gebiedt mij te zeggen dat als ik terugdenk aan mij eigen jeugd, mijn verjaardagen niet per se de uitblinkers waren als het gaat om speciale herinneringen. Mijn meest liefdevolle herinneringen zijn juist de random momenten geweest. Bijvoorbeeld die keer dat mijn moeder me voor het eerst meenam op een koude dinsdag naar een manege. Of toen ik zo vreselijk met mijn oma moest lachen om een buurman die uitgleed en zij vertelde dat ze in haar broek had geplast. Die momenten koester ik meer dan mijn verjaardagen. Dus is het daadwerkelijk echt zo erg om op de verjaardag van je kind er een paar dagen tussenuit te knijpen als ouders zijnde? Mijn vriendin is een fantastische moeder. Ik heb nog nooit een ouder gezien met zo belachelijk veel geduld. En de liefde voor haar kinderen spat er per definitie van af. Ook op de gewone woensdagmiddagen. Dus who am I to judge? Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Hoe combineer je het ouderschap met een goedlopende carrière? In ‘De ladder op’ interviewen we bekende Nederlandse vrouwen hierover. In deze editie: Loes Daniels (36). Zij en haar partner Roderick zijn trotse ouders van Hugo (2,5) en Lotti (7 maanden).
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.
Leerkrachten weten: de start van het schooljaar is het moment om goede gewoontes aan te leren die kinderen later in de klas flink vooruit helpen.
We kennen ze allemaal: die ene vriendin die keer op keer verliefd werd op de verkeerde man. Charmante praatjesmakers, mysterieuze types of gewoon regelrechte bad boys. Volgens de sterren is dat geen toeval: sommige moeders hebben er simpelweg een handje van om steeds weer te vallen op het verkeerde type.
Soms gebeurt het opeens: je kind wil een rigoureuze verandering in zijn uiterlijk. Waar je zelf nog denkt aan knipbeurten van een paar centimeter, komt je zoon doodleuk met een ander idee bij de kapper. Het overkwam Sam.
Steeds de Insta van je ex checken helpt niet om over je scheiding heen te komen, dat snapt Renée heus wel. Maar zich verliezen in het partyen op Ibiza lukt haar ook niet. Totdat ze na een toevallige ontmoeting alsnog weet te ontdooien. En hoe.