Mam, heb je nou geen bh aan?’, schalt het over de ontbijttafel. Afgelopen week werd ik getroffen door een longontsteking (ja, ik gebruik hier een dramatisch woord want holy shit wat is dat een intense ervaring). Dit lichamelijk ongenoegen kwam volledig van links en voordat ik er erg in had zat ik in een soort van mini lockdown. Omdat ik mij in deze dagen uitsluitend verplaatste van mijn bed naar de bank was een bh overbodig. Nu heb een bescheiden B75 (hoogstwaarschijnlijk trouwens een andere maat, maar ik heb het nog steeds niet kunnen opbrengen een medewerker van een lingeriewinkel mijn daadwerkelijke maten op te laten meten) en heb ik dus geen kilo’s hout voor de deur liggen, maar kennelijk was het niét dragen van een bustier een grote happening voor mijn oudste dochter.
Ik vond haar observatie interessant en ben eens in bh-dragend Nederland gedoken. Tot mijn grote verbazing had ik de free-the-boobies-quarantaine trend helemaal gemist. Klaarblijkelijk zat elke zelf respecterende feminist thuis te werken zónder bh. Lekker bh-loos zoomen en tussendoor een bh-loos wasje draaien. Bij nader zelfonderzoek kwam ik tot de conclusie dat het dragen van een bh voor mij net zo ‘normaal’ is als het poetsen van mijn tanden. Maar waarom eigenlijk? In mijn mini-onderzoek moest ik ook meteen aan een vriendin denken. Zij heeft namelijk vier jaar geleden besloten geen bh’s meer te dragen. Ik vond dat een super stoere Allanis Morisset-move van haar, maar ik sla de mijne toch liever op in een H&M-etje. Als ik haar zie dan kijk ik wel stiekem altijd even of de zwaartekracht haar beslissing afstraft, maar niets blijkt minder waar. Als je haar borsten met twee bergbeklimmers vergelijkt, is de een misschien net iets verder dan de andere, maar dat heeft wel iets. Goed, na 5 dagen voelde ik me gelukkig ietsepietsje beter en tot mijn grote verbazing ging dat gepaard met het dragen van een bh. Je kunt dus concluderen; bh aan = gezond, bh uit = ziek. En toch voelde dat ding ineens als een keurslijf. De feminist in mij schreeuwde direct ‘free those nipples, Patries! Come on, you can do it!’, maar ik vind het lastig. En toch liet het me niet los en zocht ik naar antwoorden op het wereldwijde web. Wat ik daar aantrof vond ik schokkend en wil ik graag met je delen.
Lees ook: Patricia: ‘Nee, wij vrouwen houden niet van dickpics!’
Een Franse onderzoeker heeft namelijk 15 jaar lang de borsten van 320 vrouwen onderzocht. Dit kun je oprecht een borstenman noemen lijkt me. Zonder enig seksistische bijbedoelingen! Goed, volgens dit onderzoek worden onze tepels met gemiddeld zeven millimeter per jaar gelift als je je beha in de kast laat liggen. Want een beha houdt de natuurlijke groei van het ondersteunende borstweefsel tegen. Joehoe! Sterker nog de bh zorgt ervoor dat onze borsten eerder gaan hangen, omdat de spieren niet meer zelf aan de slag hoeven. En daar worden ze lui van. Klinkt logisch, toch? Slapen met een bh moet je al helemaal niet doen, want daardoor kunnen de lymfeklieren rond je borsten en onder je oksels afknellen en kunnen dan hun werk niet doen, wat weer vrij belangrijk is, want ze vallen schadelijke stoffen aan. Tja. Ik was ook even stil.
Je snapt dat mijn inner feminist én hypochonder nu samen aan een wijntje zitten. Maar zoals ik al zei ik vind het lastig om mijn borsten vrij te laten. Ik denk dat mijn volgende stap een bralette is. Dat is zo’n topje zonder bh-beugel. Ik kan er vast wel een van mijn oudste dochter lenen… Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
Ava Tamar (34) heeft een driehoeksrelatie met Floris (37) en Becca (26) en een relatie met Amanda (30). Alina (6), de dochter van Floris, en Tamar (1), de zoon van Becca, zijn een belangrijk onderdeel van haar leven. Ava Tamar is intimiteitscoach.