‘Hij stond laveloos in de kroeg toen ze plotseling zes centimeter ontsluiting bleek te hebben’

Bij sommige stellen is het een ongeschreven regel, bij andere een keihard contract: de mate waarin de man van huis is in de weken voorafgaand aan de uitgerekende datum. Die van mij lag aan kettingen vast met een bakje water ernaast. Mijn vriendin was wat genereuzer in de vrijheid van haar partner. Maar boy o boy, dat zal bij een tweede spruit niet snel nog eens gebeuren. What happened?

Lees ook – ‘Een tweede gaatje in je oor, dat is toch ordinair?!’ >

Grande finale

Het was drie weken voor de grande finale waarin hij door zijn maten (God, wat heb ik een hekel aan dat woord) werd meegenomen om nog eens flink de bloemetjes buiten te zetten. Lees compleet naar de gallemiezen te gaan, door zoveel shotjes Salmari te atten dat een enigszins getrainde lever alsnog een sabbatical moest opnemen. Zo’n avond. Terwijl jij met je overvolle zwangere buik en blaas je geen houding meer weet te geven. Zowel horizontaal als verticaal een onmogelijke opgave. En dan heb ik het nog niet eens over dat irritant hoge bed op klossen, waar je als ervaren bergbeklimmer in moet klauteren om er nog minimaal drie keer uit te moeten vanwege bovengenoemde blaas.

“Lees: compleet naar de gallemiezen te gaan door zoveel shotjes Salmari te atten dat een enigszins getrainde lever alsnog een sabbatical moest opnemen”

Nee, het einde van een zwangerschap is niet leuk. ‘Maar voor een man is het ook moeilijk, Patries. Kom op, hij mag echt wel een afscheidsrondje in de kroeg doen om vijf voor twaalf’. Ik zal je eerlijk vertellen dat als mijn man het zou voorstellen, ik zou twijfelen of hij wel de vader van mijn kind mag worden. Nee, de laatste weken voor de bevalling draait het gewoon even niet om jou. Daar heb je gemiddeld dertig jaar (!) de tijd voor gehad vriend.

Afscheidsrondje

Maar goed, mijn vriendin stemde toe in een ‘afscheidsrondje’ drie weken voor haar bevalling. En ja,
je raadt het waarschijnlijk al… Haar partner stond laveloos in de kroeg toen ze plotseling zes centimeter ontsluiting bleek te hebben. Hij was te dronken om haar naar het ziekenhuis te brengen, dus moesten haar ouders inspringen. The shame! En kun je je voorstellen hoe zijn adem rook? Weken later vertelde hij zijn verhaal semi-stoer op een feestje. Waarbij een vriend de toevoeging deed dat het voor hem zo kut was, omdat hij geen tijd had om bij te komen. Kun je mijn reactie hierop een beetje voorstellen? Ik denk dat geen enkele man in onze vriendenkring het ooit nog in zijn hoofd haalt om vanaf negen maanden voor de bevalling op stap te gaan