Patricia: ‘Ik weet dat ik me met deze column bij een aanzienlijk deel van de mensheid zeer impopulair ga maken’

Patricia van Liemt
Patricia van Liemt
Patricia van Liemt
Leestijd: 3 minuten

Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (15) en Phaedra (12). Ze schrijft rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.

Lees verder onder de advertentie

Het ding met een affaire is dat de grens van je moraliteit steeds een stukje opschuift. Het is een sluipmoordenaar die langzaam bij je intrekt. En voor je het weet zit je er tot je nek in en vraag je je af hoe heeft dit in gódsnaam kunnen gebeuren?

Ik weet dat ik me met deze column bij een aanzienlijk deel van de mensheid zeer impopulair ga maken. En dat weet ik, want ik behoor tot beide kampen: de club die veroordeelt en de club die het deed. Ik weet het ook omdat sommige vrienden me maandenlang aankeken alsof ik hun puppy had aangereden. En eerlijk? Dat begrijp ik.

Lees verder onder de advertentie

Keuzes

Na een huwelijk van bijna achttien jaar liet ik ook een sluipmoordenaar binnen. En ja: men zegt dat er honderd keuzes aan vooraf gaan voordat je vreemdgaat. Dat zal wel. Maar van die honderd keuzes waren er minstens vijftig onschuldig. Een werkborrel waar je ‘ja’ tegen zegt. Toevallig een bureau naast dat van hem hebben, of samen een rondje koffie halen voor de rest van het team.

Lees verder onder de advertentie

Tot keuze 51. Want daar blokkeerde mijn hart ineens de verbinding met mijn morele kompas. En vanaf keuze 52, 53, 54 struikelde ik over mezelf, alsof ik al jaren had geoefend op het parcours dat naar een affaire leidt. En voordat ik het wist was ik bij keuze 100. De onvermijdelijke eerste overspelige zoen.

Huiveringewekkend en mega spannend

Dat moment was huiveringwekkend en mega spannend tegelijk. Verliefd, maar vooral ook woedend op mezelf. Dat kritische stemmetje dat zich na keuze 51 had afgemeld, stond ineens weer voor de deur. En hoe. Het draaide overuren in de uren na die zoen: Wat ben jij voor een afschuwelijk mens? Wat voor moeder doet dit haar kinderen aan? Hoe had je ooit kunnen denken dat dit oké was? Really, met een collega? Hoe banaal…

Lees verder onder de advertentie

Peep-peep. Een berichtje van hem. Mijn hart maakt een dubbele flikflak. ‘Je moet hier direct mee stoppen,’ sist mijn innerlijke criticus. Maar mijn vingers glijden over het scherm en voordat ik het weet, typ ik terug: Ik vond het ook leuk. Keuze 101.

Misselijk

Daarna volgt een periode die voelt als een slechte film op dubbele snelheid. Schuldgevoelens en verliefdheid wisselen elkaar af in een tempo dat je misselijk maakt. Ondertussen maak je nóg eens honderd keuzes, allemaal met hun eigen consequenties.

Voor sommigen betekent het een vreedzame scheiding. Voor anderen relatietherapie. Weer anderen verwerken het alleen omdat hun partner nooit iets te weten komt. En sommigen stellen belanden in een vechtscheiding. En heel soms kom je er samen sterker uit.

Kisscam

Tja, een affaire is niet sjiek. Maar voor mij is een affaire wél invoelbaar.

Toen ik op de kisscam twee mensen zag wegduiken terwijl ze net nog innig stonden, wist ik: ze zijn allang voorbij keuze 101. Misschien zaten ze al op keuze 110. Of 150. En dan val je hard. Want hoe hoger je zit, hoe groter de smak. CEO en HR: voor de wereld nóg lelijker.

En toch hoop ik dat, achter de veroordeling en de schande dat er ook ergens nog een beetje zachtheid is. Voor henzelf. Ondanks alles. Omdat fouten nooit netjes zijn, maar wel altijd menselijk.

Meer lezen van Patricia? Hier vind je haar andere columns.

Lees verder onder de advertentie

Meest bekeken