Fotografie: Paulien van Beusekom
Nu ik dit schrijf, zijn we net terug uit Curaçao. We hebben zo enorm genoten met z’n vieren. Iedereen was ontspannen, iedereen genoot van de zon, het huisje (met zwembad, zo fijn om even af te koelen af en toe), de relaxte mensen, het eten, de familie van mijn vrouw, de cultuur… ik kan nog wel even doorgaan. Het was gewoon écht zo fijn.
De meiden worden groot, kunnen elkaar lekker vermaken, en Billie (4 jaar) speelt het liefst met elk kindje dat ze ziet. Claes (2 jaar) hobbelt er gezellig achteraan, te lief. Voor hen waren de hoogtepunten denk ik toch wel de avonden op het strand. Nog even lekker spelen in het donker. Daar is het natuurlijk rond 19.30 al donker, en dat vonden ze cool! Elke dag vroegen ze: “Gaan we vanavond in het donker nog even naar het strand?” Natuurlijk waren ze ook vaak helemaal kapot aan het eind van de dag, dus dan deden we lekker rustig aan.
Mijn zus en mijn nicht zeiden het al: “Ga nog even goed op vakantie voordat Billie straks naar school gaat. Dat is zó fijn.” Ik ben zo blij dat we dat advies hebben opgevolgd. Nu geef ik het graag door aan mijn vriendinnen.
Ik moet zeggen: ik ben een emotioneel wrak, maar ik heb zó stilgestaan bij de tijd daar. Ik wist gewoon: dit is een vakantie waar ik mijn leven lang aan terug ga denken. In drie weken lijken de meiden wel twee keer zo groot geworden, in alles. Ze zijn ineens heel wijs en hebben echt een hoop geleerd.
Mijn vrouw is Antilliaans en spreekt regelmatig Papiaments met ze. Het lijkt ons zo leuk als ze dat op een dag oppikken. Gewoon iets van je roots meenemen. Op Curaçao hoorden ze natuurlijk andere kindjes kletsen. Je zag ze echt kijken van: hé, ik herken dit! Thuis kwamen er ineens woorden uit waarvan niemand weet wat ze betekenen, maar het was zo grappig om te zien.
Door deze vakantie, onze verbouwing en het keiharde werken van afgelopen jaar staat 2025 voor ons in het teken van reizen. Dat hoeft niet ver te zijn: we gaan met Billie’s verjaardag een nachtje naar de Efteling, als we één jaar getrouwd zijn een midweekje naar Center Parcs, in de zomer nog even weg binnen Europa en in oktober staat de volgende reis naar Curaçao al geboekt. Helemaal zin in!
Écht tot rust komen op vakantie? Hier moet je zijn!
Kan jouw kind niet tegen kriebelende labels in kleding? Of raakt het van slag als er plots iets verandert in de planning? Dan kan het zijn dat je kind hoogsensitief is. Natasja Ruysink is opvoed- en gedragsdeskundige en legt uit hoe je hoogsensitiviteit bij je kind kunt herkennen en geeft praktische tips om je kind […]
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Mireille, wiens man een plan heeft waar ze niet achter staat.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Dingen uitproberen hoort er wel een beetje bij als je tiener bent. Alleen sommige tieners hebben er niet de handigste timing voor. Bijvoorbeeld een schoolpauze, waarna ze ziek worden in de klas. En dan word je moeder dus gebeld.
Patrick (54) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
De familie Deijs heeft de afgelopen tijd meer voor haar kiezen gekregen dan je iemand zou toewensen. In Een Huis Vol Herinneringen zien we hoe vader Marcel samen met een paar van zijn kinderen terugblikt op een periode die hun gezin behoorlijk door elkaar heeft geschud.
