Kirsten: ‘Van overzicht in Huize Schilder was nog maar weinig sprake’

Afgelopen vakantie waren we op Ibiza, waar we de ochtenden aan elkaar regen met vrolijke ontbijtjes, bezoekjes aan blauwe baaien en het opblazen van dobberdieren. Vol met lucht pasten die niet in de auto, dus elke middag lieten we ze leeglopen en elke ochtend vulden we ze weer. Terwijl ik de strandlakens neerlegde en de parasol in het zand prikte en Nick zich bezighield met het opblazen van de dobberdieren, renden de kinderen richting zee. Ik hield van die ochtendroutines, ze maakten het begin van de vakantiedag overzichtelijk.

Lees ook – ‘Het was genoeg geweest. Ineens pakte Nikki mijn telefoon af’ >

Dobberdieren

Maar eenmaal terug in Volendam ging het eigenlijk nog net zo. Nikki, Julian en Jackie hadden nog vakantie, dus ik smeerde in de loop van de ochtend de broodjes en maakte koffie, we ontbeten met zijn vijven, Nick pompte de voetbal van Julian op en de fietsbanden van Jackie en Nikki, en de kinderen zochten hun vriendjes op. Toch begonnen de dingen ook behoorlijk door elkaar te lopen. Want die dobberdieren, die dreven nog door het huis. Het zou weer lekker weer worden, dan zouden ze weer mee kunnen naar het buitenzwembad. En die strandlakens en parasol bergde ik ook nog maar niet op.

Weinig overzicht

Er gleed wat zand in de geoliede ochtendmachine en in de laatste vakantieweek was er in huize Schilder van overzicht eigenlijk nog weinig sprake. Want voor het nieuwe schooljaar moest nog van alles geregeld worden. Nikki ging naar de brugklas: hadden we alle benodigde schoolspullen al binnen? Hoe ging dat kaften ook alweer? Had ze een etui waar een geodriehoek in paste? Julian was in de vakantie gegroeid, dus dat betekende samen op pad om nieuwe voetbalschoenen te kopen voor de trainingen weer van start gingen. De schooltas van Jackie was spoorloos. Die vond ik uiteindelijk onder de trap met strandlakens en nog een nat badpak.

“Hoe ging dat kaften ook alweer? Had ze een etui waar een geodriehoek in paste?”

Inmiddels zit de eerste schoolweek er alweer op. Het huis is weer opgeruimd. Het kaften gelukt. En de rust? Die is na een uur of negen, wanneer Nikki het eerste uur vrij heeft, weer wedergekeerd. Onze alledaagse ochtendroutine is terug. Kan niet ontkennen dat ik dat ook wel weer erg lekker vind.