Beeld: Rianne Barger
Geke (@gekeborn) is verloskundige, echoscopist en anticonceptiespecialist en maakt daarnaast de podcast Zwanger & Zo. Hierin deelt ze verloskundige informatie en positieve bevallingsverhalen om aanstaande ouders te inspireren en ervaringen te delen. Daarnaast werkt ze aan een boek, wat naar verwachting april 2025 in de winkels ligt. In haar column neemt ze ons mee in haar onregelmatige leven als verloskundige.
Het is woensdagnacht en de telefoon gaat. Sander belt. De bevalling van Esther is begonnen! Hun zoon laat al een tijdje op zich wachten en omdat de inleiding al gepland staat, zijn we extra blij dat de bevalling nu toch spontaan begint. Vandaag loopt Tessa met mij mee, een verpleegkundestudent met interesse in de verloskunde. Studenten begeleiden vind ik een leuk onderdeel van ons vak. Gezellig samen op pad, iemand helpen in haar persoonlijke ontwikkeling en natuurlijk laten zien hoe prachtig de eerstelijns verloskunde kan zijn. Oh, die liefde breng ik zo graag over! Daarbij is het opleiden van nieuwe zorgverleners ook ontzettend belangrijk: de studenten van nu, zijn onze collega’s van de toekomst.
Als ik van Sander hoor dat Esther akkoord is dat Tessa mee komt, bel ik haar wakker. Na drie keer overgaan neemt een heldere stem de telefoon op. ‘Met Tessa, hoi!’ Ik grinnik. Die heeft vast geen oog dicht gedaan. Dat blijkt te kloppen: ‘Ik was gisteravond al zo enthousiast toen ik je appje ontving, ik heb wel drie keer gecheckt of je niet eerder gebeld had.’ Het wakker liggen ben ik gelukkig zelf verleerd, maar haar enthousiasme begrijp ik maar al te goed. Je eerste bevalling vergeet je immers nooit meer.
“Want ook dit is werken in de geboortezorg: samenwerken in de hectiek, rustig blijven als het spannend wordt en altijd blijven communiceren.”
De bevalling verloopt voorspoedig. Thuis, in bad wordt slechts anderhalf uur na onze komst een prachtig jongetje geboren. Hij doet het goed en ook de placenta komt zonder problemen. Dan doet zich helaas toch een complicatie voor: Esther haar baarmoeder trekt niet goed samen en ze verliest in korte tijd veel bloed. Het is alle hens aan dek en ik ben blij dat Tessa zo pro-actief handelt op mijn aanwijzingen. Alertheid, kalmte, instructies op kunnen volgen en niet in paniek raken – binnen twee tellen zie ik dat er een talentvolle zorgverlener in haar verscholen zit. Samen met de kraamverzorgster, het ambulancepersoneel en de brandweermannen krijgen we de situatie onder controle en Esther op tijd in het ziekenhuis.
Als de gynaecoloog de zorg van ons heeft overgenomen en we Sander hebben voorzien van een kop koffie, is er ook voor ons tijd om even uit te blazen. Ik ben goed getraind in dit soort situaties en hoewel het dan nog steeds heftig kan zijn, maak ik me vooral zorgen om Tessa. ‘O, nee, ik voel me goed hoor’, lacht ze dapper. ‘Ik vond het wel behoorlijk indrukwekkend, maar ook best… eh… interessant?’ We nemen ruim de tijd om na te praten. Zelf merk ik dat ik baal. Niet vanwege de complicatie (vervelend, maar gebeurt helaas af en toe) of mijn handelen (ik weet dat ik alles gedaan heb wat ik kon), maar omdat de eerste ervaring van Tessa nu zo’n gecompliceerde bevalling betreft. Hoe zal ze dat mee nemen in haar verdere studie? Zal het van haar een voorzichtige zorgverlener maken, of durft ze hierna misschien zelf nooit meer thuis te bevallen?
Zelf had ik het geluk dat mijn eerste bevalling, een prachtige thuisbevalling was. En hoewel ik dat eigenlijk iedereen gun, weet ik ook dat dat niet realistisch is. Want ook dit is werken in de geboortezorg: samenwerken in de hectiek, rustig blijven als het spannend wordt en altijd blijven communiceren. En daar zit ook een heleboel schoonheid in verscholen.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Soms gebeuren er dingen die je nooit verwacht… zoals bevallen tussen de frietjes en milkshakes. Voor Alyce Rotunda uit Michigan werd dit werkelijkheid toen haar vierde kindje besloot niet te wachten tot het ziekenhuis. Haar dochtertje Matilda (inmiddels liefkozend McTilly genoemd) maakte haar entree op een parkeerplaats van McDonald’s, vertelt ze aan TODAY.
Geheimen fluisteren, eindeloos knuffelen, hun mening geven (soms nogal luid): een kind laat met verrassende signalen zien dat het zich veilig voelt bij je. Wij delen er een paar.
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Soms voelt het moederschap een beetje alsof je een volle inbox probeert leeg te werken terwijl er continu nieuwe mails binnenploppen. Werk, partner, boodschappen, administratie, vriendinnen die je alweer veel te lang niet hebt gezien… en oh ja, die kinderen die ook nog aandacht, hulp met huiswerk en een fatsoenlijke maaltijd willen. Geen wonder dat […]
Hoe vaak zeg jij ‘ja’ tegen je kind terwijl je eigenlijk ‘nee’ bedoelt? Dat moment herkennen bijna alle ouders weleens. Soms zeg je ‘ja’ omdat het makkelijk is, omdat je hoofd vol zit of omdat je even geen zin in hebt in strijd.
Samen met zijn ex-man Rob, die inmiddels is overleden, heeft Leco van Zadelhoff een dochter genaamd Robbie. Zadelhoff was recent te gast bij het programma De Kist, waar zowel zijn voormalige relatie als zijn rol als vader centraal stonden.
