Eigen beeld
Vrienden Dick (36) en Rob (36) werden vrijwel tegelijkertijd vader van een tweeling. Dick is vader van twee jongens (6 en 4) en een jongen-meisje tweeling (2). Rob is vader van Jonas (3) en tweeling Mila en Noud (2). Samen schrijven ze een boek over hoe het is om vader te worden van een tweeling. Want tweelingvaders zijn hoe dan ook superpapa’s, maar van tevoren weten waar je aan toe bent, is wél zo prettig. In hun column delen ze hoe het dagelijks leven met een tweeling eruit ziet.
Rob ging met zijn gezin drie maanden op reis, daarover lees je hier meer.
In het paasweekend hebben we de vouwwagen opgezet op een camping in Toscane. Voor het eerst tijdens onze lange reis, want in Zuid-Duitsland en Noord-Italië was het niet bepaald kampeerweer, dus kozen we daar voor een hotelovernachting. Mila maakt direct een vriendinnetje in de eerste pizzeria die we binnenstappen: dat begint goed.
De afgelopen dagen hebben we lange ritten gemaakt, en dat ging de kinderen heel goed af. Met liedjes – ook kinderen van 2,5 jaar oud blijken Italiaanse woordjes op te pikken van Bassie en Adriaan -, tekenborden, boekjes en gelukkig ook wat slaapjes vloog de tijd, maar nu is het tijd voor rust. De camping heeft mooie speeltuinen, en een treintje dat van het ene deel naar het andere deel rijdt, en dat is natuurlijk een fantastische attractie. De eerste dag doen we rustig aan: samen een kopje koffie terwijl de kinderen in een speeltuintje spelen, om en om een rondje hardlopen terwijl de ander bij de tent blijft, een wasje draaien en uithangen, en Italiaanse pasta maken op de skottelbraai naast de tent.
Een wisselvallige dag werd een mooi moment voor een bezoekje aan Siena, en daar was een mooie tocht door de Toscaanse heuvels voor nodig. Jammer genoeg wel met regen in het begin, maar gelukkig werd het in Siena snel droog en konden we de piazza del Campo, de Duomo en de mooie straatjes bekijken. De Duomo zelf zijn we niet in geweest, omdat de wachtrij er veel te lang was, maar er waren gelukkig genoeg alternatieven: de kinderen vonden de gebouwen en kerken wel mooi, maar waren het meest onder de indruk van de pizza, het ijsje en de lange roltrappen van en naar de parkeerplaats.
De camping in Toscane was groot, maar stelde niks voor bij onze volgende stop in de buurt van Rome. Het zwembad gaat pas in mei open, maar daar horen we de kinderen niet over, want er is een “Megaspeel!”, een groot speelkasteel met glijbanen en klimtorens. Het liefst zouden ze daar gaan wonen, maar wij vinden het tijd om Rome te verkennen. We parkeren de auto bij een metrostation aan de rand van de stad, en staan snel midden in het klassieke gedeelte: het Colosseum en het Forum Romanum. We dragen Mila en Noud op onze rug in een draagzak, en ze kunnen daardoor alles goed bekijken, terwijl onze oudste heen en weer springt over de oude Romeinse stenen en omgevallen pilaren. Na afloop spelen Mila en Noud tikkertje op het plein voor het Colosseum, want 2,5-jarigen moeten natuurlijk wel hun energie kwijt. En papa er achteraan…
Maar hoe bekijk je de rest van zo’n grote stad als Rome met drie kleine kinderen? Net als thuis konden we ook hier met een bakfiets op pad! Een goede manier om veel te kunnen zien: je hebt meteen een kinderwagen voor drie kinderen, de kinderen en wij konden relaxt alles bekijken, en je legt makkelijk grotere afstanden af. Maar het is ook een uitdaging in het drukke Rome, want echt fiets-proof is de stad vol kinderkopjes, heel veel toeristen en autorijdende Italianen niet. Wel waren we een attractie op zich voor een groep nonnen, die in snel Italiaans de kinderen begonnen te zegenen. Al met al een bijzondere ervaring, maar we raden een bakfiets wel af als je niet tegen aandacht en foto’s kan. Want de Italianen zijn gek op kinderen, en op tweelingen al helemaal.
Na weer een dag spelen op de camping reizen we door naar Sorrento, aan de Amalfikust bij Napels. De kinderen spelen er op het strand en leren steeds beter traplopen op de trappen van de terrassencamping, terwijl wij een wijntje drinken met uitzicht over de Vesuvius, die we later gaan beklimmen. Tussen de ruïnes van Herculaneum merken we de nadelen van een tweeling als Maaike haar enkel verzwikt: twee kinderen in twee draagzakken terug naar de auto dragen is behoorlijk pittig. Het laat je wel een echte superpapa voelen, als je dat überhaupt nog nodig had. En dan zijn we pas twee weken onderweg…
Meer lezen over de avonturen van de tweelingpapa’s? Hier vind je hun andere columns.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Iedereen weet: stilte bij kleine kinderen is altijd een slecht teken. Ze doen geheid iets wat niet mag. En dan zijn er nog gradaties in ‘wat niet mag’. Shannon viel stijl achterover door deze actie van haar peuter Ted.
Ze zeggen dat opa’s een speciaal plekje hebben in het hart van hun kleinkinderen, en eerlijk, we snappen allemaal waarom.
Er zijn van die momenten waarop je denkt: ‘Ik kan dit niet alleen’. De was wacht, het eten moet nog op tafel en je peuter huilt alsof de wereld vergaat. Gelukkig hebben we Kim Feenstra.
Je zwangerschap mogen aankondigen is voor velen een leuk en memorabel moment. Voor Inge is het ook zeker memorabel, maar niet op de positieve manier die ze gehoopt had. Het moment dat ze de echo liet zien, staat in haar geheugen gegrift.
Suzan en Freek hebben op Instagram een ontroerende update gedeeld, vergezeld van een prachtige foto waarop Suzan trots haar babybuik laat zien.
Caroline Tensen (61) staat te springen van geluk: ze wordt oma! In maart verwacht de presentatrice haar allereerste kleinkind.