
De Juf: ‘Voorzichtig vroeg ik Caspers moeder waarom hij nooit lunch mee heeft’
Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Jasmijn van groep 7. Ze ondernam actie toen een leerling altijd met een lege broodtrommel zat.
Samyra (40) is moeder van drie dochters (8, 7 en 4). Net als haar man werkt ze parttime om zoveel mogelijk tijd met de meiden te zijn. Want: die zijn maar zo kort klein. Dit en andere inzichten over ouderschap, deelt ze in haar maandelijkse column.
Het is bijna 5 mei. Dat doet me natuurlijk denken aan vrijheid voor ons allemaal, de vrije dag die we eens in de vijf jaar hebben (hiep hoi), aan vrijheid in Nederland, maar vooral over vrijheid voor onze kinderen.
Vrijheid voor onze kinderen betekent in mijn ogen dat ze zonder GPS-tracker door de buurt mogen dwalen. Dat ze zelf bepalen wat ze aan mij vertellen over dat schooluitje; ik kijk de foto’s altijd pas daarna. Dat ze een slecht cijfer voor die toets mogen halen en zelf kiezen of ze dat met mij delen, of niet.
Ik hoor de argumenten al:
Dit zijn best wel valide argumenten, alleen zijn ze allemaal in het belang van ouders en niet van het kind. Bovendien, wat doet het met een kind om te weten dat er continu iemand meekijkt. Je zou kunnen zeggen dat dat een veilig gevoel geeft, maar dat is een illusie. Constante monitoring betekent dat je onder controle staat. Dat is geen veilig gevoel, maar een beklemmend en beperkend gevoel.
Vrijheid voor een kind betekent het vertrouwen krijgen om zelf te leren, zelf te ontdekken, zelf te doen. Zonder dat er continu iemand meekijkt. Via een app, horloge of telefoon.
Dus laat kinderen vrij. Vrij om te verdwalen, vrij om fouten te maken, vrij om te groeien en vooral, vrij om te leren wat vrijheid is. Zodat ook komende generaties nog begrijpen dat vrijheid zo veel meer is dan een vrije dag eens in de vijf jaar.
Meer lezen van Samyra? Je vindt haar andere columns hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!