Beeld: Eigen beeld
Laurie (38) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (8) en Otis (3). Sinds vorig jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Ergens in de handleiding van het ouderschap (die natuurlijk nooit is uitgegeven) moet een hoofdstuk zijn opgenomen over bedtijdonderhandelingen. Over hoe kinderen vlak voor bedtijd ineens veranderen in kleine filosofen, topadvocaten en amateur-wetenschappers. Neem mijn oudste zoon. Hij kan de hele dag druk bezig zijn met Lego, voetballen en ruzie maken met zijn broertje, maar zodra het lampje naast zijn bed uitgaat, floept er ineens een intern vraagtekenlampje aan. Dan komen de Grote Vragen des Levens. “Mama, wil jij later gecremeerd of begraven worden?” Of: “Wie zorgt er eigenlijk voor mij als jullie allebei doodgaan?” En de meest existentiële van allemaal: “Mag ik dan de Nintendo Switch wel meenemen?” Vooral die laatste blijkt van levensbelang.
De jongste kiest een heel andere strategie. Die is meer van het uitstelgedrag. “Ik moet plassen.” “Ik ben dorstig.” Of, met een heel dramatisch, bibberend stemmetje, “de wolven komen eraan.” Kleine sidenote: wolven leven helemaal niet in Zuid-Afrika. Je hebt hier wel jakhalzen, Afrikaanse wilde honden en leeuwen, om maar wat roofdieren met serieuze hoektanden te noemen. Maar die jagen hem dus geen enkele angst aan. Nee hoor, het is de denkbeeldige wolf die hem ’s avonds wakker houdt.
Een gedeelde strategie om de avondprocedure zo lang mogelijk te rekken is tandenpoetsgetreuzel. Eerst komen de existentiële vragen: ‘wat zou er gebeuren als ik mijn tanden een jaar niet zou poetsen?’ (dan vallen je tanden eruit), ‘maar hoe deden de Neanderthalers dat dan?’ (die hadden geen suikerspinnen en slushpuppies), ‘waarom kan ik niet gewoon een kunstgebit voor kinderen nemen, dan hoef ik nooit meer te poetsen?’ (omdat…). Daarna slepen de broers zich met een hoop gekreun en gesteun naar de badkamer. De jongste, die tandenpoetsen normaliter prima vindt, ziet tegenwoordig bij zijn broer dat dit the way to go is. Theater leer je niet van een vreemde. Dus sleept hij zich net zo dramatisch voort. Verantwoordelijkheid is de toekomst, dus eerst zelfstandig poetsen word aangemoedigd. Vaak gaat dit goed. Soms niet. “Kijk mama, een aquarium met allemaal witte haaien!” riep de jongste laatst enthousiast terwijl ik de badkamer binnenkwam. In de wasbak dobberden inderdaad tientallen ‘witte haaien’, beter bekend als: de inhoud van een leeg doosje tampons.
Dan volgt de onvermijdelijke onderhandeling over de hoeveelheid hoofdstukken en/of prentenboekjes die gelezen moeten worden. Tegenwoordig splitsen we het voorlezen op. Roald Dahl’s Matilda spreekt niet tot de verbeelding bij een driejarige en Woeste Willem komt inmiddels de neus uit van de bijna achtjarige. Dat schept ook weer mogelijkheden tot discussie wie wie mag voorlezen vanavond; ‘nee pappa mag nu MIJ voorlezen’, ‘nee want gisteren heeft hij jou al voorgelezen’, ‘ja maar mamma doet altijd twee hoofdstukken, dat is veel leuker!’. Op inconsequent ouderschap wordt je meteen gepakt, dat is duidelijk.
En zo sukkelen we elke avond door het bekende circus van vragen, uitstelgedrag en onderhandelingstechnieken waar menig diplomaat nog iets van kan leren. Vermoeiend? Absoluut. Maar ergens zijn dit ook de momenten om te koesteren: dat ze nog genieten van een boek voor het slapengaan en het liefst willen dat je eindeloos met ze praat en naast hun bed blijft zitten. Over een paar jaar rollen ze met hun ogen, slaan ze de deur dicht, zitten ze vastgezogen aan hun telefoon en vinden ze dat we vooral zo snel mogelijk moet oprotten. Misschien dat ik dán pas ontdek dat het echte roofdier ‘de puber’ heet.
Meer avonturen van Laurie in Zuid-Afrika lees je hier.
Een zacht ruisend geluid op de achtergrond. Voor veel ouders is white noise vaste prik bij bedtijd. Het geluid – alsof er een föhn of stofzuiger aanstaat – zou baby’s helpen sneller in slaap te vallen en beter door te slapen. Maar een expert waarschuwt nu voor dit populaire hulpmiddel.
Kim Feenstra (40) neemt even een pas op de plaats. In het programma Gelukkig hebben we de foto’s nog! kijkt het model terug op haar leven, en vertelt dat een nieuwe romance er voorlopig niet in zit.
Beschuit met muisjes! Sabrina uit ‘Grote Gezinnen, Grote Vakanties’ is bevallen van haar tiende kind. En de naam is prachtig.
In het najaar kan de temperatuur ’s nachts flink dalen. Maar hoe weet je of je kindje het écht niet te koud heeft in bed? Twee kinderslaapcoaches delen belangrijke signalen waaraan je kunt zien dat het misschien tijd is voor een extra laagje kleding of een warme slaapzak.
Schermen zijn niet meer weg te denken uit het gezinsleven. Even een filmpje tijdens het koken, een tablet in de auto of YouTube als rustmoment. Maar steeds meer experts waarschuwen: bij jonge kinderen kan overmatige schermtijd al vroeg sporen nalaten. En opvallend genoeg is dat soms zichtbaar met een heel simpele test.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week het dilemma van Georgina (38). Ze heeft haar kleuter namelijk niet onder controle en schaamt zich hiervoor.