Eigen beeld
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (34) en zoon Floris (bijna 2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Even sta ik verbijsterd om mij heen te kijken. Gooit ze nou echt een emmer water over Floris’ hoofd? Zíjn emmer ook nog? Waar hij mee speelde en die zíj afpakte? Ik voel irritatie opkomen richting het driejarige (gokje) kind en probeer de ogen van haar moeder te vangen. Die is echter verzonken in een enthousiast gesprek met haar mede-vakantieganger en doet er ogenschijnlijk alles aan om dit tafereel te negeren – iets wat de komende dagen nog veel vaker gaat gebeuren, weet ik nu.
Onze gezinsvakantie ging dit jaar naar Zuid-Frankrijk. Ergens tussen Saint-Tropez en Cannes, aan de kust, verbleven we in een boomhut op een heuse vijfsterrencamping. Geweldig voor Floris – en dus voor ons. De dagen verdelen we op een manier waar iedereen blij van wordt, met af en toe iets cultureels (de wens van vaders), hier en daar een goed restaurant (voor moeders) en een dagelijks bezoek aan het zwembad voor onze kleinste.
Omdat die dagindeling weinig verschilt van die van de meeste gezinnen met jonge kinderen, scharen we ons elke dag met grofweg dezelfde groep ouders rond het peuterbad. Gezellig hoor, totdat het om een Paw Patrol gieter en emmertje uit de campingwinkel gaat.
Floris staat amper met één been in het water of het eerste kind dient zich al aan, trekkend aan zijn emmer. Er wordt wat in het Frans gemompeld en onder het mom van ‘samen spelen, samen delen’, laat ik het gaan. Na de dertigste keer, verdeeld over meerdere dagen (ik overdrijf niet), raak ik toch geïrriteerd. Mijn telefoon kan ik rustig open en bloot op mijn zwembadbedje laten liggen zonder dat er iets mee gebeurt, maar een kinderemmer en gietertje moet ik met mijn leven bewaken – wil ik dat mijn eigen kind er langer dan een minuut mee kan spelen.
Zo mans als hij is, is Floris (nog?) niet het type kind dat zijn speelgoed terugpakt om er zelf mee te spelen. En hoewel assertiviteit een goede eigenschap is die hij heus moet ontwikkelen, raakt het me om te zien dat hij beteuterd en op een afstand staat te kijken naar zijn emmer aan de ene kant van het zwembad en zijn gieter aan de andere kant.
Wat me ook raakt, en vooral een beetje boos maakt, zijn alle ouders die naar hetzelfde tafereel staan te kijken en niets ondernemen. Niemand is heiliger dan de paus, begrijp me niet verkeerd – ik lig ook liever op een bedje te doen alsof ik het niet heb gezien – maar als mijn kind keer op keer speelgoed afpakt van iemand anders, dan zeg ik daar iets van. En het zou fijn zijn als iedereen dat doet. Kom ik ook nog eens toe aan een boek lezen.
Meer columns lezen van Bianca en haar jonge gezin? Je vindt ze hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Het overkomt de veel ouders: je kind groeit op, vliegt uit… en vervolgens hoor je amper nog iets. Appjes blijven onbeantwoord, telefoontjes gaan naar voicemail en familiefeestjes worden ‘vergeten’. Wat is er gebeurd? Waar is het mis gegaan?
Babynieuws! Iris Rulkens, bekend van haar steengoede imitaties, is bevallen van haar eerste kindje. Dat meldt de kersverse moeder op Instagram.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Douchen op de camping met een peuter is bepaald geen wellnesservaring. Je sjouwt met slippers, washandjes, muntjes, shampoo die altijd óf op is óf in je tas lekt en niet te vergeten een kind dat alle kanten op gaat behalve de goede.
Kinderen krijgen is één ding, zorgen dat ze elkaar niet de hele dag in de haren vliegen is iets heel anders. Je kunt ze niet dwingen om elkaars beste vrienden te worden, maar stiekem hoop je dat natuurlijk ergens wel. Goed nieuws: uit onderzoek blijkt dat je als ouder best wat kunt doen om die […]
Ah kamperen: zorgeloos genieten van het vrije leven. Als je tenminste de hoosbuien, sanitaire ongemakken en het feit dat je buren álles van je weten op de koop toe neemt.