Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Voor de meeste ouders zal het herkenbaar zijn dat je bij je eerste kind alles perfect wilt doen. Daarna word je bij broertjes en zusjes steeds makkelijker. Bij de eerste streefde ik ernaar om de beste van de klas te zijn, maar bij de vierde zit ik inmiddels ergens achterin onderuitgezakt in de klas. Mijn jongste wordt nog net niet door de wolven opgevoed (al zou dat tegenwoordig zomaar kunnen in Nederland), maar zij krijgt wel de slechtste en meest luie versie van mijzelf. Waar je dus de verbeterde versie Anouk 4.0 zou verwachten, moet zij het doen met de versie Anouk min 4.0.
Bij mijn eerste dochter wilde ik alles goed doen. Ik volgde een borstvoedingscursus, ik zat in een pufklasje en ik las boeken over verzorging en opvoeding (oké, ik bekeek de plaatjes). Inmiddels is dat bij de vierde wel anders. Bij de eerste maakte ik verse fruit- en groentehapjes, terwijl de jongste denkt dat eten standaard uit potjes komt. Je kunt je voorstellen hoe blij ik was toen ik een artikel las dat babyvoeding uit potjes veel gezonder blijkt te zijn. Hoera voor alle luie moeders!
De jongste krijgt ook veel afdankertjes. Een kinderwagen met een enorm veel kilometers op de teller die klaar is voor de sloop. Een box met afgeknaagd verf (bij de derde ben ik namelijk gestopt met het kopen van bijtringen) en heel veel vierdehands kleding met nog net geen vlekken erop.
Nu ben ik nooit een fanatieke helikopterouder geweest, maar ik had wel mijn eyes on the prize. Toen mijn oudste dochter een keer van het klimrek dreigde te vallen, kon ik haar bijvoorbeeld op tijd opvangen (oké, wel na een enorme sprint à la Femke Bol). Nu is mijn opvoedstijl meer: “ga eens even bij je zusje kijken of alles nog goed gaat.”
Toen bij mijn oudste dochter voor het eerst vriendinnetjes kwamen spelen, deed ik heel erg mijn best om hun te vermaken. Ik ging cupcakes of koekjes met hen bakken en versieren, chipskettingen maken of naar de speeltuin. Als mijn jongste zich nu verveelt met haar vriendinnetje gooi ik hoogstens wat koekjes in hun richting. Vroeger was ik ook een echte knutselmoeder. Ik zocht talloze ideeën op pinterest op. Tegenwoordig noem ik een gezichtje tekenen op een wc rol al knutselen. Iedere avond voorlezen is veranderd in een filmpje kijken (ik weet het, shame on me).
Ook vond ik het belangrijk om op tijd te beginnen met sport. De andere meiden gingen al op ballet toen ze twee jaar waren. Bij de jongste bleef ik op zondagochtend liever in bed liggen. Overigens hebben we op haar derde een paar balletlessen geprobeerd. Toen ze echter per ongeluk een dansplasje deed in plaats van een danspasje midden in de balletzaal, zijn we daar ook weer mee gestopt. Ook moet ik haar nog inschrijven voor zwemlessen. Met de lange wachtlijsten hoop ik wel dat ze nog kan starten voor ze naar groep 3 gaat. Maar goed, ondertussen laat ik haar wel oefenen in onze badkuip.
Ondanks dat mijn jongste niet de meest actieve versie van mij krijgt, krijgt ze wel de meest relaxte versie en misschien is dat nu juist wel de beste versie. Ze krijgt volop de ruimte om zichzelf te ontwikkelen en om alles zelfstandig te ontdekken. Wellicht blijkt Anouk 4.0 toch de verbeterde versie te zijn, ondanks de kortere batterijduur en het feit dat het ontwerp niet meer zo flitsend is als vroeger.
Meer columns van Anouk lees je hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Lauren is dolblij met haar zwangerschap en droomt al maanden over de perfecte naam voor haar dochtertje: Lia. Maar tijdens een familiebezoek gooit haar stiefmoeder onverwacht roet in het eten met een emotioneel verzoek. Wat doe je als iemand anders jouw babynaam opeist?
Heb je naaste lief? Tuurlijk, maar begin vooral bij jezelf. Pas als je voldoende aandacht aan jezelf hebt besteed, heb je ruimte voor anderen, zo simpel is het.
Er zijn eindeloos veel opvoedstijlen. De één zweert bij duidelijke regels en structuur (denk: streng maar rechtvaardig), de ander houdt het liever zacht en empathisch (categorie gentle parenting). Maar wat als de sleutel tot zelfverzekerde, evenwichtige kinderen niet ligt in streng of zacht, maar in iets heel anders?
Iedere editie vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop het even he-le-maal misging. Deze keer Malou en haar nieuwe buren.
Schoonmoeders: je houdt van ze, je tolereert ze, of… je blokkeert ze. Op TikTok vroeg Courtney Knoblach haar volgers om hun meest gestoorde schoonmoederverhalen te delen en die stroomden massaal binnen.
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (15) en Phaedra (12). Ze schrijft rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.