Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Het schoolplein voor de kleuters is hartstikke leuk bij onze meiden op school. Het is een soort natuurspeeltuin. Lekker veel zand, boomstammen, groen en een waterpomp. Ik was alleen even vergeten hoe vies de kinderen hiervan worden, althans dat heb ik kennelijk ergens weggestopt in de krochten van mijn geheugen. De oudste meiden spelen al een tijd op het grote plein en niet meer op het kleuterplein. Nu is het weer zover dat mijn kleuter in de ochtend helemaal fris en fruitig naar school gaat en onherkenbaar uit school komt. Een omgekeerde metamorfose waarbij de “na-foto” helaas het resultaat is van een dagje school.
Iedere ochtend ziet mijn kleuter er perfect uit. Schone kleding, haren netjes gekamd en mooi gevlochten of in een staart. Ze ziet er dan uit als een poppetje dat net uit een doosje komt. Maar zoals dat ook met speelgoed gaat, blijft het vijf minuten mooi en daarna is het al snel besmeurd met niet identificeerbare substanties en kleeft het aan alle kanten. Het zou ook kunnen dat mijn kleuter mij verkeerd begrijpt in de ochtend. Als ik zeg dat ze zo schattig is dat ze in een modeshow mee kan lopen, verstaat zij misschien ‘moddershow’. Ze neemt dát in ieder geval heel serieus.
Ze neemt hele ladingen zand mee naar huis waar de Sahara nog jaloers op zou zijn. Wellicht is het wel haar doel om thuis in de tuin een zandbak te creëren en vult ze daarom iedere dag haar zakken en schoenen vol met zand. In dat geval is ze goed op weg. Voordat ze naar binnen gaat, laat ik haar ook als een hondje haar haar uitschudden. Het zand vliegt dan in het rond.
Ik zou willen zeggen dat ik zo’n moeder ben die niet hecht aan mooie kleding en dat kinderen vies mogen worden, maar zo’n moeder ben ik helaas niet. Ik hou ervan als mijn kinderen er verzorgd uitzien. Mijn kinderen liepen ook nooit rond met een snotneus of een vieze chocopastatoet. Toetenvegers waren mijn beste vrienden.
Ik vind het echt te zonde om mooie kleding naar school aan te doen. Die leuke boomstammen waarop ze kunnen klimmen, daar kunnen ze ook van af vallen. Mijn kleuter is al geregeld met gaten in haar maillot en kapotte knieën thuisgekomen. Haar jas moet ik wel twee keer per week wassen. Ik vrees dat ze iets teveel Peppa Big heeft gekeken en dat ze denkt dat het normaal is om door de modder te rollen. Ik weet niet eens meer welke kleur haar schoenen vroeger waren. Nu zijn al haar schoenen bruin van het zand. Ik ben nu dus zover dat ik een aparte goedkope garderobe voor school aanschaf, waarbij het niet erg is als die kleding vies wordt.
Ik hoor ook andere ouders geregeld mopperen. Uiteraard wil ik niet met modder gooien (daar gaat immers deze gehele klaagzang over), maar van mij had de school hier best wat beter over na mogen denken. Maar hoezeer ik af en toe ook baal, het gaat natuurlijk niet om mij en mijn extra wasjes. Het gaat om de kinderen en zij moeten zich vrij voelen om avonturen te beleven en zorgeloos te spelen.
Mijn dochter komt in ieder geval heel blij uit school. Dan pakt ze mijn wangen beet met haar modderhandjes om me een kus te geven. Ik krijg dus gratis moddermaskers. Als mijn huid nu daardoor over een paar weken begint te stralen, ga ik dat schoolplein misschien toch nog waarderen.
Meer columns van Anouk lees je hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”