Fotografie: Paulien van Beusekom
Ouders in het hele land zijn momenteel allemaal met één ding bezig. Ik heb het niet over lentekriebels, palmpasenstokken knutselen of wc-rolletjes verzamelen. Hoewel, wanneer verzamel je als ouder eigenlijk géén wc-rolletjes? Maar daar heb ik het dus niet over. Ik heb het over: Jumbo-stickers van het raam afbikken.
De afgelopen tijd konden er herplakbare stickers bij Jumbo gespaard worden en kinderen plakten die massaal op het raam. Dat was dus niet de bedoeling. Jumbo heeft geprobeerd dat laatste kenbaar te maken door het in minuscule lettertjes op de verpakking te zetten. Hierbij heeft Jumbo duidelijk geen rekening gehouden met hebberige kinderknuistjes. Die trekken de stickers in kwestie met een bloedvaart uit je handen. Hoe denken jullie in godsnaam dat wij ouders nog plakinstructies tot ons kunnen nemen, Jumbo?
Het gevolg is dat er afgelopen week een boel gefrustreerde ouders op lachende wortels, broccoli’s en regenbogen hebben staan inhakken. Het idee dat het uitzicht vanaf nu altijd vergald zou worden door blije groentes, zorgde er zelfs voor dat sommige ouders nieuwe ruiten bestelden.
Jumbo heeft inmiddels gemeld dat alle gedupeerden gratis stickerverwijderaar krijgen. Moet je nog wel even met de staart tussen de benen naar de Jumbo, om aan een of andere 16-jarige caissière een foto te tonen waarop duidelijk wordt dat ook jij zo’n stumperd was die jolige peren op haar ruit liet plakken in plaats van op de daarvoor bedoelde verzamelposter.
Bij ons thuis werden er ook stickers gespaard. Mijn kind is nog niet motorisch in staat om een sticker uit de verpakking te halen, en toch heb ook ik de kleine letters niet gelezen. Het ging namelijk zo: het kind riep ‘ZELLUF DOEN’, het kind raakte gefrustreerd omdat het niet lukte, moeder kreeg de verpakking naar zich toe gesmeten, moeder moest de verpakking binnen één nanoseconde openmaken, anders ontplofte het kind. Als ik op mijn dooie gemakje plakinstructies was gaan zitten lezen, zat mijn hoofd nu niet meer op mijn nek.
Mijn kind heeft de stickers trouwens niet op het raam geplakt. Zij vond het ‘herplakbare’ aspect namelijk mateloos interessant. Ik ben in deze kwestie eigenlijk ook het meest verbaasd dat alle andere kinderen in Nederland hun stickers keurig op één plek hebben gelaten. Rosie niet. Dan plakte ze al haar vijfenveertig stickers op de tafel, dan op de koelkast, dan op mijn voorhoofd. We kwamen er dan ook snel achter dat ‘herplakbaar’ niet betekent dat je de stickers daadwerkelijk eindeloos kunt herplakken. Na een keer of zes was het wel klaar. Maar dat stond waarschijnlijk ook in de kleine lettertjes.
Tara (30) is moeder van dochtertje Rosie (1). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap’ is nu te pre-orderen via Uitgeverijseptember.nl.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Maxime Meiland en haar man Leroy hebben twee dochters: Claire en Vivé. Terwijl Claire al een tijd op de basisschool zit, maakt Vivé zich juist op voor haar eigen start na de zomer. Voor Maxime is dat een emotioneel moment.
Het zal je maar gebeuren: je kind, een echte verzamelaar, leent speelgoed uit de klas en heeft inmiddels een complete speelgoed stash in zijn kamer...
Gen Z doet z’n eigen ding. Ze zetten huisfeestjes op z’n zachtst, skippen alcohol, houden van crocs én… verzinnen babynamen die nergens op lijken, behalve op sfeer.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Terwijl Louisa en haar man aan de borrel zitten met de buren, krijgt haar zoon een vervelend ongeluk tijdens het spelen.