Fotografie: Paulien van Beusekom
Ouders in het hele land zijn momenteel allemaal met één ding bezig. Ik heb het niet over lentekriebels, palmpasenstokken knutselen of wc-rolletjes verzamelen. Hoewel, wanneer verzamel je als ouder eigenlijk géén wc-rolletjes? Maar daar heb ik het dus niet over. Ik heb het over: Jumbo-stickers van het raam afbikken.
De afgelopen tijd konden er herplakbare stickers bij Jumbo gespaard worden en kinderen plakten die massaal op het raam. Dat was dus niet de bedoeling. Jumbo heeft geprobeerd dat laatste kenbaar te maken door het in minuscule lettertjes op de verpakking te zetten. Hierbij heeft Jumbo duidelijk geen rekening gehouden met hebberige kinderknuistjes. Die trekken de stickers in kwestie met een bloedvaart uit je handen. Hoe denken jullie in godsnaam dat wij ouders nog plakinstructies tot ons kunnen nemen, Jumbo?
Het gevolg is dat er afgelopen week een boel gefrustreerde ouders op lachende wortels, broccoli’s en regenbogen hebben staan inhakken. Het idee dat het uitzicht vanaf nu altijd vergald zou worden door blije groentes, zorgde er zelfs voor dat sommige ouders nieuwe ruiten bestelden.
Jumbo heeft inmiddels gemeld dat alle gedupeerden gratis stickerverwijderaar krijgen. Moet je nog wel even met de staart tussen de benen naar de Jumbo, om aan een of andere 16-jarige caissière een foto te tonen waarop duidelijk wordt dat ook jij zo’n stumperd was die jolige peren op haar ruit liet plakken in plaats van op de daarvoor bedoelde verzamelposter.
Bij ons thuis werden er ook stickers gespaard. Mijn kind is nog niet motorisch in staat om een sticker uit de verpakking te halen, en toch heb ook ik de kleine letters niet gelezen. Het ging namelijk zo: het kind riep ‘ZELLUF DOEN’, het kind raakte gefrustreerd omdat het niet lukte, moeder kreeg de verpakking naar zich toe gesmeten, moeder moest de verpakking binnen één nanoseconde openmaken, anders ontplofte het kind. Als ik op mijn dooie gemakje plakinstructies was gaan zitten lezen, zat mijn hoofd nu niet meer op mijn nek.
Mijn kind heeft de stickers trouwens niet op het raam geplakt. Zij vond het ‘herplakbare’ aspect namelijk mateloos interessant. Ik ben in deze kwestie eigenlijk ook het meest verbaasd dat alle andere kinderen in Nederland hun stickers keurig op één plek hebben gelaten. Rosie niet. Dan plakte ze al haar vijfenveertig stickers op de tafel, dan op de koelkast, dan op mijn voorhoofd. We kwamen er dan ook snel achter dat ‘herplakbaar’ niet betekent dat je de stickers daadwerkelijk eindeloos kunt herplakken. Na een keer of zes was het wel klaar. Maar dat stond waarschijnlijk ook in de kleine lettertjes.
Tara (30) is moeder van dochtertje Rosie (1). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap’ is nu te pre-orderen via Uitgeverijseptember.nl.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Denk je iets liefs te doen, is je schoonmoeder er al een heel jaar boos om. Annet can’t win.
Elke generatie moeders denkt stiekem dat zij het echt anders doet dan de vorige. En dat klopt ook best. Waar oma nog geloofde in “niet lullen maar poetsen”, en onze eigen ouders ineens álles gingen overanalyseren, blijken Gen Z-ouders hun eigen route te kiezen.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Ben je uitgerekend in december? Wat is dan mooier dan een naam die perfect past bij deze gezellige feestmaand?
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.