Vrolijke opvoedtantes Els en Do over rivaliteit tussen broertjes

Onze oudste is twee jaar en negen maanden en tiranniseert zijn babybroertje van net een jaar. Hij pakt zijn speelgoed af, duwt, schopt, slaat of bedreigt hem met gebalde vuisten. Ook als zijn broertje lekker aan het spelen is, kan hij het niet laten zich ermee te bemoeien. Ik ben consequent, nee is nee en soms geef ik hem een pak voor de broek. Dat laatste helpt wel een beetje, maar ik wil dat helemaal niet. Tantes, hebben jullie goede raad?

Stel: uw man neemt een tweede vrouw. En eist opgewekt van u dat u dat leuk vindt. Hij geeft die tweede vrouw ook nog meer aandacht dan u. “Dat heeft ze nodig”, zegt hij. Hoe zou u reageren? Wij begrijpen goed dat uw jaloerse zoontje – want jaloers is hij – u tot razernij drijft. En dat u aan het eind van uw Latijn bent. Het nare is dat u daardoor zijn leuke kanten niet meer ziet. Voor u is de lol met hem eraf, en dat voelt hij. Terwijl hij juist bevestigd wil zien dat u nog steeds van hem houdt. Zijn oplossing: zijn rivaal aanpakken. Zo kan hij zijn frustraties kwijt, en bent u bent even exclusief met hem bezig.

Een camera in huis

Een vriendin van tante Els had hetzelfde probleem. Als ze even niet oplette sloeg haar zoon van twee zijn babyzusje tot moes. Zij en haar man schakelden in hun wanhoop uiteindelijk het opvoedbureau in. Daarop kregen ze een camera in huis om de huiselijke scenes vast te leggen. Een keer per week analyseerden ze de beelden met een opvoedkundige. Op haar advies gooiden ze het roer rigoureus om. Als hun zoon zijn zus molesteerde, ‘beloonden’ ze hem niet meer met boosheid; ze legden hem uit dat het niet mocht. Maar! Als hij lief voor zijn zusje was! Al gaf hij maar iets wat leek op een aaitje, prezen ze hem de hemel in.

Medelijden met zijn zielige rivaaltje

Ze spraken ook vaak hun bewondering uit voor het feit dat hun zoon zoveel meer kon dan zijn zusje: Lopen! Zingen! Met lego spelen! Wat knap allemaal! Haar zoon kreeg bijna medelijden met zijn zielige rivaaltje. Intussen gingen ze om de beurt iets gezelligs met hem doen. Als mama de baby voedde, las papa hun zoon voor. Als hij de baby verschoonde, ging zij met haar oudste voetballen. Al gauw werd hun zoon weer zijn leuke, lieve zelf. En ze leefden nog lang en gelukkig. U kunt dat hele opvoedbureau overslaan, want u hebt de tantes. Een van onze mantra’s is: met stroop vang je meer vliegen dan met azijn. Knoop die in uw oren en alles komt goed.

Els en Do zijn geboren voordat de pil was uitgevonden en kwamen ter wereld zonder dat hun ouders daarom hadden gevraagd. Zelf kregen zij heel bewust kinderen en voelen de plicht hen permanent gelukkig te maken. Ze kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg. Mail Els en Do: elsendo@kekmama.nl