Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (11) en Phaedra (8). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
‘Mam, ik ben geel’
Ik zie haar ogen glazig worden van het traanvocht.
‘Wat bedoel je lieverd, met je bent geel? Voel je je niet lekker?’
De radars in mijn moederhoofd struinen direct alle leverziektes af.
‘Ik ben geel met alle vakken op school’, zegt ze, en begint te huilen.
Mijn hart breekt, want ik weet wat dat betekent – en dit is niet het eerste hokje waar ze als 11-jarige is ingeduwd.
Vanaf groep drie is ze getest, beoordeeld en gecategoriseerd. Volslagen idioot gedrag van onze maatschappij, als je het mij vraagt.
Daar gaan we weer, denk ik. En wij ouders mogen de brokstukken van haar ego weer aan elkaar lijmen. Is school niet bedoeld om de ontwikkeling van onze kinderen te ondersteunen?
Wat gebeurt er toch in ons land?
Mijn jongste zat laatst op de gang. Niet vanwege straf, maar omdat ze in het plus-klasje zit: de zogenaamde ‘maantjes’. (‘Plus’, ik heb ook zo’n broertje dood aan deze terminologie, want zijn de andere kinderen dan ‘min’?) .
Goed, mijn jongste zat dus op de gang met drie andere maantjes omdat ze beter konden lezen en rekenen dan de rest van de klas, de zogenaamde ‘zonnetjes’. In welk wetenschappelijk educatief stuk staat dat dit een goed idee is?
Hoe visueel en dus duidelijk kun je het onderscheid duiden?
Je kunt lullen als Brugman, maar de kinderen die dus niet op de gang mogen lezen, zullen zich per definitie minder goed voelen – in plaats van dat zij eigenlijk de norm zijn.
Lees ook
Deze moeder vraagt zich af: ‘Schieten die plusklasjes hun doel niet voorbij?’ >
Vandeweek kwam mijn jongste thuis met een 10 voor topo. Het was de allereerste keer dat haar huiswerk gekoppeld werd aan een daadwerkelijke toets. Ze leek teleurgesteld en ik vroeg haar wat er was.
‘Joris en Cato hadden een 10 plus’, zei ze met een beteuterd gezichtje.
Je snapte: ik raapte op dat moment al mijn ‘cool’ bij elkaar en vroeg haar rustig waar de plus dan voor stond.
‘Die kreeg je als je ook alle provincies en hoofdsteden goed had geschreven’, vertelde mijn 8-jarige teleurgesteld.
Lieve mensen, dit is toch belachelijk! Dat mijn dochter niet eens meer blij kan zijn met een 10. Een fucking 10! Joehoe.
Terug naar mijn oudste die huilend op mijn schouder ligt en zich zorgen maar om haar gele status.
‘Lieverd’, zeg ik, ‘je bent mijn zonnetje’.
Ze begint nog harder te huilen.
‘Ik wil helemaal geen zon zijn, maar een maantje!’
‘Ik ben een wel een maantje’, zegt mijn jongste in haar trotse onschuld tussendoor.
Je begrijpt: ik weet even niet meer wat ik moet doen in deze pedagogische patstelling.
We zitten op bed en ik trek ze beiden dicht tegen me aan. Jullie zijn gewoon mijn ‘all time stars’, oké?!’
Mijn jongste schijnt het etiket ‘ster’ prima te vinden, maar mijn oudste kijkt me met haar betraande ogen aan en zegt: ‘Een ster is toch ook een zon, mam?’
…
Wat nou gele status op school. Ze is fucking slim!
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van 2 lab baby’s Maria (11) en Phaedra (8). Ze werkte o.a. bij Qmusic en 100% NL. Haar succesvolle podcast serie Let’s Talk About Sex(e) hoor je nu op GoodLIFE Radio. Haar man woont doordeweeks in Zwitserland, wanneer ze probeert kids, werk en girls nights zo goed en zo kwaad te combineren. In haar debuut roman ‘De Lab Baby’ vertelt ze over haar persoonlijke ervaringen met IVF.
Meer columns van Patricia? Elke vrijdag komt er een nieuwe column op KekMama.nl. Lees hier de eerdere columns.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.