Beeld: Getty Images
Rosemarijn was ervan overtuigd dat ze lesbisch was, tot ze Reinier ontmoette en ze meteen wist dat hij de vader van haar kinderen zou worden.
Rosemarijn (34), relatie met Reinier (54), moeder van vier dochters van 8, 7, 5 en 4 en een baby van 11 maanden.
“Eigenlijk is alleen onze eerste dochter gepland. Reinier en ik zijn allebei geen voorstander van voorbehoedsmiddelen: ik verdraag de hormonen van de pil niet en weiger een spiraal in mijn baarmoeder te dragen. Heel onnatuurlijk, net als condooms, die bovendien snel scheuren. Liever hanteren we de vruchtbaarheidsmethode. Alleen blijkt dat model bij ons niet betrouwbaar, want inmiddels zijn we vijf kinderen verder. Als ik Reinier alleen al ondeugend aankijk, ben ik bij wijze van spreken al zwanger. Alle kinderen zijn spontaan gekomen, zelfs op momenten dat ik officieel niet eens vruchtbaar zou kunnen zijn. De vrees weer zwanger te raken is daarom constant aanwezig.
Dat ik moeder wilde worden, wist ik pas toen ik Reinier tien jaar geleden ontmoette tijdens een yogaweekend mantra zingen. Het was geen fysieke aantrekkingskracht, meer een diepe overtuiging: dat wordt de vader van mijn kinderen. Reinier straalde zo veel rust en vertrouwen uit en tegelijkertijd een jongensachtige speelsheid. Mijn eigen gevoelens verbaasden me. Ik had in mijn jeugd een aantal vervelende voorbeelden van stiefvaders gehad en was wars van autoriteit en mannen. Ik had mezelf wijsgemaakt dat ik lesbisch was en scharrelde zo nu en dan met een vrouw.
Andersom voelde Reinier wel direct een enorme klik met mij. Hij beweert dat hij tien minuten naar adem moest snakken toen hij mij zag. We konden het meteen goed met elkaar vinden. We spraken overal over, al maakte ik hem duidelijk dat hij op relatiegebied niets van mij moest verwachten. Ik was van de vrouwen, nietwaar? En ik wilde al helemaal niks vasts.
We bleven elkaar opzoeken en vrij snel spraken we over mijn kinderwens. Reinier was al wat ouder en had altijd drie dochters gewild. Ik had mezelf nooit als moederlijk type gezien. Maar door de rust die Reinier uitstraalde, wist ik nu zeker dat ik kinderen wilde. Hoe dan ook. Ik ben een sterke, zelfstandige vrouw, het alleenstaand moederschap schrok me niet af. Reinier wilde best nadenken over een soort vriendschappelijke constructie als ouders, maar stelde één voorwaarde: hij wilde de kinderen natuurlijk verwekken.
Uiteindelijk stemde ik toe. Ik zou wel een knop omzetten. Maar toen Reinier en ik eenmaal in bed lagen, wist ik niet wat me overkwam. Mijn lichaam sprong aan, alsof er een vuur in me werd aangestoken. De seks met hem was waanzinnig. Prompt was ik zwanger. Alsof het voorbestemd was.
Tijdens mijn zwangerschap was ik nog druk zoekende naar mezelf. Mocht Reinier wel of niet bij de bevalling zijn? Welke rol kreeg hij bij de opvoeding? Ik maakte nog eenmaal een seksueel uitstapje met een vrouw om te checken of mijn gevoel zou veranderen. Maar eenmaal bevallen, kwam ik in een emotionele achtbaan terecht. Ik werd overspoeld door de moederliefde, die ik als kind zo had gemist. Ineens was ik helemaal klaar met vrouwen. Dat was puur een uitvlucht geweest, besefte ik.
Op Vaderdag, onze dochter was acht weken, zag ik Reinier met haar dansen en werd ik op slag onwijs verliefd. Ik vertelde hem over mijn inzicht en dat ik van hem hield. Voor ik het wist lagen we met elkaar te vrijen. Weer voelde ik die enorme vurigheid. Ik werd al opgewonden als onze lippen elkaar raakten. Mijn plotselinge verandering verwarde Reinier. Wilde ik nu wel of niet iets met hem? Zijn twijfels zorgden er bij mij voor dat mijn verliefdheidsgevoel zakte en eigenlijk nooit meer terugkeerde. Wat volgde was een emotioneel proces, waarbij we alle kanten op schoten.
Onze dochter was twaalf weken toen Reinier voor zijn werk drie weken op reis ging. Op de dag van zijn vertrek ontdekte ik dat ik weer zwanger was. Ik schrok. Er zit maar een jaar en dertien dagen tussen de kinderen. Maar een abortus was geen optie. Ik had twee borsten, dus genoeg voeding voor een tweede baby, zo redeneerde ik. Toen Reinier terugkwam van zijn reis, zijn we gaan onderzoeken in welke vorm we onze relatie konden gieten. We zouden nu ouders zijn van twéé kinderen. Een gezin. Dat voelde als een enorme verantwoordelijkheid.
Lees ook – Amper bevallen en alweer zwanger: ‘Ik dacht alleen maar: hoe gaan we al die luiers betalen?’ >
Toen baby nummer drie zich spontaan meldde, verhuisden we naar een vakantiepark. Tot die tijd bewoonden we allebei een kamer in een leefgroep. Die werd wat krap. In de enige slaapkamer van ons nieuwe huisje bouwden we een bedstee waar we met z’n allen in konden slapen. Vrienden van ons dachten dat we als konijnen wipten, maar daarvoor waren we te druk met ons gezin. Af en toe een seksuele opleving hielp om met elkaar in verbinding te blijven.
De jongste was net twee toen ik weer zwanger raakte. We hadden expres op de laatste dag van menstruatie gevreeën, omdat we dachten dan safe te zijn. Maar dat gaat bij ons niet op. Ik heb of een bizarre cyclus of mijn lichaam bewaart het zaad tot mijn eisprong. Want na de komst van onze derde dochter, zoals Reinier zo graag gewild had, volgde nog een vierde en vijfde kind.
De meeste relaties ontstaan vanuit verliefdheid, wij zijn gestart als ouders. Reinier is niet mijn droomman, maar dat hoeft ook niet. Hij is een goede, betrokken vader. We hebben vrijwel nooit ruzie. Seksueel is er nog steeds die bijzondere connectie tussen ons. Als ik tegen hem aan lig in bed, word ik direct opgewonden. Klaarkomen is ook geen enkel probleem. Als hij zijn hoogtepunt bereikt, glijd ik daar bijna automatisch in mee.
Inmiddels wonen we met z’n zevenen in een keurig rijtjeshuis, maar nog steeds met een gezellig familiebed. Gedurende de nacht komen er steeds meer kinderen instromen. Met al mijn kuikens om me heen, voel ik me net Moeder de Gans. Ik heb echt goud in handen, maar het zijn er nu echt wel genoeg. Zonder corona had Reinier zich al laten steriliseren. Het ziekenhuis cancelde de afspraak en sindsdien heeft hij nog niet gebeld voor een nieuwe. Dat maakt onze seks altijd spannend, zo op het randje van de voortplanting.”
Wil je ook geïnterviewd worden voor deze rubriek? Mail naar redactie@kekmama.nl.
Dit artikel stond eerder in Kek Mama.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.
Toen de dochter van Leah vijf werd, wist ze precies wat ze wilde: haar kinderfeestje vieren in een ballenbak. En dat werd een onvergetelijke verjaardag.
Laten we eerlijk zijn: niet iedereen loopt warm voor kerst. Waar de ene groep helemaal losgaat met kerstbomen, kerstmuziek en uitgebreide diners, zijn er ook sterrenbeelden die Kerstmis het liefst overslaan.
Wat als je tegelijkertijd zwanger blijkt te zijn met je schoonzus, maar hun kindje niet levensvatbaar blijkt te zijn? Geluk en verdriet gaan hand in hand, ervaarde Natascha aan den lijve.