Dat het ouderschap uitdagend is hoeven we je niet te vertellen. Er is geen handboek en er is geen one size fits all. Logisch dus dat je soms met vragen en dilemma’s zit. Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week: Marije (27) en haar vriend zijn het niet eens over de duur van zijn verlof.
Marije (27): “Ik ben op dit moment zwanger van mijn eerste kindje. Vorige week hebben we bij de 20-wekenecho te horen gekregen dat alles nog steeds hartstikke goed gaat met de baby. Mijn vriend en ik zijn door het dolle heen en kunnen niet wachten om ons zoontje te ontmoeten. Er is alleen nog één probleem: mijn vriend en ik blijven steeds ruzie maken over zijn verlof.
Ik heb inmiddels uitgebreid met mijn werkgever besproken hoe ik mijn zwangerschapsverlof voor me zie. Als alles goed gaat, ga ik vier weken voor mijn uitgerekende datum met verlof. Zo heb ik nog twaalf weken verlof na de bevalling. Ik kies hiervoor omdat het me prettig lijkt om zoveel mogelijk verlofuren in te zetten als de baby er is. Twaalf weken om te wennen aan het ouderschap, ons nieuwe leven en natuurlijk om lichamelijk te herstellen: het lijkt me eerlijk gezegd best kort.
Mijn vriend heeft recht op zes weken verlof. Eén week geboorteverlof en vijf weken aanvullend geboorteverlof. Al die tijd ging ik ervanuit dat hij hier gebruik van zou maken. Ik schrok dan ook behoorlijk toen hij me liet weten dat hij van plan is niet langer dan twee weken vrij te nemen. Zijn redenen hiervoor? Hij vindt zes weken ‘onnodig lang’. Hij is nog nooit langer dan twee weken vrij geweest en dat vindt hij dan ook meer dan genoeg. Hij heeft een groot verantwoordelijkheidsgevoel richting zijn werkgever en vindt het vervelend om langer weg te zijn.
Ik heb mijn vriend heel duidelijk laten weten dat ik graag wil dat hij de volledige zes weken verlof opneemt. Het is ons eerste kind, er gaat een heleboel op ons afkomen en daar heb ik hem bij nodig. Ik wil er niet na twee weken al alleen voor komen te staan. Helaas kan mijn vriend behoorlijk standvastig zijn. Als hij eenmaal heeft besloten dat hij zes weken verlof onzin vindt, laat hij dat niet zomaar los. “Lichamelijk herstel na een bevalling duurt minimaal zes weken”, gooide ik hem al voor de voeten. “En wat als de bevalling heel heftig verloopt en ik veel zorg nodig zal hebben? Of na twee weken lichamelijk nog niet veel kan?” Goed, in dat uiterste geval zal hij wel overwegen om langer verlof te nemen, maar zolang de bevalling gewoon volgens het boekje verloopt, ziet hij niet in waarom dat nodig is.
Ik word er behoorlijk verdrietig van. Onrustig ook, want als ik nu aan die periode denk waarin hij na twee weken alweer aan het werk wil gaan, maak ik me best zorgen. Kan ik dat wel aan? Ik heb geen idee wat er allemaal op me af gaat komen. Hoe zorg ik ervoor dat mijn vriend toch zes weken verlof opneemt? Tot nu toe heeft geen enkel argument geholpen.”
Meepraten? Dat kan via onze Facebookpagina!
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.