Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Irene (49) geeft les aan groep 4.
Irene: “Ik ben dol op onze school, midden in een zogenaamde slechte wijk. Dat brengt zo z’n uitdagingen met zich mee, met zowel leerlingen als hun ouders. Maar het is ook enorm dankbaar werk. Als ik een kind kan helpen het beste uit zichzelf te halen, omdat ik weet dat dat thuis niet gebeurt, voel ik me zo voldaan. Maar soms denk ik: waarom niet gewoon een baan op een leuk dorpsschooltje?
Bijvoorbeeld wanneer de problemen met bepaalde ouders zich opstapelen, zoals met Jessica, de moeder van Kayleigh. Keer op keer stond ze al tegen me te schreeuwen, er deugt eigenlijk nooit iets van wat ik doe. Ik ga er allang niet meer op in, dat laat ik over aan de instanties waarmee het gezin wordt omringd. Maar onlangs was Jessica nog bozer dan anders en ik weet oprecht niet waarom. Dat legde ze ook niet uit, ze kwam gewoon naar me toe en verkocht me een klap in mijn gezicht. Ik stond echt perplex, wist niet hoe ik moest reageren.
Achteraf barstte ik in huilen uit. Niet vanwege de pijn, maar vanwege het onrecht. Ik werk heel hard, ook voor Kayleigh, om haar te geven wat ze nodig heeft. Ik ga voor mijn leerlingen door het vuur. En dan dít?
De directeur vindt dat ik aangifte moet doen, maar dat doe ik niet. Deels vanwege Kayleigh, zij heeft het al zwaar genoeg. En deels omdat Jessica’s nieuwe vriend aan K1 fighting doet. Ik weet dat dat geen reden zou moeten zijn, maar ik blijf dan toch liever onder de radar.”
Ook juf Maartje maakt weleens wat mee. Zo volgde ze in de klas een spoor van bloed en vond een leerling in elkaar gedoken in een hoekje. Je leest het hier.
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
De zoon van Annelies is het type kind waarvan je blijft zeggen: ‘het is me er eentje’. Bram vreet van alles uit, maar nooit écht vervelend. En hij ziet er zo schattig uit, met die grote blauwe ogen en die blonde krullen.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?
Er zijn van die kledingstukken die je aantrekt en meteen denkt: ja hoor, dit wordt mijn nieuwe uniform voor de rest van de winter. Nou, de coltrui van HEMA hoort absoluut in die categorie.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Mireille, wiens man een plan heeft waar ze niet achter staat.