Beeld: Canva
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Maar als we de sterren een beetje mogen geloven, dan zijn er een paar types die nét wat meer in huis hebben als het gaat om doorzetten. Ook om groot denken en iets voor elkaar krijgen. Niet omdat ze harder schreeuwen (oké, sommige wel), maar omdat het gewoon in hun karakter zit.
Deze kinderen lijken soms al oud geboren. Terwijl andere peuters met sokken op hun hoofd rondrennen, vraagt een kleine Steenbok of je een planning kunt maken voor de ochtend. Ze houden van structuur, weten wat ze willen en snappen instinctief dat resultaat komt door inzet. Geen luchtfietserij, geen “we zien wel”, maar concrete plannen, duidelijke stappen en een ijzeren wil. Succes is voor hen geen toeval, maar een gevolg van slim werken en niet opgeven.
Een Leeuw-kind herken je meteen: die loopt de kamer binnen alsof het hun podium is (en eerlijk, dat is het ook een beetje). Ze bruisen van het zelfvertrouwen, nemen zonder schaamte de leiding en hebben er geen moeite mee om te zeggen wat ze willen. Dat charisma is geen aanstellerij — het is hun geheime wapen. Ze trekken mensen aan, weten hoe ze aandacht moeten vasthouden en hebben het soort overtuiging waar volwassenen nog van kunnen leren. Als iemand zichzelf later naar de top praat (en daar ook echt wat te bieden heeft), is het de Leeuw wel.
Als jouw kind jou op vierjarige leeftijd verbeterde toen je “groter als” zei, is de kans groot dat je met een Maagd te maken hebt. Ze zijn perfectionistisch, scherp en vaak slimmer dan je zou willen toegeven. Ze kijken overal doorheen, houden van details en laten zich niet afschepen met een “ongeveer goed genoeg”. Waar anderen tevreden zijn met een 8, vraagt een Maagd zich af waarom het geen 10 is. En precies dat maakt dat ze blijven groeien, blijven verbeteren en uiteindelijk ergens terechtkomen waar hun precisie het verschil maakt.
De Stier is niet per se het kind dat het hardste roept wat hij later wil worden. Maar ondertussen werken ze wel stilletjes aan alles wat ze zich in hun koppie hebben gehaald. Stieren zijn rustig, praktisch en weigeren zich van hun stuk te laten brengen. Als anderen afhaken, ploetert de Stier gewoon door. Geen haast, geen drama, maar een taaie volhouder die weet waar hij naartoe wil. Dat geduld en die betrouwbaarheid zijn precies waarom ze later ver komen — ze bouwen iets op en het blijft ook echt staan.
Een Kreeft-kind voelt alles. Jouw humeur, de sfeer in de klas, het verdriet van een buurmeisje drie huizen verderop — ze pikken het allemaal op. Die gevoeligheid maakt ze niet zwak, maar juist enorm krachtig. Ze kunnen zich verplaatsen in anderen, bouwen diepe banden op en worden vertrouwd zonder daar iets voor te hoeven forceren. Combineer dat met creativiteit en een enorme innerlijke wereld en je hebt een kind dat precies snapt hoe mensen in elkaar zitten. En zeg nou zelf: in een wereld vol brullers zijn de stille verbinders vaak degene die het échte verschil maken.
Ben jij zo iemand die overal een tikkie voor stuurt? Check of de sterren dat al voorspelden.
Als ouder kun je nog zo je best doen om je kinderen met een gerust hart de wereld in te sturen, maar soms knijpt je moederhart toch even samen. Ook bij het koningspaar thuis is dat niet anders.
Louisa is verloskundige in de Randstad en moeder van Khai (3). In haar werk komt ze dagelijks de ontroerende en krachtige kanten tegen van het zwanger zijn, de bevalling en alles wat daarna komt. In haar columns deelt ze openhartige verhalen en inzichten.
Sinterklaas is een gezellig kinderfeest, maar kan ook voor veel spanning zorgen. Bij Jikke (34) thuis zorgde de sinterklaassurprises dit jaar voor een portie kinderlijke wraak.
Soms zit je ergens, in de wachtkamer of in de rij bij de bakker, en denk je: lief kind, wie heeft jou op de ‘luid en los’-stand gezet?
Goed voor de dag komen bij je kersverse nieuwe schoonouders wil je altijd, maar met kerst nóg een beetje meer. En juist toen liep het bij Kira he-le-maal verkeerd af, want zij eindigde als een soort rollade.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
