Beeld: Canva
Kinderopvang bijna gratis? Vergeet het maar tot 2029. Maar klagen we terecht of zijn onze buren gewoon beter af? Trouw deed een Europese vergelijking.
Nederlandse ouders klagen massaal over de torenhoge kinderopvangkosten. En nu het beloofde prijskaartje van ‘bijna gratis’ weer een belofte op de lange baan is, groeit de frustratie. Maar is dat terecht? Of zijn we gewoon verwend geraakt? Trouw vond het tijd voor een reality check met onze buurlanden: België, Duitsland, Frankrijk, Engeland en het walhalla van de opvang: Zweden.
Nederlandse ouders betalen zich blauw aan opvang. Zelfs met toeslag kan het verschil oplopen tot honderden euro’s per maand, Hoeveel je terugkrijgt, hangt sterk af van je inkomen. Voor lage inkomens wordt tot 96 procent van het maximumuurtarief vergoed. Maar wie meer verdient, betaalt tot wel twee derde van het uurtarief zelf. En omdat opvanglocaties vaak meer vragen dan dat maximumtarief, betaal je daarbovenop nóg extra.
In Zweden betaal je maximaal 3 procent van je inkomen aan kinderopvang, zo stelt Trouw. met een plafond van ongeveer 150 euro per maand voor vijf dagen opvang. Mensen met een lager inkomen betalen zelfs minder.
Duitsland heeft flink ingezet op betaalbare opvang. In Berlijn is kinderopvang inmiddels helemaal gratis en ook in andere regio’s hoef je vaak pas vanaf een bepaald inkomen of vanaf een bepaalde leeftijd te betalen. Frankrijk pakt het royaal aan: opvang is sterk gesubsidieerd en vanaf drie jaar zelfs gratis én verplicht. België kiest voor een middenweg met een mix van inkomensafhankelijke plekken en commerciële opvang.
Alleen Engeland doet een beetje met ons mee qua prijskaartje, blijkt uit het onderzoek van Trouw. Ouders krijgen daar 15 tot 30 uur per week gratis opvang vanaf drie jaar, maar voor alles daarboven moeten ze minstens 30 procent zelf ophoesten.
Nederland is het enige land in de vergelijking van Trouw waar je alleen recht hebt op kinderopvangtoeslag als je werkt, studeert of re-integreert. In Zweden en Duitsland? Daar is opvang vanaf één jaar gewoon een kinderrecht. Gratis, laagdrempelig, en met minder bureaucratische rompslomp.
Toch scoort Nederland op kwaliteit wel goed: kleine groepen, een gunstige kind-begeleiderverhouding en streng toezicht door de GGD. Maar daar houdt het feest wel op. De Nederlandse toeslagenstructuur is complex, onvoorspelbaar en berucht sinds de toeslagenaffaire. In andere landen betaalt de overheid direct de opvang, ouders betalen alleen hun deel en dat maakt het een stuk overzichtelijker.
Vanaf 2029 moet alles anders worden: alle ouders betalen dan nog maar 4 procent van de opvangkosten zelf. Klinkt fantastisch, maar experts waarschuwen. De vraag zal stijgen, de prijzen mogelijk ook. En zonder extra personeel – er is nu al een tekort van 5800 mensen – kan de kwaliteit onder druk komen te staan.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Sara (37) was er klaar mee dat de mental load altijd op haar bordje kwam zonder enige waardering en dus besloot ze het een week aan haar man Daan over te laten.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Jasmijn van groep 7. Ze ondernam actie toen een leerling altijd met een lege broodtrommel zat.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Kruidvat viert moederdag met een aanbieding voor… wasmiddel? Jep, je leest het goed. ‘Cadeautip voor Moederdag’ stond er doodleuk boven een knalgele actiepagina vol flacons Ariel. En dat als moederdagcadeau valt verkeerd bij moeders in het hele land.
In haar nieuwste editorial in LINDA. uit Linda de Mol haar zorgen over de manier waarop jonge kinderen tegenwoordig worden opgevoed. Volgens haar is er sprake van een “tere kinderzieltje-tendens”, waarbij ouders hun kroost te veel willen beschermen tegen alles wat ongemakkelijk of vervelend is.
