Vrolijke opvoedtantes Els en Do beantwoorden jullie opvoedvragen met een knipoog. Deze week: ongewassen handen.
Als mijn man thuiskomt begroet hij me blij met een dikke kus. Daarbij legt hij zijn ongewassen handen liefdevol om mijn gezicht. Ik voel de bacillen uit de trein regelrecht op mijn schone wangen kruipen en gil dan van afgrijzen. Ik heb hem vriendelijk verzocht eerst zijn handen te wassen voor hij me kust, maar dat vindt hij belachelijk. Het klinkt idioot, maar we hebben er weleens ruzie om.
Wij vinden het helemaal niet idioot. Van dit soort kwesties hangt het huwelijk aan elkaar. Zelfs de tantes verschillen van mening of handen wassen bij thuiskomst strikt noodzakelijk is (Do blijkt wat viezer dan Els). De filosoof Alain de Botton vindt dat potentiële gelieven elkaar al bij de eerste ontmoeting moeten vragen: “Wat is jouw gekte?” (Vul in: “Je kunt mij beter laten autorijden want ik ben erg irritant als bijrijder.” “Ik zet mijn wekker altijd precies drie minuten te vroeg; als jij hem vier minuten te vroeg wil zetten, vind ik dat lastig.” “Ik eet elke dag een wortel, en daar doe ik vijf minuten over omdat ik eerst de buitenkant eraf knaag, zodat het zachte deel binnenin overblijft.”) Als u en uw man dat indertijd hadden gedaan, had u het huwelijk nog kunnen afblazen. Nu zit u met een patstelling. En het succes van elk huwelijk hangt af van de mate waarin echtelieden in staat zijn patstellingen te doorbreken met de mantel der liefde.
Die liefde lijkt bij u voorhanden, alleen al afgaande op het feit dat uw man u nog steeds wil zoenen. Maak daar gebruik van. Mediteer vlak voor zijn thuiskomst op verliefde gevoelens. Weet u nog hoe u ooit maar één ding wilde: dat hij u kuste, en wel meteen? Of zijn handen nu schoon waren of niet? Focus, focus. Tegen de tijd dat hij de sleutel in het slot steekt, stort u zich vanzelf op hem. En dan zegt hij misschien dankbaar: “Wacht, ik ga eerst mijn handen wassen, ik weet dat je dat fijner vindt.” Zo krijg je, wat de Fransen noemen, een bataille de generosité, een gevecht om de edelmoedigheid. Ook weer een patstelling dus. Maar deze lost u wel op zonder de tantes.
PS Je hebt van die flesjes met handenwasgel, die zou hij als hij eenmaal óm is op de stoep kunnen gebruiken om de spontaniteit van het dagelijkse weerzien te bevorderen.
Els en Do zijn geboren voordat de pil was uitgevonden en kwamen ter wereld zonder dat hun ouders daarom hadden gevraagd. Zelf kregen zij heel bewust kinderen en voelen de plicht hen permanent gelukkig te maken. Ze kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg. Mail Els en Do: elsendo@kekmama.nl.
Soms gebeuren er dingen die je nooit verwacht… zoals bevallen tussen de frietjes en milkshakes. Voor Alyce Rotunda uit Michigan werd dit werkelijkheid toen haar vierde kindje besloot niet te wachten tot het ziekenhuis. Haar dochtertje Matilda (inmiddels liefkozend McTilly genoemd) maakte haar entree op een parkeerplaats van McDonald’s, vertelt ze aan TODAY.
Soms voelt het moederschap een beetje alsof je een volle inbox probeert leeg te werken terwijl er continu nieuwe mails binnenploppen. Werk, partner, boodschappen, administratie, vriendinnen die je alweer veel te lang niet hebt gezien… en oh ja, die kinderen die ook nog aandacht, hulp met huiswerk en een fatsoenlijke maaltijd willen. Geen wonder dat […]
Geheimen fluisteren, eindeloos knuffelen, hun mening geven (soms nogal luid): een kind laat met verrassende signalen zien dat het zich veilig voelt bij je. Wij delen er een paar.
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Hoe vaak zeg jij ‘ja’ tegen je kind terwijl je eigenlijk ‘nee’ bedoelt? Dat moment herkennen bijna alle ouders weleens. Soms zeg je ‘ja’ omdat het makkelijk is, omdat je hoofd vol zit of omdat je even geen zin in hebt in strijd.
Iedere moeder kent ‘m: die ene vader op het schoolplein die áltijd een grap paraat heeft, met iedereen een praatje maakt en stiekem misschien bijna een beetje té charmant is. Is het toeval? Nee hoor, de sterren hebben er een handje in.
