Beeld: Shutterstock
Bij Elke (40) en Louis (43) was de situatie vanaf dag één duidelijk: Louis had een ander. Ondenkbaar om hun relatie nog een kans te geven vond Elke. De woning was onverkoopbaar, dus besloten ze het huis te splitsen na de scheiding.
Elke:
“Voor mij was het ondenkbaar onze relatie nog een kans te geven. Hij hield van haar, zei hij. Én van mij, maar anders. Platonischer. Ik dacht dat ik gek werd. En ons gezin dan? Onze kinderen, die toen vijf en acht waren? Ik heb eerst een paar weken de ogen uit mijn kop gejankt, daarna kwam de woede. Maar ook die bezonk, en toen trad goddank de rede in. Als hij niet meer van mij hield, maar van een ander, wie was ik om dan geen stap opzij te doen? Maar dan wel op een manier waar iederéén beter van werd, besloot ik.
Het was 2016, onze woning was onverkoopbaar. Te groot, te duur, en hij stond net niet in een gewilde wijk. Louis had niet genoeg geld om me uit te kopen, en andersom was dat al helemaal ondenkbaar. We besloten het huis te splitsen. Louis betrok de dubbele bovenwoning, ik de benedenverdieping met tuin. Ik verbouwde de achterkamer tot twee slaapkamers en liet een badkamer bouwen in de bijkeuken. Het is een heerlijk appartement geworden.
Lees ook ‘Na de scheiding bleven we samenwonen om de kosten te drukken’ >
Inmiddels is het drie jaar later en is Louis’ vriendin Maaike bij hem ingetrokken. Ze moeten via mijn hal naar de trap naar hun woning, maar dat vind ik prima. In de weken dat zij de zorg voor onze kinderen van – inmiddels – acht en elf hebben, is het wel zo handig als iedereen gewoon toegang heeft tot de spullen van de kinderen in mijn huis. Andersom kan ik altijd bij hen naar binnen. In de praktijk maken we daar niet veel gebruik van, maar we spreken elkaar dagelijks en de kinderen rennen gewoon over en weer. We hebben nooit een oppasprobleem. In de huidige markt zouden we ons huis vast prima kwijtraken, maar de situatie bevalt ons eigenlijk wel. De kinderen hebben hetzelfde leven gehouden, er is alleen iemand bijgekomen. O, en ze hebben opeens twee slaapkamers; eentje boven, en een bij mij, beneden. Mensen denken weleens dat we een driehoeksverhouding hebben. Anderen vragen me hoe ik het doe, samenwonen met mijn ex én zijn vriendin. Maar we wonen niet écht samen, we delen alleen een voordeur en hebben verder alle financiële voordelen van alleenstaand ouderschap. Louis gunt het mij ook wanneer ík een nieuwe relatie krijg. Hoe fijn is het dan dat we dat allemaal onder één dak kunnen combineren?” Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.
Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?
Er zijn van die kledingstukken die je aantrekt en meteen denkt: ja hoor, dit wordt mijn nieuwe uniform voor de rest van de winter. Nou, de coltrui van HEMA hoort absoluut in die categorie.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
Je weet wat ze zeggen: zodra de ene deur sluit, gaat er een andere open. Dat geldt ook voor Michelle Bollen. De influencer komt met een romantisch plot-twist waar half Nederland van mee smult.
Soms gebeurt er iets in een gezin dat zo onvoorstelbaar is, dat het voor altijd in je hart gegrift blijft. Voor de familie Blom uit Een Huis Vol is dat het verlies van hun dochtertje Miriam.
