Na negen jaar huwelijk en twee jaar relatietherapie, heeft Anna (36) een rigoureus besluit genomen: ze gaat scheiden van Tim (41). Vanuit het nieuwe huis dat ze sindsdien bewoont met zonen Oscar (4) en Merlijn (9), vertelt ze elke twee weken over haar scheidingsleed én -vermaak – want dat laatste is er gelukkig ook.
Lees verder onder de advertentie
“Mam…?” Merlijn kijkt me aan met een blik die ik maar al te goed ken: óf hij wil iets van me gedaan krijgen, óf hij heeft iets gedaan wat niet mag. “Zing het eens”, knipoog ik, en zet me schrap. “Nou…” Hij friemelt aan mijn haar en lacht verlegen. Dan neemt hij een diepe hap lucht en zegt: “Ik heb het heus wel gezien hoor, de hartjes op je telefoon.”
Lees verder onder de advertentie
Dat hij er met een twinkeling in zijn ogen bij lacht, stelt me gerust. “O, héb jij dat?”, grijns ik. En vraag me af hóe dan; ik scherm mijn app-contact met Ben met uiterste precisie af voor mijn kinderen. “Toen jij moest plassen en je telefoon op de bank lag. Het floepte zo in je scherm. Van de vader van Roos, van vakantie.”
Sherlock Holmes kan aan dit detectivewerk nog een puntje zuigen, dat moet ik toegeven. “Dan vindt hij me vast heel aardig”, antwoord ik, en spring op van de bank. “Zal ik tosti’s maken?” Die afleidingsmanoeuvre werkt. Terwijl ik onze lunch in het tosti-ijzer stop, zet ik snel de meldingen uit van WhatsApp.
Hoewel de zakelijke kant van onze scheiding nog steeds niet helemaal is afgewikkeld – Tim en ik delen nog steeds de hypotheek op het huis waarin hij woont – loopt de omgang tussen Tim en de kinderen sinds de laatste maanden onverminderd soepel. Oscar en Merlijn lijken het goed bij hem naar hun zin te hebben, en ik hoor ze niet meer over vrouwen. Tim heeft zelfs uit eigen beweging winterjassen met ze gekocht.
Lees verder onder de advertentie
Hij is toevallig op zakenreis tijdens één van zijn weekends met de kinderen, als een week of vier na het app-incident opeens de deurbel gaat, terwijl ik sta te koken. Merlijn doet open, en op datzelfde moment hoor ik een stem die ik herken uit duizenden: Ben.
Shit.
Onwennig loopt hij de woonkamer in, geschrokken. “Het is toch niet jouw weekend?”, fluistert hij wanneer hij me drie platonische zoenen geeft. “Zakenreis”, sis ik. Tegelijkertijd moeten we lachen. Wat doen we eigenlijk moeilijk, denk ik. De kinderen hebben Ben en zijn dochter uitgebreid meegemaakt op vakantie; het zou eerder raar zijn als we géén contact meer zouden hebben. Bovendien: ik ben al meer dan twee jaar gescheiden, Ben en ik willen graag een toekomst samen en we kennen elkaar ruim vier maanden. Misschien is het juist wel goed dat ‘de ontmoeting’ zo ongepland verloopt.
‘Ben jij verliefd op mijn moeder?’
“Nou, wat gezellig dat je langskomt!”, roep ik dus maar, quasi-spontaan. Oscar en Merlijn spelen alweer door alsof er niks aan de hand is. Ik draai de kookpitten uit, schenk twee glazen wijn in en besluit ter plekke een borrelavond te houden. Het is weekend, de jongens kunnen uitslapen: go with the flow.
Lees verder onder de advertentie
Binnen tien minuten zitten Oscar en Merlijn bij ons op de bank. “Ben?”, begint Merlijn. “Ben jij verliefd op mijn moeder?” Eh, is dit míjn kind? Ben lacht. “Nou, ze is wel heel lief en mooi, hè jongens?”, antwoordt hij. “Vinden jullie dat ook?” Oscar en Merlijn knikken enthousiast. “Hoe zouden jullie dat vinden?”, vraagt hij, “als iemand opeens verliefd is op jullie moeder?” “Leuk!”, antwoorden de kinderen in koor. Ik smelt als ik zie hoe natuurlijk hij het gesprek met de jongens oppakt. Dat we een ‘openbare’ afspraak met de kinderen luchtig zouden aanpakken hadden we al wel besproken, maar hoe dat dan precies moest plaatsvinden, daar waren we nog niet over uit. “Maar inderdaad: ik ben verliefd op mama”, vervolgt Ben. “Ha! Ik wist het wel!”, giert Merlijn het uit. “En jij, mam? Ben jij ook verliefd op Ben? Want dan kunnen jullie verkering nemen. Eindelijk!”
‘Wij spelen wel even boven’
Het is nu of nooit, denk ik: zo spontaan doet de kans zich niet meer voor. Het is niet dat we het niet toch al van plan waren, De Introductie. Alleen nog niet nu – al weet ik niet helemaal zeker waar we nog op zaten te wachten. Met mijn hart in mijn keel – laat ze er alsjeblieft blij mee zijn – zeg ik: “Ja, ik ben ook verliefd op Ben.” “Oeh yo! Ik heb jullie gewoon gefixt!” Merlijn huppelt door de woonkamer. “Gaan jullie elkaar nu ook kussen? Wij willen wel even boven spelen, hoor.” Plichtmatig geven Ben en ik elkaar een kusje op de mond, en lachen. De rest van de avond dartelen de kinderen een beetje om ons heen, heel ontspannen. Wanneer Ben bijtijds weer vertrekt en ik de jongens op hun verzoek samen in mijn bed leg, zeg ik: “Wij blijven altijd een team, hè. Er zullen geen belangrijke dingen voor jullie veranderen. Zoals school, of vriendjes. Ons leven blijft ons leven.” “Ik hoop dat jullie gaan trouwen”, glundert Oscar. “Ja, en dat Roos dan bij ons komt wonen”, zegt Merlijn. “Dromen jullie maar lekker verder”, steek ik mijn tong naar ze uit. Wat zullen wij lekker slapen vanavond.
Schaatskoningin Irene Schouten (32) zat eind vorig jaar nog op een roze wolk: ze werd voor het eerst moeder van haar zoontje Dirk. Samen met haar man Dirk-Jan genoot ze volop van het nieuwe gezinslevens. Maar die roze wolk sloeg al snel om in zorgen toen bleek dat Dirk kampte met gezondheidsproblemen.
Elise (36) is moeder van twee zoontjes (6 en 4) en schrijft met veel liefde korte verhalen over het moederschap en alles wat daar onverwacht bij komt kijken. Haar verhalen zijn fictief, maar vaak geïnspireerd op de wereld van ouderschap met een flinke scheut herkenning, humor en een tikkeltje overdrijving. Tegelijkertijd werkt ze aan haar […]
Als je kind een hobby heeft die niet de hele dag gamen inhoudt, ben je waarschijnlijk allang blij. Als je zoon van twaalf dol is op fossielen en edelstenen, weet je in ieder geval ook waar je hem blij mee kunt maken.
De ene dag is je zesjarige een knuffelkont die geen moment van je zijde wijkt, de andere dag smijt ze boos de deur dicht omdat jij haar verkeerd hebt aangekeken. Herkenbaar?
In Beste Zangers draaide het afgelopen zaterdag allemaal om zangeres Bente Fokkens (24). De artiesten brachten een ode aan haar muziek én favoriete nummers. Een indrukwekkend optreden van die avond kwam van Laetitia, die als kersverse mama een gevoelige snaar raakte bij zowel Bente als de kijkers thuis.
Geheimen fluisteren, eindeloos knuffelen, hun mening geven (soms nogal luid): een kind laat met verrassende signalen zien dat het zich veilig voelt bij je. Wij delen er een paar.