Beeld: Getty
Vijf jaar na haar scheiding heeft Kek Mama’s Jorinde haar tranen al lang weggepoetst, kijkt eens om zich heen en beseft: verhip, het leven als single moeder hangt gewoon écht aan elkaar van geluksmomenten.
Zoals deze:
Vrijdagavonden in het grote bed. Alle drie in afzichtelijke onesies, en dan met popcorn én chips én cola (en wijn) The Voice, Idols of iets anders verschrikkelijks kijken. Om de volgende ochtend wakker te worden met een kindervoetje in je neus, de hond op het voeteneind en een onbegrijpelijke hoeveelheid plakkerige kruimels in je bh.
Die ándere vrijdagavonden, waarop de kinderen naar hun vader zijn en je daar sinds kort nog van kunt genieten ook. Met vriendinnen aan de keukentafel bergen hapjes wegspoelt met cadeauwijn van de laatste dinerdate, terwijl jullie de goorste details bespreken. En iedereen verspreid door het huis crasht in kinderstapelbedden, en geen vent (zelfs die twee leukste kleinsten niet) jullie komt storen.
De zaterdagochtenden na de vrijdagavonden met vriendinnen. Waarop je je met een vette grijns nog eens omdraait, wanneer je bedenkt hoe die vriendinnen én je ex nu al twee uur kleumend met een kater op het sportveld staan.
Of nog even in de armen duikt van die ene friend with benefits, met wie je de vorige avond een ongepland afzakkertje nam en van wie niemand het bestaan ooit zal weten.
… om vervolgens ’s avonds ongegeneerd in je eentje een tweepersoons sushiplateau weg te werken met een evenredige hoeveelheid wit, je broek op de vreethaak te zetten en na een belletje uit de stad gewoon spontaan wéér de kroeg in te duiken – zonder een babysit te hoeven betalen.
Dat zoon de opdracht kreeg van school om een heldenverhaal te schrijven, en je de volgende dag een vel papier op de printer vindt met de titel ‘Supermoeder’, en als laatste passage: ‘Je hebt het echt heel goed gedaan, mam!’
Geen remsporen in de wc-pot. (Die van de kinderen tellen niet.)
Een huis dat je voor het eerst in je leven écht volgens je eigen smaak hebt ingericht. Omdat er A: geen man met een belachelijke mening rondloopt en B: je dat gewoon kunt betalen.
…doordat je dus ook weer bijna fulltime kunt (of nou ja: móet) werken, omdat de kinderen daar best groot genoeg voor zijn. Plus met enige regelmaat een paar dagen naar hun vader gaan. Fantastisch voor je zelfontplooiing. Eigenwaarde en zelfstandigheid. O, en voor je portemonnee natuurlijk, want mooi dat je wel je eigen drank afrekent.
Vaderdagcadeautjes. Die hun vader heus ook wel krijgt, maar die ze je stralend presenteren met een: ‘Want je bent een beetje mama en papa tegelijk, en in elk geval echt súperstoer!’ Waar je ze uiteraard tot hun zevenentachtigste aan herinnert.
Boswandelingen op zondagochtend, met een dartelende hond van wie je ook meer dan genoeg knuffels krijgt, en die tenminste niet na honderd meter al zeurt met opmerkingen als ‘Hoe ver móeten we nog?’, ‘Mogen we straks patat?’ en ‘Mam, ik ben mijn kaplaars kwijt!’
En dat je dan de rest van de zondag ongestoord kunt Netflixen. Met toastjes op de bank en de colafles gewoon direct aan je lippen. En dat je dan na elke aflevering wel een vreugdedansje wilt doen omdat je met helemaal niemand rekening hoeft te houden.
Die ontspannen slapende lijfjes in een doodstil huis. Helemaal voor mij alleen. Werk ik me misschien de blubber voor, maar ik ben nog nooit zo rijk geweest.
Jorinde Benner (39) schrijft voor Kek Mama over alles wat ze tegenkomt in haar leven als gescheiden moeder van Lucas (11) en Valentijn (9).
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
We kennen haar allemaal: de moeder die, terwijl jij nog druk staat te kletsen over traktaties en Cito-scores, al half in de auto zit. Niet omdat ze onvriendelijk is, maar omdat het schoolplein gewoon niet haar natuurlijke habitat is. En geloof ons: haar sterrenbeeld verraadt alles.
