Beeld: Shutterstock
Na negen jaar huwelijk en twee jaar relatietherapie, heeft Anna (36) een rigoureus besluit genomen: ze gaat scheiden van Tim (41). Vanuit het nieuwe huis dat ze sindsdien bewoont met zonen Oscar (4) en Merlijn (9), vertelt ze elke twee weken over haar scheidingsleed én -vermaak – want dat laatste is er gelukkig ook.
“Ik wens jou en de jongens alle rust toe.” Mijn advocaat geeft me drie zoenen en een knuffel, en pakt haar tas. Na een derde gesprek waarin Tim en ik met advocaten tegenover elkaar zaten, hebben we thee gedronken en mijn dossier – hopen we – gesloten. Tim heeft beloofd om zijn twee weekends per maand met Oscar en Merlijn nu echt waar te maken, en er zelfs één dag zorg doordeweeks bij geaccepteerd. Over zijn wens voor volledige voorgdij over onze kinderen is tijdens de gesprekken met geen woord gerept.
Ik begrijp niet waar deze zenuwslopende poppenkast nu voor nodig was; uiteindelijk zijn we uitgekomen op dezelfde omgangsregeling die we al waren overeengekomen na onze scheiding, maar die híj niet nakwam. Nu zijn we gezamenlijk een paar duizend euro lichter en geen stap verder – behalve dan dat we eindelijk weer eens met elkaar gesproken hebben.
De volgende dag hebben we een oudergesprek met de juf van Merlijn. Tim heeft tijdens het laatste viergesprek beloofd aanwezig te zijn, maar één minuut voor aanvang is hij er nog steeds niet. Aarzelend loop ik naar binnen; zal ik nog heel even wachten? In minuut acht van het tienminutengesprek weet ik: dit verandert nooit. Heel even zakt de moed me in de schoenen, maar dezelfde seconde nog herpak ik mezelf: we redden het wel, de jongens en ik. Of de relatie met Tim, en met name zijn rol in de opvoeding van onze kinderen, in de toekomst zal verbeteren of niet: de kinderen en ik zijn gelukkig zo. Ik wens een goede band tussen hen en hun vader, maar het is aan Tim die nu te realiseren. Eén ding is in elk geval zeker: met een volgend voogdijverzoek hoeft hij na deze blamage echt niet meer aan te komen.
Lees ook:
‘Met knikkende knieën open ik de brief van zijn advocaat’ >
Als ik het lokaal uitloop, bliept mijn telefoon. Tijdens een weekendje vakantiepark met vriendinnen en onze kinderen, een week eerder, ontmoette ik een alleenstaande vader. Op mijn scherm staat zijn onomwonden appje: ‘Tijd om ons heerlijk gesprek van vorige week in intiemere setting voor te zetten, Anna. Ik krijg je niet uit mijn hoofd: mag ik voor zaterdag een diner voor ons reserveren?’
Mijn hart slaat een slag over. Daten: dat was wel het laatste waar ik mee bezig was, de afgelopen periode. Tegelijk maakt een puberale opwinding zich van me meester, en mijn rotgevoel over Tims onaangekondigde afwezigheid op het schoolgesprek verdwijnt als sneeuw voor de zon. Ik doe het gewoon, besluit ik: het is eindelijk weleens tijd voor mij. Tim zorgt maar dat hij zijn zorgplicht nakomt: nu ga ík eens genieten. ‘Acht uur’, app ik terug – en duik de stad in voor een nieuwe jurk.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (35) en zoon Floris (2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Over seks praten we liever niet op het schoolplein, maar zelfs binnen een jarenlang huwelijk blijft het vaak een taboe. Terwijl het, volgens relatietherapeuten, juist enorm veel zegt over de gezondheid van een relatie.
