Vrolijke opvoedtantes Els & Do over kind op de crèche
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 32, 20 en 18) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.
Hier lees je een van de vragen, mét antwoord
Ik werk vier dagen per week en dan gaat mijn dochter van zestien maanden naar de crèche. Ze lijkt het er prima naar haar zin te hebben, maar het wringt toch. Ook omdat mijn moeder het maar niks vindt (en mijn schoonmoeder ook niet). Hoe zielig is het dat mijn kind naar de crèche moet omdat ik zo nodig wil werken?
Niet naar de crèche brengen
Dit vragen moeders zich nu precies een halve eeuw af. Sinds eind jaren zestig, toen de moderne crèches ontstonden. Feministisch icoon en oud-minister Hedy d’Ancona gaf een paar jaar geleden het historische antwoord:“Je kind niet naar de crèche brengen, dát is pas zielig.” De tantes zijn geneigd het met haar eens te zijn.
Een van de voordelen van de crèche is onder andere dat kinderen er sociale vaardigheden opdoen. In 2013 bewezen onderzoekers aan de Radboud Universiteit dat crèchekinderen meer rekening houden met de leeftijd van een ander kind. Ze zijn zorgzamer en socialer dan kinderen die de hele dag alle aandacht krijgen. Nu de gezinnen zo klein zijn, lijkt het ons fijn voor een kind dat het met andere kinderen kan spelen, eten en op het potje zitten.
Vermoedens
Altijd maar thuis zijn is ook niet alles. Elke moeder is weleens moe of chagrijnig, een kind kan niet vluchten voor boze buien. Op de crèche is het altijd gezellig. Al was het alleen al omdat er bij elke maaltijd vol overgave het onvergetelijke lied Smakelijk eten, smakelijk drinken,hap hap hap, slok slok slok wordt gezongen. De tantes hebben nog even navraag gedaan bij mevrouw Hupperts (91), de buurvrouw van tante Do. Zij vergelijkt een crèche met haar eigen grote gezin van negen kinderen en zegt ferm: “Daar moesten de kinderen ook weleens op hun beurt wachten en ze kregen ook niet de hele dag aandacht. Lijkt me heel gezond.”
Tante Els heeft zo haar vermoedens over uw moeder en schoonmoeder. Misschien hadden ze zelf ook wel buitenshuis willen werken toen hun kinderen klein waren. Misschien deden ze dat niet omdat ze bang waren voor de kritiek van hun eigen moeder, buurvrouw en vriendinnen. Jaloezie kent vele vormen en uit zich op allerlei manieren: ook als zogenaamde bezorgdheid voor het welzijn van uw dochter. Kortom: als uw dochtertje een gelukkige indruk maakt, vrolijk met u meestapt naar de crèche en daar hartelijk wordt verwelkomd door lieve leidsters is er niets aan de hand. En kunt u zich enthousiast en zonder schuldgevoel op uw werk storten.
Ook een opvoedvraag? Mail ’m naar elsendo@kekmama.nl
