Hoofdredacteur Sara schrijft elke maand in Kek Mama vol humor en relativering over zichzelf en haar gezin. Deze maand: last minute baby
Als je iets wil, doe je er alles voor en dan lukt het ook. Dacht ik altijd. Noem het maakbaarheidsgeloof, noem het ploetercalvinisme. Noem het de naïviteit van Bambi in de jungle. Maar het werkte. Ik ontmoette de man van mijn leven door mezelf niet meer te laten afleiden door toevallige voorbijgangers. Ik doe het werk dat ik het leukste van de wereld vind. Heb een grotemensenhuis met schilderijen, in een buurt die als vakantie voelt.
Dat vastbijten en doorzetten werkte, tot ik kinderen wilde. Ko kwam nog uit de lucht gevallen. Wederhelft en ik hadden amper bedacht dat een kind welkom was en we kregen Ko. Maar toen kwam miskraam na miskraam, drie op een rij. Zwanger worden was een eitje, zwanger blijven bleek een stuk lastiger. En leerde ik: maakbaarheid? Vergeet het. In de kinderbusiness kon ik wensen wat ik wilde, maar soms is het gewoon Dikke Vette Pech. (Al hielp het niet dat ik intussen 38+ was.)
Bij de echo van zwangerschap nummer vier hielden we allemaal onze adem in. De struise echoscopiste, haar assistent, wederhelft en ik. Tot de struise met haar Amsterdamse tongval luid en duidelijk zei: “Hij doet ’t niet schat.” Even leek de krappe kamer in duizend stukjes te vallen. “En nu?”, vroeg ik. “Als jullie het aankunnen, ga ervoor!” Mark en ik vonden het met z’n drieën een feest, maar verlangden naar vier. Dus verzamelden we moed. Voor de allerlaatste keer, want als niet, dan was het mooi geweest zo. Maar dit kind bleef zitten, wat een cadeau.
Ko en ik poetsten samen de commode en het wiegje. Toon kwam. Tony, zegt Ko. En ‘onze baby’. En dat ik niet ‘dikke Toon’ mag zeggen. Ik geniet als Toon met een voorleesboek richting Ko waggelt en ze zich op de bank nestelen. Als Ko foto’s van Toon bekijkt en ondanks zijn ik-ben-zes-en-stoerhouding toch steeds ‘Ahhhh schattig!’ zwijmelt.
Ik heb mijn lesje nederigheid wel gehad, maar toch denk ik: dat doorzetten was zo gek nog niet.
SARA
Sara van Gorp (42) is hoofdredacteur van Kek Mama en woont samen met Mark en zoons Ko (6) en Toon (1).
In deze Kek Mama zie je stellen bij wie er nog veel meer tijd tussen de kinderen zat. Heerlijke foto’s, mooie interviews.
Die bekende ballen in de lucht houden, da’s voor iedere moeder een uitdaging, maar hoe doe je dat als je een succesvolle business runt? Kimberly Bosman deelt met Kek Mama hoe zij haar werk-privébalans in evenwicht houdt.
Ze is de hoogstgenoteerde vrouwelijke self-made miljonair in de Quote Top 100, maar dat was nooit haar doel. Sharon Hilgers van My Jewellery begon gewoon met fröbelen aan de keukentafel en van het een kwam het ander.
Tot 1956 werden vrouwen ontslagen als ze gingen trouwen. De tijden zijn sindsdien wel veranderd, zou je denken, maar zwangerschapsdiscriminatie komt helaas maar al te vaak voor. Marleen Staal merkte dat ze in de overdrive ging om zich te bewijzen toen ze zwanger was.
We doen het allemaal wel eens: een zak vol cadeautjes met Sinterklaas en iets extra’s met Kerst. Want: kinderen blij, wij blij. Maar té veel cadeautjes geven, kan op de lange termijn nadelen hebben.
Terugkijkend leidde ze een luxeleventje toen ze maar zestien uur per week werkte. Maar nadat haar huwelijk strandde is Vivian fulltime gaan werken, met een eeuwig schuldgevoel naar haar kinderen toe als gevolg.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
