Hoofdredacteur Sara schrijft elke maand in Kek Mama vol humor en relativering over zichzelf en haar gezin. Deze maand: last minute baby
Als je iets wil, doe je er alles voor en dan lukt het ook. Dacht ik altijd. Noem het maakbaarheidsgeloof, noem het ploetercalvinisme. Noem het de naïviteit van Bambi in de jungle. Maar het werkte. Ik ontmoette de man van mijn leven door mezelf niet meer te laten afleiden door toevallige voorbijgangers. Ik doe het werk dat ik het leukste van de wereld vind. Heb een grotemensenhuis met schilderijen, in een buurt die als vakantie voelt.
Dat vastbijten en doorzetten werkte, tot ik kinderen wilde. Ko kwam nog uit de lucht gevallen. Wederhelft en ik hadden amper bedacht dat een kind welkom was en we kregen Ko. Maar toen kwam miskraam na miskraam, drie op een rij. Zwanger worden was een eitje, zwanger blijven bleek een stuk lastiger. En leerde ik: maakbaarheid? Vergeet het. In de kinderbusiness kon ik wensen wat ik wilde, maar soms is het gewoon Dikke Vette Pech. (Al hielp het niet dat ik intussen 38+ was.)
Bij de echo van zwangerschap nummer vier hielden we allemaal onze adem in. De struise echoscopiste, haar assistent, wederhelft en ik. Tot de struise met haar Amsterdamse tongval luid en duidelijk zei: “Hij doet ’t niet schat.” Even leek de krappe kamer in duizend stukjes te vallen. “En nu?”, vroeg ik. “Als jullie het aankunnen, ga ervoor!” Mark en ik vonden het met z’n drieën een feest, maar verlangden naar vier. Dus verzamelden we moed. Voor de allerlaatste keer, want als niet, dan was het mooi geweest zo. Maar dit kind bleef zitten, wat een cadeau.
Ko en ik poetsten samen de commode en het wiegje. Toon kwam. Tony, zegt Ko. En ‘onze baby’. En dat ik niet ‘dikke Toon’ mag zeggen. Ik geniet als Toon met een voorleesboek richting Ko waggelt en ze zich op de bank nestelen. Als Ko foto’s van Toon bekijkt en ondanks zijn ik-ben-zes-en-stoerhouding toch steeds ‘Ahhhh schattig!’ zwijmelt.
Ik heb mijn lesje nederigheid wel gehad, maar toch denk ik: dat doorzetten was zo gek nog niet.
SARA
Sara van Gorp (42) is hoofdredacteur van Kek Mama en woont samen met Mark en zoons Ko (6) en Toon (1).
In deze Kek Mama zie je stellen bij wie er nog veel meer tijd tussen de kinderen zat. Heerlijke foto’s, mooie interviews.
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
We kennen haar allemaal: de moeder die, terwijl jij nog druk staat te kletsen over traktaties en Cito-scores, al half in de auto zit. Niet omdat ze onvriendelijk is, maar omdat het schoolplein gewoon niet haar natuurlijke habitat is. En geloof ons: haar sterrenbeeld verraadt alles.
