Hoofdredacteur Sara schrijft elke maand in Kek Mama vol humor en relativering over zichzelf en haar gezin. Deze maand: lange nachten.
Tot voor kort had ik nooit last van het befaamde moederschuldgevoel. Als ik Ko achterliet bij de crèche hoefde ik nooit te huilen. Toen hij zes maanden was, gingen wederhelft en ik fluitend richting Antwerpen voor de best bestede 24 uur ever (van bijkletsborrelen tot nachtelijk cocktails drinken, van spijkerbroekshoppen tot oren laten doorblazen door Triggerfinger in een pop-up nachtclub, en de volgende ochtend ook nog naar een expositie. Alleen de sex ontbrak maar daar had ik tussen het kolven door echt geen zin in, heel raar, ik weet het). En als we eens een weekend dachten: manmanman wat zijn we moe en hoe krijgen we die stapel werk af, brachten we kleine blije Ko zorgeloos een middag naar m’n zus en konden we er daarna weer tegen. Al dat gemiep over loslaten en tekortschieten, ik kon me er weinig bij voorstellen.
En toen kwam Toon. En bleek dat de relaxte moeder die ik dacht te zijn, vooral te danken was aan het relaxte kind dat ik had gekregen. Nummer twee is ook uitermate ontspannen. Zolang hij bij mij in de buurt is. En dus loop ik nu sniffend bij de crèche vandaan omdat Toon een hartverscheurend zielig snoetje trekt bij het afscheid. Van een weekend weg kunnen we vooralsnog alleen maar dromen, want zelfs bij de liefste oma’s gaat-ie piepen. En tijdens de extra drukke weken met het maken van deze spiksplinternieuwe Kek heb ik vooral heel veel nachten doorgebracht achter m’n computer. Ik kon het namelijk niet over m’n hart verkrijgen het mannetje vaker dan drie korte dagen per week aan anderen dan z’n bloedeigen ouders over te laten. Vrouw wordt weekdier. Dat werk.
Nou las ik tijdens die lange nachten gelukkig geestige en/of mooie stukken voor de nieuwe Kek Mama. De humor van Lieve Els & Do hielp alleen al omdat het lekker is hardop te lachen om dat wat je leest. De (letterlijk) bloedige eerlijkheid van Roos gaf grinnikend herkenning. En dankzij Jan Heemskerk kon ik dat pasverworven schuldgevoel fijn relativeren. Ik heb ervan genoten en ik ben benieuwd wat jij ervan vindt. Sowieso ben ik nieuwsgierig wat je van deze nieuwe Kek Mama vindt. Mail me op sara@kekmama.nl.
SARA
Sara van Gorp (41) is hoofdredacteur van Kek Mama en woont samen met Mark en zoons Ko (5) en Toon (8 maanden).
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Met pijn in haar hart moet Janneke Jelies afscheid nemen van oudste dochter Jennie, die haar plek onder de Spaanse zon niet kan vinden.
De zomervakantie: zes weken vol quality time, ijsjes, knutselprojecten en gezellige uitjes. In theorie. En voor sommige moeders pakt het ook vast zo uit…
Bernike (29) is getrouwd met Ruben (31) en moeder van een dochter (0). In haar columns schrijft ze scherp, geestig en met zelfspot over de realiteit van het jonge ouderschap – waarbij ze oog heeft voor het absurde in het alledaagse.
