Beeld: Brenda van Leeuwen
Kek Mama-columnist Anke Laterveer is single moeder en schrijft elke week op Kekmama.nl supereerlijk en uitgesproken over wat ze meemaakt of wat haar opvalt. Deze week: lieve kinderen, sorry.
Lieve Hannah en Jakob,
Ik schrijf jullie omdat ik jullie iets wil vertellen. Iets wat belangrijk voor mij is. We hebben het er al vaker over gehad en hoewel jullie het nog niet echt begrijpen, houdt het mij bezig. De wereld is mooi. Er is gras en verse koffie. Er zijn mensen die van elkaar houden, er is muziek en er zijn boeken. Er zijn zoveel mooie boeken. Hele dagen kun je doorbrengen in werelden die nog veel mooier zijn dan die van jullie nu. Alleen maar door te lezen.
Maar weten jullie, er zijn ook monsters. Niet de monsters waarvan je wel eens bang bent dat ze onder je bed liggen, maar monsters die soms ín je bed liggen. Monsters die dingen met je doen die je niet wilt. Ik ken ze, ik ben ze vaker tegengekomen dan me lief is.
Als er zoiets gebeurt, als er iemand aan je zit terwijl je dat niet wilt, dan voel je van alles. Je voelt pijn, boosheid, verdriet en schaamte. Vooral veel schaamte. Maar luister goed. Dat is niet nodig. Het is nooit jouw schuld. Je hoeft je niet te schamen, zelfs al voelt het wel zo, zelfs al zeggen mensen dat je dat wel moet. Het hoeft nooit.
De laatste keer dat ik zo’n monster tegenkwam was vorig jaar. Dat weten jullie niet, want jullie waren bij papa die avond. De weken erna waren jullie veel bij papa, want het monster had me zoveel pijn gedaan dat ik er ziek van was. Ik kon niet goed voor jullie zorgen. Het liefste wilde ik niemand vertellen wat er gebeurd was. Juist ook door die schaamte. Maar ik deed het wel. En weten jullie wat de doorslag gaf? Jullie. Omdat ik voor jullie de wereld beter wil maken dan hij voor mij was.
Want lieve Hannah, lieve Jakob, stel nou dat… Ik durf het bijna niet op te schrijven. Al misselijk bij de gedachte. Maar stel nou dat een van jullie ook zoiets overkomt? Dat kan. Het gebeurt veel. Er zijn veel meer monsters dan we denken. Stel dat dat gebeurt, dan wil ik dat het voor jullie anders gaat dan het voor mij ging. Dat er hulp is, dat jullie aangifte kunnen doen, de dader veroordeeld wordt en dat je je niet tegenover rechercheurs hoeft te verontschuldigen over dat je slachtoffer bent geworden, niet hoeft te zeggen dat je nooit meer een man in je huis zal laten. Dat jullie durven praten en alle hulp krijgen die jullie nodig hebben.
En dat, lieve kinderen van me, is waarom ik vorig jaar besloot om wel te praten. Om het van de daken te roepen. Om te zorgen dat iedereen ziet en hoort hoeveel dit gebeurt en hoe erg het nodig is dat mensen die dit meemaken beter geholpen worden. En wat denk je? Het werkte! Er kwam meer aandacht voor, de hulp verbeterde, de politie ging dingen anders doen. Ik was zo trots! Op mezelf en op alle mensen die me hierbij geholpen hebben. Alsof we gewonnen hadden van de monsters.
Maar nu, Jakob en Hannah, nu is er iets verschrikkelijks gebeurd. Er is een monster in Amerika. Hij is heel bekend en trots op zijn monsterdaden. Hij schept er zelfs over op. Dat monster, die man, is nu gekozen tot baas van Amerika. Daarmee lijkt het net alsof het niet erg is wat hij gedaan heeft, alsof het mag, omdat je er zelfs als je dat hebt gedaan nog president kunt worden. En ik weet niet meer wat ik tegen jullie moet zeggen. Ik weet niet wat ik moet zeggen, behalve sorry. Sorry lieve, lieve kinderen. Sorry dat ik de wereld niet veilig voor jullie kan maken. Ik doe zo mijn best.
Anke Laterveer (36) is schrijver, columnist, cabaretier en web woman van Kek Mama. Samen met haar kinderen Jakob (7) en Hannah (6) woont ze in Haarlem. Nadat ze vorig jaar aangerand werd door een date, startte ze de actie #zeghet, tegen seksueel geweld.
Lees ook:
21 dingen die Mariëtte dacht toen Trump gekozen werd
Goede ouders hebben geen bakken met geld nodig om hun kinderen een fijne jeugd te bezorgen. Het zijn juist die kleine dingen die het ‘m doen. Die maken dat je kind zich geliefd en veilig voelt, en daar draait het uiteindelijk om.
Ah kamperen: zorgeloos genieten van het vrije leven. Als je tenminste de hoosbuien, sanitaire ongemakken en het feit dat je buren álles van je weten op de koop toe neemt.
Je vakantie kan in een splitsecond een nare wending nemen. Zo ook voor Malou en haar man en dochter, toen haar dochter in zee tussen de kwallen terecht kwam.
Yolanthe Cabau woont met zoon Xess (9) in Los Angeles. In deze column deelt ze hoe ze de zomervakantie met zoon heeft ervaren.
Het is soms lastig voor ouders om te bepalen of hun kind echt gelukkig is, vooral naarmate ze ouder worden en hun emoties complexer worden. Toch zijn er volgens psychologen verschillende signalen die kunnen duiden op het geluk van een kind. Met Parents delen ze deze 13 tekenen.
We vroegen jullie op Instagram: “Kun je je baby gerust alleen laten slapen in een vakantiehuisje als je dichtbij bent, zoals bij de buren?”
