‘Onze zoon (2) krijst hartverscheurend als we hem naar de crèche brengen’
Onze oudste zoon (2) gaat een dag per week naar de crèche. Hij krijst hartverscheurend als we hem brengen, speelt de hele dag niet met andere kinderen en huilt van opluchting wanneer we hem weer ophalen. De leidsters doen ontzettend hun best om hem wat te laten ontspannen en spelen, maar niks helpt. Thuis is hij vrolijk, lief en aanhankelijk. Hij speelt dan wel met andere kinderen en zijn jongere broertje.
Drie dagen
Toen de tantes hun kinderen naar het kinderdagverblijf brachten was het een vereiste dat ze daar minstens drie dagen per week verbleven. Om het fenomeen crèche een plaats te geven in hun kersverse hersentjes. Ook al is dat nu niet meer zo, wat ons betreft hebt u twee opties. Ofwel u haalt uw zoon van de crèche, ofwel u stuurt hem er vaker dan één dag per week heen, zorgvuldig gespreid over de week.
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
Ook een opvoedvraag? Mail ’m naar elsendo@kekmama.nl
Dit artikel staat in Kek Mama 05-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
