Onze oudste zoon (2) gaat een dag per week naar de crèche. Hij krijst hartverscheurend als we hem brengen, speelt de hele dag niet met andere kinderen en huilt van opluchting wanneer we hem weer ophalen. De leidsters doen ontzettend hun best om hem wat te laten ontspannen en spelen, maar niks helpt. Thuis is hij vrolijk, lief en aanhankelijk. Hij speelt dan wel met andere kinderen en zijn jongere broertje.
ELS EN DO: Uw zoon gaat één dag per week naar het kinderdagverblijf, zegt u? Maar dat is weinig. Een peuter is na twee dagen totaal vergeten wat de crèche ook alweer inhoudt en moet dus elke week opnieuw wennen. Daar kan geen leidster tegenop knuffelen.
Toen de tantes hun kinderen naar het kinderdagverblijf brachten was het een vereiste dat ze daar minstens drie dagen per week verbleven. Om het fenomeen crèche een plaats te geven in hun kersverse hersentjes. Ook al is dat nu niet meer zo, wat ons betreft hebt u twee opties. Ofwel u haalt uw zoon van de crèche, ofwel u stuurt hem er vaker dan één dag per week heen, zorgvuldig gespreid over de week.
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
Ook een opvoedvraag? Mail ’m naar elsendo@kekmama.nl
Dit artikel staat in Kek Mama 05-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Soms gebeuren er dingen die je nooit verwacht… zoals bevallen tussen de frietjes en milkshakes. Voor Alyce Rotunda uit Michigan werd dit werkelijkheid toen haar vierde kindje besloot niet te wachten tot het ziekenhuis. Haar dochtertje Matilda (inmiddels liefkozend McTilly genoemd) maakte haar entree op een parkeerplaats van McDonald’s, vertelt ze aan TODAY.
Geheimen fluisteren, eindeloos knuffelen, hun mening geven (soms nogal luid): een kind laat met verrassende signalen zien dat het zich veilig voelt bij je. Wij delen er een paar.
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Soms voelt het moederschap een beetje alsof je een volle inbox probeert leeg te werken terwijl er continu nieuwe mails binnenploppen. Werk, partner, boodschappen, administratie, vriendinnen die je alweer veel te lang niet hebt gezien… en oh ja, die kinderen die ook nog aandacht, hulp met huiswerk en een fatsoenlijke maaltijd willen. Geen wonder dat […]
Hoe vaak zeg jij ‘ja’ tegen je kind terwijl je eigenlijk ‘nee’ bedoelt? Dat moment herkennen bijna alle ouders weleens. Soms zeg je ‘ja’ omdat het makkelijk is, omdat je hoofd vol zit of omdat je even geen zin in hebt in strijd.
De ene dag is je zesjarige een knuffelkont die geen moment van je zijde wijkt, de andere dag smijt ze boos de deur dicht omdat jij haar verkeerd hebt aangekeken. Herkenbaar?