Fotografie: Paulien van Beusekom
We gingen voor het eerst met Rosie naar de bioscoop. Naar de film over het nieuwe zusje van Peppa Pig. Ik zou dit eigenlijk niet moeten toegeven, maar ik verheugde me nogal op die film.
Het marketingteam van deze fictieve biggenfamilie had zich namelijk nogal uitgeleefd rondom deze geboorte. Eerst was er een zwangerschapsaankondiging waarbij de geïllustreerde mama Pig met een heuse echofoto poseerde. Daar hadden ze me eigenlijk al te pakken. Dankzij de obsessie van mijn dochter heb ik nogal wat minuten gekeken naar het wel en wee van de familie Pig. Het voelde werkelijk alsof er een bekende van ons in verwachting was.
Mijn vriend viel ik hier ook nogal mee lastig. Toen de familie Pig hun gender reveal deelde, appte ik hem: ‘Omg, ze krijgen een meisje.’ De geboorteaankondiging stelde al helemaal niet teleur. Het was alsof de kroonprinses van Engeland werd geboren. ‘Omg, ze heet Evie’, appte ik mijn vriend. ‘Wie?’, appte hij terug.
Goed, ik was dus best benieuwd naar die bioscoopfilm, maar we gingen natuurlijk eigenlijk voor mijn dochter. Heus! Echt! Wat ik nog niet wist van kinderfilms is dat de kinderen in kwestie als ware filmsterren onthaald worden. Bij aankomst kreeg mijn dochter een kleurplaat en een beker limonade – die we haar gelijk subtiel doch daadkrachtig weer afpakten. Vanwege een gebrek aan stabiliteit zou die limonade gegarandeerd op haar jurk eindigen.
We moesten ook de naam van onze dochter doorgeven, omdat ze na afloop een diploma zou krijgen. Dat heb ik nou nooit gehad, een diploma na een film, terwijl ik dat bij sommige films best terecht zou vinden. Als mijn vriend me weer eens meedwingt naar zo’n ellenlange Jurassic Park-film, bijvoorbeeld. Of de film Triangle of Sadness, vanwege de duur van 2,5 uur en de hoeveelheid poep die er vertoond werd.
Voordat de film begon, werden er eerst allerlei reclamefilmpjes en trailers getoond. De concentratieboog van mijn dochter hield het precies tot daar vol. Ze bleef keurig op haar stoel zitten tot de film daadwerkelijk begon. Toen verliet ze ons. Af en toe kwam ze voorbij rennen of hoorden we ergens achterin de zaal een geluid dat klonk als onze dochter. Ze heeft absoluut niks van de film gezien. Toch kreeg ze dat diploma. Onterecht, als je het mij vraagt. Want als je écht de juice rondom het bevalverhaal van mama Pig wil weten, dan moet je natuurlijk bij mij zijn.
Tara (31) is moeder van dochtertje Rosie (2). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap‘ is nú te koop.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (35) en zoon Floris (2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Ben je uitgerekend in december? Wat is dan mooier dan een naam die perfect past bij deze gezellige feestmaand?