Sanne is bekend van haar sketchvideo’s op haar Instagramkanaal @laviesanne. Ze is moeder van James (7) en Isé (4) en in verwachting van de derde.
Je hebt moeders die van knutselen houden. En je hebt moeders die denken: mij niet bellen. Drie keer raden tot welke categorie ik mezelf reken. Juist, die tweede. Waar andere moeders met hun kroost uren speelplezier beleven aan het frutten met wc-rolletjes en schoenendozen, krijg ik het al Spaans benauwd bij het idee een poppetje te moeten tekenen, laat staan iets creatiefs te maken. Ik heb twee linkerhanden. En de eerlijkheid gebiedt ook te zeggen dat dat geknutsel oneindig veel rommel geeft. Bovendien is Mutti puntje bij paaltje weer degene die de lijmresten van de tafel moet schrapen en papiersnippers bij elkaar kan plukken. En waar láát je al die knutsels?
Mijn zoon wilde laatst een hondenhok maken. En dan niet een van een lege bonbonverpakking, maar een volwaardig hok waar zijn knuffelhond van dertig bij twintig centimeter in zou passen. Dus plukte hij een doos uit de schuur en ging ermee aan de slag. Of ik even wilde helpen een raam uit te knippen. Met een botte keukenschaar ploeterde ik me door het karton heen. “Wat een gehannes”, hoorde ik mezelf alweer zeggen. Ik kreeg gelijk spijt van mijn uitspraak toen mijn zoon daarna aanbood het wel zelf te willen proberen. De schat. “Nee hoor vent, het lukt me wel.” Waarom kan ik dan ook niet even tot tien tellen als ik met zoiets bezig ben? Toen ik uiteindelijk een vierkant uit het karton drukte, was ik toch even trots op mezelf. Mama opgelucht, kind tevreden. Er werden nog wat frutsels op de doos geplakt, een paar krassen op gezet en tot slot mocht knuffelhond Ammie in het hondenhok zitten. Missie geslaagd.
De daaropvolgende dagen stond het hondenhok toch behoorlijk in de weg. Toen mijn zoon op school zat besloot ik het kartonnen gevaarte in de schuur te zetten. Met een beetje geluk zou hij zijn knutselwerk totaal vergeten. Dat gebeurt immers ook met speelgoed dat ik na een tijdje opberg. Toen de oudpapierwagen zijn ronde door de buurt deed, zette ik ook het geknutselde hondenhok bij de weg. Niet veel later stond James bedremmeld naar de speelhoek te staren. Ik voelde de bui al hangen. “Mama, waar is mijn hondenhok nou gebleven…?” Deze column staat in Kek Mama 03-2022. Meer lezen? Neem nu een abonnement op de #1 glossy voor moeders >
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).