Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (15) en Phaedra (12). Iedere vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
Terwijl de zon mijn huid verwarmt en mijn lichaam voorziet van vitamine D, voel ik de stress wegvloeien als een smeltend waterijsje. We zijn op een mini-vakantie en ik dwing mezelf dat ik moet genieten, maar voel ondertussen de tijd wegtikken. Waarom is ontspannen toch zo verdomd moeilijk?
Ik pak mijn boek en lees met dichtgeknepen ogen een paar bladzijden. De kinderen zwemmen in water dat voor mij veel te koud is, maar zij lijken ice-bath-proof en hebben plezier voor tien. Lucky bastards, denk ik, want terwijl dit voor mij een korte getaway is, vertrekken zij volgende week met hun vader voor nog een vakantie. Als er één voordeel is aan gescheiden ouders, dan zullen zij de dubbele vakanties als eerste benoemen.
De uren in de Spaanse zon voelen als een warme deken en we hebben nog één nachtje te gaan. Ik geniet ervan dat ik eindelijk weer tijd heb om een boek te lezen, maar mijn gedachten dwalen af. De kinderen moeten terug naar Nederland… maar ik in theorie niet. Vorige zomer hebben ze al eens alleen gevlogen, en voor ik het weet, scroll ik door het reglement voor alleenreizende kinderen. Vanaf twaalf jaar, met toestemming van beide ouders, mogen ze zelfstandig vliegen. Mijn hart maakt een klein sprongetje en tegelijkertijd voel ik een golf mom guilt opkomen. Kan ik dit maken? Mijn kinderen alleen naar huis laten vliegen?
Een ander stemmetje fluistert dat dit juist een mooie ervaring voor ze is. Iets wat ze zelfstandig maakt. Bovendien is vliegen statistisch gezien het veiligste wat er is. In de keuken bel ik hun vader. Hij reageert meteen positief. Heel even mis ik hem. Daarna loop ik naar de kinderen, die nog steeds uitgelaten spelen in het koude voorjaarswater.
‘Mama heeft een vraag, maar jullie mogen écht nee zeggen’, begin ik. Vier grote ogen kijken me aan. ‘Zouden jullie het oké vinden om morgen alleen terug te vliegen naar Nederland?’ Ze kijken elkaar aan, overleggen wat. Ik voel dat mijn schuldgevoel dat zich wil omzetten in woorden, maar ik hou mijn mond. ‘Mogen we dan achter de douane een cookie-frappuccino halen?’ vraagt mijn oudste. ‘Ja hoor’, zeg ik lachend. ‘Prima’, zeggen ze, en spelen door. Ik ben verrast. Blij. Maar ook een beetje onzeker. Met trillende handen bel ik de luchtvaartmaatschappij en verleng mijn ticket. Ik regel alle papieren en die avond vertel ik ze hoe ongelofelijk stoer ik ze vind.
De volgende dag rijden we naar de Spaanse luchthaven. In de ogen van mijn oudste zie ik dat ze het toch spannend vindt. Begrijpelijk, zij draagt een tikje meer verantwoordelijkheid. We wisselen een blik en ik zeg haar ‘You’ve got this!’. De gate is nog niet bekend en ik kan maar mee tot het eerste poortje. Ze verdwijnen tussen de reizigers alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Tja, En misschien is dat het moederschap wel: steeds een beetje meer loslaten, zodat zij kunnen groeien en jij ook.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Er zijn van die geboortekaartjes die je op de koelkast plakt omdat ze zó schattig zijn. Mooie naam, lief fotootje, zacht gedichtje erbij — je kent het wel. En soms ook niet.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Iedereen kent wel een horrorverhaal over een schoonmoeder. Maar het kan ook andersom: Carla kreeg een schoondochter die haar niet mag.
Formule 1-coureur Max Verstappen heeft geen pitstop gemaakt op het circuit, maar in het ziekenhuis in Monaco. Daar werd hij afgelopen vrijdag, samen met zijn partner Kelly Piquet, trotse vader van dochter Lily. En hoewel de motoren van zijn bolide in Miami alweer ronken, staat zijn hoofd duidelijk nog bij de wieg.
Soms denk je alles perfect te hebben geregeld, totdat je een gigantische fout ontdekt als het al te laat is. Het overkwam Ilma met haar zorgvuldig voorbereide geboortekaartjes.
Nathalie (30) dacht dat haar leven instortte toen haar partner haar verliet tijdens haar zwangerschap. Maar juist doordat ze een alleenstaande moeder werd, vond ze zichzelf terug.