Beeld: Marijn Reichert
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (15) en Phaedra (12). Ze schrijft rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
Een naam uitzoeken is naast de bevalling wat mij betreft de grootste kluif van het hele principe ‘kind krijgen’. Allereerst moet je een naam vinden die vrij is van enige associatie. Ook onze search was destijds een uitdaging. Want als er dan heel voorzichtig door een van ons een naam werd geopperd, was er altijd wel een vervelend buurmeisje van vroeger of een dochter van een oudoom die de suggestie direct verwees naar het rijk van afgevallen babynamen. En als er dan een naam bij de gratie Gods door de associatie-ballotage-commissie kwam, dan moest er ook nog een breedgedragen consensus zijn. En bij ons was er altijd wel eentje die de sfeer verpestte door de bijdrage te leveren ‘Ja, kan’.
‘Ja, kan’ mag natuurlijk niet de mening zijn van vijftig procent van de opvoeders voor zoiets groots. Nee, het moet euforisch zijn. Niet een compromis tussen twee mensen die elkaar al een uur passief-agressief zitten aan te staren boven een babynamenlijstje.
Maar op een gegeven moment lukte het. Ik tapte een naam uit een heel ander vaatje, dat uit de jaren vijftig, en kwam met ‘Maria’ op de proppen. Tot mijn grote verbazing was mijn enigszins moderne man het er niet mee oneens, en hij zei ook niet ‘ja, kan’. Hij zei gewoon… niks. Wat in onze verhouding officieel telt als toestemming. Maar na de stilte kwam er zelfs een ‘Ja, eigenlijk wel een hele leuke naam.’ Het eerste deel van de bevalling zat erop.
Maar we moesten nog één laatste pad bewandelen: het associatie-pad. Ik hoopte vanuit de grond van mijn hart dat we beiden niemand van vroeger kenden die deze naam ook droeg. Toen hij zijn mond een klein stukje opendeed, vroeg ik hem of de persoon die hij wilde gaan noemen echt belangrijk voor hem was geweest, en zijn antwoord was gelukkig ‘nee’. Waarna hij wijselijk zijn mond hield. We hadden een naam. Halleluja!
Little did we know dat we met deze naam één belangrijk jaarlijks terugkerend thema over het hoofd hadden gezien. Kerst.
Want ja, Maria en kerst zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. En ieder jaar weer rond deze tijd krijgen we van onze dochter een klein jammerlijk geklaag waarom we haar Maria hebben genoemd. Wij bieden dan onze excuses aan, zij zucht dramatisch, en ergens rond 26 december keert de vrede weer terug. Tot het volgende jaar, wanneer het hele riedeltje zich herhaalt.
Laatst hoorde ik dat er nu een soort Tinder voor babynamen bestaat. Je swipet samen door de opties en als jullie allebei naar rechts swipen, heb je een match. Briljant idee. Maar ik vraag me wel af of ze bij het ontwikkelen van die app ook hebben nagedacht over thema’s. En of je bijvoorbeeld een filter kunt aanzetten waarbij je zaken kunt uitsluiten zoals: horrorfiguren, exen en religieuze feestdagen. Dat zou het nog net iets briljanter maken.
Meer lezen van Patricia? Hier vind je haar andere columns.
We doen het allemaal wel eens: een zak vol cadeautjes met Sinterklaas en iets extra’s met Kerst. Want: kinderen blij, wij blij. Maar té veel cadeautjes geven, kan op de lange termijn nadelen hebben.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
Het worden bijzondere feestdagen voor Anne-Marie Rozing en vriendin Laura. Ze vieren voor het eerst kerst met hun zoontje Jules in hun midden. En die knusse kerstdagen gaan niet voorbij zonder leuke tradities. Wij spraken Anne-Marie over de kerstplannen met baby Jules.
Geen zin om voor de hele bubs te cateren of te bemiddelen in politieke discussies: er zijn genoeg redenen om kerst een keertje te ontvluchten. Dat lukt de een beter dan de ander, weet Hester Zitvast. Want niet iedereen is bestand tegen smeekbedes van de familie.
Het is de baby zelf niet aan te rekenen, maar zo’n pasgeborene haalt wel je hele leven overhoop, inclusief je vriendschappen. Welke het overleven en welke sneuvelen, dat is van tevoren niet te voorspellen. Dat weet journalist Laurien als geen ander.
Een Huis Vol is terug, dat betekent de hele kerstvakantie weer genieten van de chaos van de families Lopez, Bal, Bakcha en Blom. Vinden we heerlijk, want dan valt ons eigen huishouden opeens wel mee.