De vraag: ‘Kun je een kind vijf dagen per week naar een betaalde opvang sturen?’, doet stof opwaaien.
Ik kreeg bij de verloskundige te horen: ‘Weet je zeker dat je met je derde kind op komst ook fulltime blijft werken?’. Ik vroeg mij af: zou mijn man ooit zo’n opmerking hebben gekregen? Waarschijnlijk niet. In Nederland vinden we dat moeders van kinderen onder de vier jaar niet meer dan 28 uur per week zouden moeten werken. Slechts 11 procent van de stellen met kinderen ‘doet het’ fulltime: daarin werken zowel de vader als de moeder 36 uur per week of meer. En die kinderen gaan meestal naar een crèche. ‘Het maakt voor een kind geen bal uit of hij tien of veertig uur per week naar de opvang gaat’: is dat zo? Of is er een grens van wat een jong kind aankan? Ik heb mijn tweeling maximaal twee dagen per week naar een opvang gebracht in de eerste vier jaar van hun leven. Dat ik het niet fijn vind om mijn baby of peuter vijf dagen per week naar een crèche te brengen, betekent niet dat ik snap dat het soms niet anders kán. Als je beide inkomens nodig hebt, en er zijn geen opa’s of oma’s die kunnen oppassen, hoe los je het op? En wat is er te zeggen voor vrouwen die financieel onafhankelijk willen blijven? Lukt dat in deze dure tijd met een parttime baan? Ik realiseerde mij iets moois: er is geen goed of fout antwoord. Het moederschap kun je los zien van je carrière. Dat heeft te maken met wat ze in de psychologie zo sterk ‘values‘ noemen. Als mens heb je normen en waarden, die je gedrag bepalen. Ik vind het belangrijk dat ik lief, zorgzaam, betrouwbaar, zacht en toegankelijk ben voor mijn kinderen. Op mijn werk vind ik het belangrijk dat ik effectief, doeltreffend, succesvol en sociaal ben. Die waarden die je hebt als mens tellen geen uren per week. In de uren dat ik thuis ben met mijn kinderen probeer ik te zijn wie ik wil zijn: die lieve, zorgzame en betrokken moeder die niet constant op haar laptop of telefoon zit. Dan ben ik er écht en geniet ik van elke ‘mamamamamama’ die ik hoor. Op mijn werk probeer ik te zijn wie ik daar wil zijn; die werknemer die presteert en met enthousiasme onderneemt en innoveert. Het mooie aan values is dat je dit altijd kunt invullen op jouw manier en dat het niet uitmaakt of je daar tien of veertig uur per week aan besteedt. Ik kan net zo productief zijn in een werkdag van vier uur. Je kunt ook in minder uren in de week die goede moeder zijn. Zorg dat je er echt bent als je er bent, waar je ook bent. Kinderen van fulltime werkende moeders zijn net zo gelukkig als wanneer hun moeder parttime werkt. Dat doet er meer toe dan het dilemma van de uren die in je contract staan. Want zolang mannen nog altijd meer verdienen dan vrouwen, steun ik elke werkende moeder die haar eigen boterham kan beleggen. Laat je niet gek maken. Tessa Heinhuis (33) is kinderpsycholoog, moeder van Bodi en Daaf (4) en woont in ’t Gooi. Ze werkt als hoofdredacteur van Mama Magazine.
View this post on Instagram
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
Naomi (30) werkt in duurzaamheidscommunicatie bij een gemeente en is getrouwd met Youp (33). Samen zijn ze de trotse, soms oververmoeide ouders van tweeling Ties en Evi (bijna drie). Verwacht in deze column geen opvoedadviezen, maar wel veel liefde, chaos en herkenbare peuterperikelen uit het leven van een tweelingmoeder. Je kunt haar ook volgen op Instagram: […]