Beeld: Norbert Kleijn
Rachelle (39) is arts en oprichter van Practice Your Health, moeder van drie (4, 2 en 1 jaar) en op missie om een brug te slaan tussen de westerse geneeskunde en holistische gezondheidszorg. Ze ziet kinderen als spiegels van wat er écht speelt binnen het gezin. In haar columns schrijft ze over hoe we als ouders beter naar onszelf én onze kinderen kunnen luisteren.
De eetmomenten met mijn kinderen vind ik niet bepaald het leukste van de dag. Ik voel me dan een stewardess die vriendelijk in elke taal voorziet in alle behoeftes van de passagier die constant op het belletje drukt. Met of zonder turbulentie. Altijd gedienstig. Nu was er een zeldzaam rustig moment. Als een ware stewardess ging ik achterin de keuken even een koffie voor mezelf maken. Tot ik plots vanuit de andere kamer op een gedecideerde toon hoorde: ‘Ik vind me lief.’
Het was mijn zoontje van twee jaar. Hij zat ontspannen, al mijmerend aan zijn boterham met pindakaas, zijn favoriete maaltijd. ‘Ik vind me lief.’ Dat moest even gezegd worden. Mijn hart vulde zich met een warme gloed, een soort trots en ding-dong-moment tegelijk. Jezelf lief vinden en dat openlijk tentoonspreiden. Why not?
Wat is dat toch met ons volwassenen? Waarom is dat voor ons zo ongewoon?
Roep je iets positiefs over jezelf, dan loop je in de grote-mensenwereld het risico als narcist bestempeld te worden. Jezelf iets gunnen wordt al snel als egoïstisch gezien. Laat staan dat je er een gewoonte van maakt. We biechten tussen neus en lippen door op dat we maandelijks naar de massage gaan, of een afspraak afzeggen vanwege het me-time blok dat in de agenda staat. Daarmee zet je een ander even on hold en je eigen ik op nummer één. En daar is eigenlijk niks mis mee, toch? Als maatschappij zijn we geprogrammeerd om op te gaan in de menigte, om mee te rennen en te vliegen, om overal maar ja op te zeggen. Uit angst iets te missen? Niet mee te tellen? Of vanuit de drang alles eruit te halen wat erin zit?
Wat nou als precies dát – alles eruit halen – pas gebeurt als we het ten volste beleven. Dat we pas oprecht kunnen genieten als we even helemaal in het moment zijn, in het nu. Om daarin te slagen, moeten we eerst voor onszelf kiezen, om onszelf geven en voor onszelf zorgen. En laat dat nou net zo verdomd lastig zijn: Zelfzorg. Bah. Zweverig. Gedoe. Geen tijd voor. Onnodig. Egocentrisch. Prachtig toch dat een peuter dit gewoon voelt en doet. Er liggen nog geen filters op dit kleine mannetje. En dat maakt het zo puur. Zo oprecht. En zo raak!
Zelfzorg begint bij zelfliefde. Jezelf de fijnste, mooiste, liefste persoon vinden. Jezelf op de eerste plek zetten. Jou datgene gunnen dat je een ander gunt, een ander geeft en een ander niet wilt onthouden. Dus onthoud het jezelf niet. Heb jezelf lief en voorzie in al jouw behoeftes. Want even terug naar die stewardess en die turbulentie van alledag. De belangrijkste safety rule is nog steeds: ‘Put your own oxygen mask on first before helping others.’
Fijne kerstdagen, lieve lezers. Laat het geschenk dit jaar een simpele zijn: ‘Ik vind me lief!
Meer lezen van Rachelle? Haar andere columns vind je hier.
Die bekende ballen in de lucht houden, da’s voor iedere moeder een uitdaging, maar hoe doe je dat als je een succesvolle business runt? Kimberly Bosman deelt met Kek Mama hoe zij haar werk-privébalans in evenwicht houdt.
Ze is de hoogstgenoteerde vrouwelijke self-made miljonair in de Quote Top 100, maar dat was nooit haar doel. Sharon Hilgers van My Jewellery begon gewoon met fröbelen aan de keukentafel en van het een kwam het ander.
Tot 1956 werden vrouwen ontslagen als ze gingen trouwen. De tijden zijn sindsdien wel veranderd, zou je denken, maar zwangerschapsdiscriminatie komt helaas maar al te vaak voor. Marleen Staal merkte dat ze in de overdrive ging om zich te bewijzen toen ze zwanger was.
We doen het allemaal wel eens: een zak vol cadeautjes met Sinterklaas en iets extra’s met Kerst. Want: kinderen blij, wij blij. Maar té veel cadeautjes geven, kan op de lange termijn nadelen hebben.
Terugkijkend leidde ze een luxeleventje toen ze maar zestien uur per week werkte. Maar nadat haar huwelijk strandde is Vivian fulltime gaan werken, met een eeuwig schuldgevoel naar haar kinderen toe als gevolg.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?