Elsemieke: ‘Typisch de tropenjaren, dat je zo’n belangrijk moment compleet vergeet’

elsemieke column Beeld: Michelle van den Broek Fotografie
Elsemieke Tijmstra
Elsemieke Tijmstra
Leestijd: 3 minuten

Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.

Lees verder onder de advertentie

Tien jaar samen. Afgelopen maandag was het zover. Niet dat we dat doorhadden. En is dat niet echt het meest typische aan de tropenjaren? Dat je zo’n belangrijk moment vergeet, gewoon door de chaos van elke dag van je leven sinds je kinderen hebt? Zeg me dat we niet de enigen zijn.

Chaos

Het stond heel groot in de agenda, dat wel. Met allemaal hartjes erbij. Maar zelfs dat mocht blijkbaar niet baten. De hele dag appten we elkaar, maar alleen over logistieke zaken. Over de kinderen. Over dat het brood op was. Over wie de kinderen ging ophalen. Over dat hij laat was door een uitgelopen vergadering, ik nog later door enorme file, of we dan maar eten gingen bestellen? Daarna was het chaos met twee oververmoeide kinderen die te laat naar bed gingen. En toen iedereen sliep en de boel beneden was opgeruimd, zaten we naast elkaar te werken aan de keukentafel.

Lees verder onder de advertentie

Romantiek ten top. Not. Rond 22:00 uur, vlak voor we naar bed gingen, keek ik nog even in de agenda en zag ik het staan. Tien jaar samen. Bijna een derde van ons leven. Een heel decennium. Wel het vieren waard, eigenlijk. Alleen moet je het dan dus wel weten. Gelukkig staat er een nachtje weg (voor het eerst zonder kids!) gepland. Dat dan weer wel. We waren het niet helemáál vergeten. Ergens eerder dit jaar stonden we erbij stil en wilden we het vieren. Alleen op de dag zelf is dat dus niet gelukt.

Tien jaar

Op een anniversary voel ik me altijd nostalgisch. Net als je op de verjaardagen van je kinderen terugdenkt aan hun geboorte, denk je bij een dag als deze terug aan de afgelopen jaren. Onze relatie is op alle vlakken anders dan tien jaar geleden. Sommige dingen beter, andere work in progress. Maar we zijn nog steeds samen, nog steeds een team. Het gaat niet meer allemaal vanzelf, maar het gaat wel, zolang we moeite voor elkaar blijven doen.

Lees verder onder de advertentie

Die “love you” aan het eind van een telefoontje dat verder een volledig logistieke onderhandeling was. Elke week date night plannen, gewoon thuis, omdat iets anders er even niet in zit met twee kleine kinderen. En zelfs thuis schiet het er alsnog weleens bij in. Harder lopen als de ander het even niet meer trekt, ondanks dat je zelf ook moe bent. Onze verloving, anderhalf jaar geleden. “Wij” heeft misschien plaatsgemaakt voor “zij” in de vorm van twee kleine jongetjes. Wij staan niet meer op de eerste plaats. Maar ergens tussen de chaos van de tropenjaren vinden we elkaar altijd terug.

Het komt goed

Als je dit leest en je zit zelf ook middenin de tropenjaren en je hebt soms twijfels over je relatie: weet dat het normaal is. Weet dat relatietherapeuten een hele stoet ouders met jonge kinderen aan de deur hebben. Ons ook, een paar jaar geleden. Het is niet makkelijk. Maar je kunt wel voor elkaar blijven kiezen, ook al is het even niet leuk. Voor je gezin, voor elkaar. Hang in there. Het komt goed.

Lees verder onder de advertentie

Meer columns van Elsemieke lezen? Je vindt ze hier.

Lees verder onder de advertentie

Meest bekeken

Facebook Twitter Whatsapp E-mail