Ellen: ‘Ik durf hardop te zeggen dat ik trots ben op de manier waarop de scheiding met mijn ex is verlopen’

Ellen is trajectbegeleider in het voortgezet speciaal onderwijs, thrillerauteur bij uitgeverij De Fontein, moeder van Lewis en Miles (11 en 8) uit een vorige relatie én is in november bevallen van dochter Sophia met haar vriend Nils.

Scheiden doe je niet voor niets. Zeker als je kinderen hebt, probeer je tot het uiterste te gaan om je gezin bij elkaar te houden, lijkt me. Mocht het dan toch echt niet lukken, dan heb je er in ieder geval alles aan gedaan. Het enige dat je dan nog kunt doen is de omgang met je ex goed laten verlopen, zodat je kinderen – in hoeverre dat kan – zo min mogelijk last hebben van de scheiding. Zij kunnen er niks aan doen en hebben er niks mee te maken. Ik durf hardop te zeggen dat ik trots ben op de manier waarop de scheiding tussen mijn ex en mij is verlopen.

‘Dat het zo kan vind ik een vorm van rijkdom.’

Vorm van rijkdom

Natuurlijk is het voor kinderen het allerfijnst als papa en mama gewoon samenblijven, maar onze situatie is toch wel echt second best. Mijn jongens zijn ontzettend gek met Nils en hun nieuwe zusje Sophia, ze zijn de beste grote broers ooit. Ze vinden daarnaast de vriendin van hun vader ook heel erg aardig en ik zie dat zij goed met hen omgaat en lief is voor ze. Dat is toch het allerbelangrijkst? Zij is degene die mij foto’s en filmpjes stuurde toen ze samen een lasagne stonden te maken en zij regelde een prachtige kist met spulletjes voor Sophia’s geboorte. Ik gun mijn ex een fijne nieuwe vrouw en ik gun mijn kinderen iemand die er voor ze is en aandacht aan ze besteedt in de weekenden dat ze daar zijn. Aan deze kant is Nils er voor ze wanneer ze willen voetballen, een spelletje willen doen of even wat man-talk nodig hebben. Hij zal altijd voor ze klaarstaan. Aan beide kanten zijn er liefdevolle mensen bijgekomen, ook familie, en dat is alleen maar een mooie aanvulling. Dat het zo kan vind ik een vorm van rijkdom en ik zie dat het mijn kinderen goed doet.

Lees ook: ‘Een dier kan veel kinderen (én volwassenen) troosten wanneer een mens dat niet kan’

Met hun vader op vakantie

Op het moment van schrijven, stappen mijn jongens bijna in het vliegtuig. Ze gaan met hun vader, zijn vriendin en haar oudere dochter een week op vakantie naar Turkije. Ik heb drie keer de vraag gehad of ik dat niet moeilijk vond, en drie keer zei ik – in alle oprechtheid – ‘nee’. Het is namelijk echt niet zo, ik heb er geen moeite mee. Ik vind het fantastisch voor de kinderen dat ze op vakantie gaan, naar een heerlijk resort met glijbanen en de zee om de hoek. Ze waren zo enthousiast en hadden er zoveel zin in, dat vind ik alleen maar fijn om te zien. Natuurlijk vind ik het spannend dat ze gaan reizen en ik er niet bij ben, maar ik vind het ook spannend als ze alleen naar de supermarkt fietsen, bij wijze van. Ik weet dat ze in goede handen zijn en dat er drie volwassenen zijn die op hen letten. Het komt wel goed.

‘Ik heb drie keer de vraag gehad of ik dat niet moeilijk vond, en drie keer zei ik – in alle oprechtheid – nee.’

Geluk van de kinderen gaat boven alles

Ik gun mijn kinderen de wereld en hun welzijn staat altijd voorop. Ik ken helaas ook andere verhalen. Dat de ene ouder de kinderen wil meenemen op vakantie en dat de andere ouder daar een stokje voor steekt. Wát doe je je kinderen aan? (Ervan uitgaande dat allebei de ouders stabiele, normale, welwillende mensen zijn). Je wil als ouder zijnde toch dat je kinderen – boven alles – gelukkig zijn?

De jongens hebben me iedere dag foto’s beloofd en ik weet zeker dat we dagelijks even videobellen. Ik zal ze missen, maar een week alleen met Nils en Sophia is ook fijn. Ik heb ze gisteren weggebracht, uitgezwaaid en heel erg veel plezier gewenst, en dat kwam vanuit de grond van mijn hart.

Meer Ellen? Volg haar op Instagram. Je leest haar vorige columns hier terug. 

Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.