Mijn man en ik kussen onze kinderen niet op de mond. Eerlijk gezegd vind ik het zelfs een beetje raar als ik moeders of vaders het wél zie doen, maar goed, iedereen mag het zelf weten. Voor ons is dit nooit een punt van discussie geweest, wij kussen onze ouders niet op de mond. We zijn opgegroeid met wangkussen en voelen ons daar prima bij: een mondkus bewaar ik voor mijn man. Maar nu komt het dilemma waar ik mee zit: ik zie soms dat de oppas mijn jongens van drie jaar oud wél op de mond kust. Als ze binnenkomt, als ze weggaat, als ze lief zijn. Ze kust ze vaak. Natuurlijk heel onschuldig, natuurlijk lief bedoeld en schattig. Maar omdat wij het zelf niet doen, voelt het toch een tik ongemakkelijk dat de oppas dit wél doet. Ik twijfel of ik er iets van moet zeggen.
Ik snap echt wel dat het niet vies is of raar is. Ik begrijp volkomen dat er veel ouders zijn die hun kinderen op de mond kussen en dat dat een blijk van liefde is. Toch heb ik me er eens in verdiept toen mijn tweeling net was geboren. Ik kon die mondjes wel opeten, zo schattig vond ik ze. En het liefst neem ik soms nog steeds een hapje uit hun lippen, oorlellen, neusjes en tenen. Het zijn gewoon je eigen schattebouten waar je het liefst gewoon aan vastgeplakt zit. Maar ik las dat kinderpsychologen (wat ik overigens zelf ook ben) aanraden om kinderen op de wang te kussen. Want: vanaf welke leeftijd wordt het ongemakkelijk voor een kind? Wat als de seksuele ontwikkeling begint? ‘De mond is een erogene zone die gestimuleerd kan worden’, zegt de Britse kinderpsycholoog Charlotte Reznick. ‘Het zoenen van een kind op de mond is een handeling die neigt naar seksualiteit’. Ze denkt dat kinderen een zoen op de mond associëren met een seksuele of romantische handeling tussen hun ouders. ‘Kinderen raken in de war wat de betekenis is van een zoen van hun vader of moeder op de mond’, beweert ze. Ouders die hun kinderen op de mond kussen zijn bovendien nog een hele andere categorie dan een oppas die slechts eens in de zoveel tijd mijn kinderen ziet. Het kan heus geen kwaad, dus misschien laat ik het maar. Aan de andere kant: zij komt in ons gezin oppassen en zou dan onze normen en waarden moeten volgen, toch? Het moederschap: vaak weet je heel veel zeker, en soms kom je voor interessante dilemma’s te staan. Tessa Heinhuis (32) is hoofdredacteur van Mama Magazine. Ze woont in Bussum met haar man Billy en hun tweeling, Bodi en Daaf (3).
View this post on Instagram
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).