‘Als een vader thuis blijft, ‘helpt’ hij niet. Het zijn toch ook zijn kinderen?’
‘Wat fijn dat je man je zoveel helpt met de kinderen!’, zegt iemand. Ja, denk ik. Inderdaad. Heel fijn dat mijn man zoveel helpt. Maar hij ‘helpt’ eigenlijk toch helemaal niet?
Sinds wanneer ‘ helpen’ vaders als ze zorgen voor hun eigen kinderen? Het is toch voor 50% ook hun DNA dat er rondloopt? Het zijn toch ook goddomme zijn eigen kinderen? Daar ‘help’ je een moeder niet bij, daar zorg je als echte vent gewoon voor. Net zoals een moeder zorgt. Gelijk. Samen. Omdat je dat met liefde doet.
In de supermarkt zie ik een vader met een kind in de kar boodschappen doen. Wat goed, denk ik, misschien onbewust. In de supermarkt zie ik een moeder met een kind in de kar. Vindt niemand iets van. Vinden we heel gewoon. En zodra ze op haar telefoon kijkt en niet met haar kind praat, vinden we haar ook nog afwezig. Een loedermoeder. Een te drukke of gehaaste moeder. Als een man een dag vrij neemt van zijn werk omdat er een kind ziek is, vinden we dat ‘ mooi’ en ‘lief’. De moeder die vrij neemt? Oh, heel gewoon. Mannen die koken, de kinderen naar bed brengen of de vloer dweilen na het avondeten? Dat is niet helpen.
Schrikken
Ik schrik er wel eens van dat het in deze tijd nog altijd meer op de moeder aankomt dan op de vader. Ook bij ons thuis, hoor. En bij al mijn vriendinnen en kennissen en collega’s. Als je als moeder een uur wil sporten op een weekenddag, moet dat kunnen, toch? Dan ‘ past de vader niet op’. Nee. Dan is hij thuis, omdat hij vader is en het ook zíjn kinderen zijn, die hij óók wilde.
Mijn man is er gewoon voor onze zoons: gelukkig. Ik voel me als moeder altijd gesteund: hij zal met Bodi en Daaf thuis zijn nooit zien als ‘oppassen’. Het ouderschap doen we samen. En dat is niet bijzonder, lief, mooi of ontroerend. Dat is heel gewoon.
Tessa Heinhuis is hoofdredacteur van Mama Magazine. Ze is moeder van een tweeling, Bodi en Daaf (3) en getrouwd met Billy.
View this post on Instagram
View this post on Instagram
