Beeld: 123RF
De man van Marlène (39) was op z’n zachtst gezegd not amused toen ze tijdens de zoveelste relatiecrisis een positieve zwangerschapstest voor zijn neus hield. Goed idee, een lijmbaby, dacht zij. Over mijn lijk, dacht haar man.
“Ik had hem moeten vertellen dat ik mijn spiraaltje had laten verwijderen. We hadden nota bene al een kerngezonde dochter van zeven en een zoon van vijf. Ons huwelijk kwakkelde al jaren; zwanger worden was het stomste wat ik kon doen. Ik wilde gewoon dolgraag drie kinderen. En nu mijn huwelijk op sterven na dood was, leek dit mijn laatste kans.
Lees ook – Stiekem zwanger: ‘Het komt vast goed zodra mijn man ziet dat het een meisje is, dacht ik’
Een lijmbaby werkt zelden, dat weet ik ook wel. Sterker nog: mijn zwangerschap was de genadeklap voor onze relatie. Mijn man voelde zich gebruikt en voorgelogen. ‘Dus nu hebben we straks drie kinderen in een co-ouderschap, in plaats van twee. Strakke zet, Lène’, zei hij. En hoe ik dat wilde oplossen met de borstvoeding als ik de baby om de week een week moest missen, vroeg hij zich af. Heel stom, daar had ik nog niet over nagedacht. De gedachte dat ik mijn kinderen nog maar de helft van de tijd zou zien vond ik al vreselijk, maar dat ik ook mijn pasgeboren baby de helft van de tijd zou moeten afstaan, was ondraaglijk.
Ik realiseerde me dat ik deze zwangerschap echt alleen voor mezelf had gepland. Het leverde mijn kinderen niks op, behalve nog meer gedeelde aandacht in een toch al moeilijke periode, en mijn baby zou met één-nul achterstand ter wereld komen. Na nachtenlang wikken en wegen besloot ik het weg te laten halen. In de week dat ik abortus pleegde, hadden mijn man en ik een gesprek met een mediator om de scheiding in gang te zetten.
Lees ook – Floor bleek ongewenst zwanger
Het is nu anderhalf jaar later en er is geen moment dat ik niet denk aan het kind dat nooit is geboren. Ik voel me schuldig en leeg. Mijn scheiding verloopt dramatisch. Zonder de emotionele nasleep van mijn abortus had ik mijn kinderen beter kunnen steunen in deze moeilijke tijd. Nu faal ik aan alle kanten, door mijn eigen stomme schuld.”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Weet je wat jij op dinsdag moet doen? Nee, geen was vouwen of kind nummer drie ophalen van zwemles. Dinsdag is dé dag om je vakantie te boeken. Dat is niet zomaar een moedergevoel, maar keihard onderzocht door de CheapTickets.nl.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
Ongepaste betaalverzoekjes krijgen, het is niemand meer vreemd. Of het nou om hele hoge bedragen gaat of om kleine, sommige mensen gaan een grens over met hun Tikkies. Zo ook de organisator van een babyshower, waar Celine voor was uitgenodigd.
