Beeld: Getty Images
Esther (38) had geen kinderwens, tot ze zeven jaar geleden voor het eerst verliefd werd op een vrouw. Ze trouwde met Marion (39) en drie jaar later werd Mees (2) geboren.
“Kinderen, die waren niets voor mij, dacht ik mijn leven lang. Waar mijn zusje vanaf haar twaalfde gretig haar diensten aanbood als babysit, gruwde ik bij de gedachte aan zo’n krijsend monster van wie ik nog de poep moest opruimen ook. Liet mij maar lekker werken in de supermarkt. Of in de horeca, toen ik eenmaal studeerde, en waar ik regelmatig een vriendje opduikelde. Die scharrels duurden nooit langer dan een nacht of wat. Ik vond het leuker om een biertje met ze te drinken dan het bed met ze te delen. Zo werd ik de gedoodverfde eeuwige vrijgezel in mijn vriendenkliek, een toekomstig kattenvrouwtje. ‘Miauw’, antwoordde ik knipogend als iemand weer eens begon over mijn ‘pandapunten’, die staan voor het aantal maanden zonder seks.
Bijna al mijn vrienden waren aan gezinnen begonnen, toen mijn leven op mijn 31e een radicale wending nam. Via een wederzijdse vriendin leerde ik Marion kennen, en vanaf onze eerste ontmoeting kreeg ik haar niet uit mijn hoofd. Ik herkende mijn gevoel eerst niet, dacht dat ik gewoon heel enthousiast was over de nieuwe vriendschap.
“Ik herkende mijn gevoel eerst niet, dacht dat ik gewoon heel enthousiast was over de nieuwe vriendschap”
Tot de wederzijdse vriendin na mijn zoveelste lyrische monoloog over Marion vroeg: ‘Vind je haar niet leuker dan gewoon leuk?’ Het was de spijker op z’n kop. Marion, die haar hele leven al op vrouwen viel, hield op haar beurt maar niet op over mij, vertelde de vriendin. ‘Ga in hemelsnaam vanavond nog wat met haar drinken’, riep ze, en stuurde zonder mijn antwoord af te wachten een appje om ons te koppelen.
Marion reageerde binnen twee seconden. Ze stelde voor om voor me te koken, die avond. Van de zenuwen kreeg ik geen hap door mijn keel. Tot ze na het eten zei: ‘Zet je glas eens even neer’, en me kuste. Het was het zachtste, warmste, fijnste en meest intense wat ik had meegemaakt. Ik kan er een romantisch verhaal van maken, maar feit is dat het de meest ongeremde, heerlijke seks werd die ik ooit had beleefd. Marion had wel een kinderwens, vertelde ze me de volgende ochtend al. Als dit meer was dan gewoon een avontuur, moest ik dat wel weten, want met het oog op het vaak langdurig zoeken naar een zaaddonor had ze niet eeuwig de tijd meer. Het schrikte me geen seconde af. Ik was zo verliefd, dat ik het hele huisje, boompje, beestje meteen met haar zag zitten.
Lees ook – Carola werd verliefd op de juf van haar zoon: ‘Inmiddels zijn we een jaar samen’ >
Drie maanden na onze bruiloft begonnen we onze zoektocht naar een donor, maar die bleek niet makkelijk. De ene man wilde een volledig co-ouderschap, de ander weliswaar een rol op de achtergrond maar wel met zeggenschap, een derde wilde ouderlijk gezag. Marion en ik wilden gewoon een kind van onszelf. Van een donor die ooit, als ons kind er behoefte aan had, wel bereikbaar zou zijn, maar verder geen rol zou spelen. En zo belandden we na anderhalf jaar wikken en wegen bij een onbekende Deense donor, via de donorbank. Marion was na de eerste poging zwanger.
“Mees vertellen we dat hij twee mama’s heeft die het meest van hem houden in de hele wereld”
Mees vertellen we al sinds hij in de buik zat dat hij twee mama’s heeft die het meest van hem houden in de hele wereld. Dat veel andere kinderen ook een papa hebben lijkt hij nog niet te beseffen, al lezen we wel boekjes over onze gezinsconstructie. Zodra hij het kan bevatten, zullen we hem uitleggen dat we een zaadje hebben gekregen van een meneer die ons graag wilde helpen, omdat we zelf alleen maar eitjes hadden. Op zijn veertiende worden de basisgevens van zijn donor bekend en kan hij als hij wil contact opnemen. Dat zullen we altijd steunen.
De liefde tussen Marion en mij is niet te vergelijken met wat ik ooit voelde voor mannen. Het is alsof er tien lagen bij zijn gekomen. Aan gevoel, aan diepgang. We kunnen kibbelen zoals alleen vrouwen dat kunnen, maar zijn van nature zo nauw met elkaar verbonden, dat we alles van elkaar begrijpen. Sterker: het is alsof ik mezelf eindelijk begrijp.” Dit artikel staat in Kek Mama 11-2022. Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Aicha (32) is moeder van twee kinderen en getrouwd met Zakaria. Al negen jaar is ze hecht bevriend met Sharona, ondanks hun totaal verschillende achtergronden. Maar tijdens een kinderfeestje gebeurde er iets wat alles veranderde.
De opmerking: “Wat ben jij volwassen voor je leeftijd”, klinkt als een onschuldig compliment, bedoeld om een kind te prijzen voor zijn gedrag, verantwoordelijkheidsgevoel of empathie. Maar volgens deze therapeuten kun je die zin beter niet meer zeggen tegen je kind.
Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Marijke van groep 4 die ineens een bekende moeder voor haar had zitten.
Het huisdier van je kind, hun oogappel, hun grootste liefde. En dan gaat ‘ie dood. Shit happens, maar of je kind hier ooit nog overheen komt, is de vraag.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
