Beeld: Rianne Barger
Geke (@gekeborn) is verloskundige, echoscopist en anticonceptiespecialist en maakt daarnaast de podcast Zwanger & Zo. Hierin deelt ze verloskundige informatie en positieve bevallingsverhalen om aanstaande ouders te inspireren en ervaringen te delen. Daarnaast werkt ze aan een boek, wat naar verwachting april 2025 in de winkels ligt. In haar column neemt ze ons mee in haar onregelmatige leven als verloskundige.
Mijn telefoon gaat. Ik spring snel uit bed. ‘Bel ik je wakker?’ klinkt er aan de andere kant van de lijn. Ik hou de telefoon een beetje van me af en schraap zacht mijn keel. Kwart over één, zie ik op de klok in de woonkamer. Grappig dat mensen vaak verbaasd zijn dat ze me wakker bellen. Alsof ik de hele nacht ga zitten wachten op een telefoontje, terwijl ik niet weet of die wel gaat komen.
Toen ik nog alleen woonde nam ik nog wel eens in bed de telefoon op, maar dat wordt tegenwoordig niet echt meer gewaardeerd. Mijn man heeft ook gelijk, dat ik ervoor kies om ‘s nachts te werken hoeft niet af te doen aan zijn nachtrust. Bovendien ben ik veel sneller wakker als ik direct uit bed stap.
Tijdens dit soort nachtelijke telefoontjes verandert mijn hoofd in een razendsnelle kansberekening machine. Een mannenstem? Tachtig procent kans op een bevalling en dus het einde van mijn nachtrust. Ken ik de stem? Het is alsof binnen no-time alle dossiers van de afgelopen weken worden opengetrokken. Oh nee, ik hoor een baby huilen op de achtergrond. Toch geen bevalling. Grotere kans dat ik zo weer mijn bed in duik.
‘Sorry’, zegt de man aan de andere kant van de lijn, ‘de baby blijft maar huilen en we hebben voor mijn gevoel alles al geprobeerd. De kraamverzorgster zei dat we jou mochten bellen als we er niet uit kwamen.’ Mijn hoofd heeft inmiddels het juiste dossier gevonden: het is de partner van Kim.
‘Nee’, stel ik hem gerust. ‘Ze wil gewoon heel graag bij jullie zijn.’
Twee dagen geleden was ik bij de geboorte van hun dochter. Ik glimlach. Het is goed dat hij om hulp vraagt. Helder nadenken als je in de afgelopen achtenveertig uur amper hebt geslapen is al een uitdaging op zich, laat staan als er continu een baby naast je aan het huilen is. Ik vraag wat hij allemaal al gedaan heeft en hoe laat de laatste voeding was.
‘Bij ons is ze steeds stil, maar als we haar in de co-sleeper willen leggen, begint ze meteen te huilen.’ Ik stel hem gerust: dat gebeurt vaker. Baby’s zijn continue nabijheid gewend in de baarmoeder en nu verwachten we van haar dat ze alleen in een bedje gaat liggen. Ik hoor hem uitademen. ‘Dus je denkt niet dat er iets anders aan de hand is?’
‘Nee’, stel ik hem gerust. ‘Ze wil gewoon heel graag bij jullie zijn.’ We bedenken samen een plan hoe ze deze nacht door gaan komen. Nog even een keer aanleggen, dan huid op huid bij papa in de woonkamer, terwijl mama de eerste twee uur slaapt. Daarna wisselen ze om.
‘Dank je wel en nog sorry voor het wakker bellen’, sluit hij af. ‘Ach, kleine moeite. Succes vannacht!’ Waarschijnlijk pak ik meer nachtrust dan hij vannacht. Ik duik mijn bed weer in.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Op sociale media regent het reacties na de uitzending van Uit de Schulden. Veel kijkers begrijpen niet hoe het zo ver heeft kunnen komen. “Een erfenis van 3000 euro en dan meteen alles opmaken? Dat is toch onbegrijpelijk”, is een veelgehoorde mening.
Bij het organiseren van dat leuke logeerpartijtje voor je (pre) puber had je vast niet verwacht dat je om zeven uur ’s ochtends wakker gebeld zou worden door de plaatselijke McDonald’s.
Bij het organiseren van dat leuke logeerpartijtje voor je (pre) puber had je vast niet verwacht dat je om zeven uur ’s ochtends wakker gebeld zou worden door de plaatselijke McDonald’s.
In een interview vertellen kersverse ouders Mart Hoogkamer en zijn vriendin Jennifer van Ooijen over het prille ouderschap én al over een tweede kindje.
Er zijn moeders die hun wasmand altijd leeg hebben, die op maandag het weekmenu klaar hebben en wiens aanrecht altijd blinkt. En dan heb je de moeders die het huishouden gewoon nooit helemaal onder controle krijgen.
Ouders van speelvriendjes leer je lang niet altijd kennen. Zeker niet in een grote stad, waar kinderen zelf hun weg vinden en vriendschappen sluiten op het schoolplein of in de buurt. Maar soms komt er een moment dat je toch contact moet leggen. En dan kan dat verrassender uitpakken dan je dacht. Zeker als iemand […]
