Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
De scholen zijn deze week weer begonnen en daarmee begint ook weer mijn parttime baan als auteur van het schrijven in vriendenboekjes. Ik heb ondertussen al in zoveel vriendenboekjes geschreven dat ik mij afvraag of ik niet eens royalties zou moeten ontvangen. Mijn kleuter heeft de hele zomervakantie erover nagedacht aan wie ze haar vriendenboekje als eerste zal geven. Het vriendenboekje zat al een week voordat de school weer begon in haar nieuwe rugtas. Ik denk dat ze liever haar broodtrommel vergeet dan haar vriendenboekje.
Ik vind het trouwens erg leuk dat vriendenboekjes zowel onder meisjes als jongens razend populair zijn. Die vriendenboekjes leveren alleen wel de nodige perikelen op. Een groot deel van de appgesprekken in de ouderapp gaat ook over vriendenboekjes en dan vooral bij wie het vriendenboekje van (vul maar in) ligt. Die appjes zijn overigens vaak voor mij bedoeld, omdat ik dus de slechte gewoonte heb die vriendenboekjes wekenlang te laten liggen voordat ik erin schrijf. Het aantal vriendenboekjes dat bij ons thuis ligt, is soms nog groter dan het aanbod vriendenboekjes in de winkel. Ja, ik weet het… slechte vriend ben ik! Een vriendenboekje van Paw Patrol heeft misschien een keer twee maanden bij ons thuis gelegen. Iedere keer keken zes paar puppy ogen me beschuldigend aan dat ze terug wilden naar hun baasje.
Helaas heeft een van mijn dochters ook wel eens een vriendenboekje in haar tas gehad, terwijl haar drinkbeker was gaan lekken. Het vriendenboekje was doorweekt. Ik heb direct die moeder geappt en een nieuw vriendenboekje gekocht. Gelukkig was de vriendschap niet verwaterd.
Het is ook voorgekomen dat vriendenboekjes bij een bepaald meisje in de klas nooit meer terugkwamen. Ik laat ze ook lang liggen, maar uiteindelijk geven wij de vriendenboekjes altijd geschreven, ingekleurd, versierd en met foto weer terug. Dat is dan wel het wachten waard, ahum. In ieder geval woonde het desbetreffende meisje om de hoek bij school, maar noem het gerust de Bermudadriehoek, want ieder vriendenboekje verdween daar en zag je nooit meer terug.
Na het schrijven van in zoveel vriendenboekjes krijg ik wel steeds meer de neiging om lollige antwoorden op te schrijven (althans ik doe een poging daartoe):
Overigens hebben mijn dochters zelf ook geregeld lang moeten wachten op het terugkrijgen van hun vriendenboekjes. Het is dan helemaal zo’n teleurstelling als je het vriendenboekje terugkrijgt zonder foto met een volledig zwart ingekleurde tekening en antwoorden als: “ik vind je leuk, omdat je leuk bent”. Oké, origineel, vriend!
Maar goed, die vriendenboekjes zijn ook een hele leuke herinnering voor later. Waarschijnlijk heb ik ook nog wel ergens mijn vriendenboekje liggen van vroeger. Kan ik bekijken hoeveel vrienden ik toen nog had. Nu zijn het er een stuk minder. Komt waarschijnlijk door al die zogenaamd lollige antwoorden.
Meer columns van Anouk lees je hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
De band tussen ouder en kind verandert door de jaren heen. Waar ze vroeger afhankelijk was van jouw zorg en advies, staan ze nu op eigen benen, maar dat betekent niet dat jouw volwassen kinderen geen behoefte meer hebben aan erkenning of verbinding.
In 'Tussen wel en wee' komt een moeder aan het woord die vertelt over hoe haar bevalling verliep. Dit keer bevallingsverhaal Laurien.
Als ouder denk je soms dat je alles wel ongeveer weet: hoe je moet troosten, hoe je grenzen uitlegt, hoe je je kind leert om aardig te zijn. Tot er ineens iets gebeurt wat niet in de opvoedboeken staat.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Dit keer Kiki, die geld uitgeeft wat ze niet heeft, zonder dat haar man het weet.
Mieke van Dam (31) zit bepaald niet stil. Tussen de luiers, speeltuinbezoekjes en nachtelijke knuffels door creëerde ze Eau de Mique: een wasparfummerk dat draait om herinneringen, rust en een vleugje luxe in de chaos van het moederschap. Wij spraken Mieke erover.
Denk je dat knuffels alleen voor kinderen zijn? Think again. Steeds meer volwassenen geven toe: ze slapen met een knuffel. En dat is niets om je voor te schamen. Sterker nog, het is goed voor je nachtrust en je mentale gezondheid.