Beeld: Valeska Mensonides Fotografie
Hoe combineer je het ouderschap met een goedlopende carrière? In ‘De ladder op’ interviewen we bekende Nederlandse vrouwen hierover. In deze editie: Loes Daniels (36). Zij en haar partner Roderick zijn trotse ouders van Hugo (2,5) en Lotti (7 maanden).
“Elf jaar geleden ben ik gestart met mijn bedrijf Hotelgift. Een giftcard voor inmiddels meer dan 750.000 hotels wereldwijd. Het idee was om een groot, schaalbaar, internationaal bedrijf op te zetten. We zijn dus direct live gegaan in het Engels en Nederlands, zodat we wereldwijd konden verkopen. Tegenwoordig doen we dat in meer dan vijftig landen. Daarbij zijn de giftcards Flightgift, Acitvitygift en Traingift gekomen. Dit alles hangt onder het bedrijf Experiencegift.
Op mijn 25e startte ik met ondernemen. Het was altijd mijn droom en ambitie om succesvol te worden; ik weet niet waarom, maar dat leven leek me interessant. Ik kom oorspronkelijk uit Weert in Limburg, na het vwo ging ik naar Rotterdam voor de studie International Business Administration en daarna heb ik een master finance en investment gedaan. Ik ging aan het werk bij Deloitte als managementconsultant, waar ik veel leerde over fusies en overnames. Altijd met het idee om uiteindelijk mijn eigen bedrijf te hebben. Dat kwam er, en nu zijn we zeventig man personeel verder en verkopen we wereldwijd.
Sinds tweeënhalf jaar ben ik naast ondernemer ook moeder en daar balans in vinden, vind ik lastig. Ik werk nu zo’n veertig uur per week, waar dat eerder zestig of zeventig uur was. Wat het extra complex heeft gemaakt, is dat we er bij Hugo’s twintigwekenecho achter kwamen dat hij slokdarmatresie had. We zijn toen in een medische molen met allerlei onderzoeken en een vruchtwaterpunctie beland. Toen reali- seerde ik me: het enige wat er echt toe doet zijn mijn kinderen. Met 32 weken is Hugo geboren en liet ik al het werk uit mijn handen vallen. We hebben toen weken aan de couveuse doorgebracht en hij onderging zware operaties. Uiteindelijk is het goed gekomen.
Bij Lotti was dat heel anders; dat was een gewone zwangerschap met een gezonde baby. Bij haar had ik voor mijn verlof zestien weken geblockt in m’n agenda. Ik was vanaf 36 weken gewoon thuis, maar klapte tot aan de bevalling met 38,5 week soms toch m’n laptop open. Daarna ben ik een week of acht lekker thuisgebleven, maar toen begon het toch weer te kriebelen. Dus belde ik weer eens in bij een meeting, al dan niet met Lotti in de draagzak. Of ik nam haar mee naar kantoor en liet haar lekker slapen in de kinderwagen. Dat is alleen maar gezellig en voor die kleintjes maakt het niets uit; zolang ze maar bij mama zijn.
De opvang hebben we goed geregeld; we hebben vier dagen per week een hele lieve oppas aan huis. Ik werk drie dagen per week op kantoor, zodat ik daar goed zichtbaar ben, en twee dagen thuis. Op vrijdag hebben we geen oppas, dan combineren mijn vriend en ik de kinderen. Gelukkig is hij ook flexibel in zijn werk. Ik wil de kinderen altijd zelf uit bed halen, aankleden en ’s avonds eten geven. Werk moet soms wijken voor die momenten, maar dan haal ik dat nog even in als ze slapen. Daarnaast kan ik dankzij het moederschap slimmer met mijn tijd omgaan. Dat is namelijk waar ik het meest tekort aan heb, dus moet ik prioriteiten stellen en delegeren. Wat ik doe, doe ik all-in en met volle aandacht, maar omdat de tijd schaars is, ga ik daar nu beter mee om dan toen ik met niemand rekening hoefde te houden.
Vroeger dacht ik altijd: tropenjaren? Waar hebben die mensen het over? Maar inmiddels snap ik het. Tegenwoordig hebben we een datenight: een keer in de twee weken gaan we samen naar een restaurant. Dat werkt heel goed, want als je elkaar dan doordeweeks wat minder spreekt, denk je: dat komt vrijdag wel, dan gaan we lekker uit eten. In het weekend proberen we altijd dingen als gezin te doen. Ergens met z’n allen ontbijten, gezellig naar de kinderboerderij; dat soort dingen. Wat ik wel heel pittig vind, is fulltime werken en Lotti die minimaal een keer per nacht komt voor een voeding. Meestal is dat rond een uur of vijf, waarna ik niet meer verder slaap. Dus het is altijd zoeken naar de balans, en dat blijft. Als je denkt dat je een routine hebt gevonden, is het weer anders. Dat is nou eenmaal het ouderschap.”
Je las dit artikel eerder in de Kek Mama Special Happy Campers.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Steeds de Insta van je ex checken helpt niet om over je scheiding heen te komen, dat snapt Renée heus wel. Maar zich verliezen in het partyen op Ibiza lukt haar ook niet. Totdat ze na een toevallige ontmoeting alsnog weet te ontdooien. En hoe.
Soms gebeurt het opeens: je kind wil een rigoureuze verandering in zijn uiterlijk. Waar je zelf nog denkt aan knipbeurten van een paar centimeter, komt je zoon doodleuk met een ander idee bij de kapper. Het overkwam Sam.
Geke (@gekeborn) is 28 jaar, verloskundige, echoscopist, anticonceptiespecialist, auteur en maakt daarnaast de podcast Zwanger & Zo. Hierin deelt ze verloskundige informatie en positieve bevallingsverhalen om aanstaande ouders te inspireren en ervaringen te delen. In haar column neemt ze ons mee in haar onregelmatige leven als verloskundige.
Marit Brugman, de partner van YouTuber Dylan Haegens, heeft via Instagram een hartverscheurende post gedeeld. In een open en emotioneel bericht deelt Marit het verdrietige nieuws dat ze een miskraam heeft gehad.
We kennen ze allemaal: die ene vriendin die keer op keer verliefd werd op de verkeerde man. Charmante praatjesmakers, mysterieuze types of gewoon regelrechte bad boys. Volgens de sterren is dat geen toeval: sommige moeders hebben er simpelweg een handje van om steeds weer te vallen op het verkeerde type.
Hoe combineer je het ouderschap met een goedlopende carrière? In ‘De ladder op’ interviewen we bekende Nederlandse vrouwen hierover. In deze editie: Loes Daniels (36). Zij en haar partner Roderick zijn trotse ouders van Hugo (2,5) en Lotti (7 maanden).De ladder op“Elf jaar geleden ben ik gestart met mijn bedrijf Hotelgift. Een giftcard voor inmiddels […]
