Fotografie: Paulien van Beusekom
Gisteren keek ik naar de finale van Heel Holland Bakt. Een grappig programma dat me om een aantal redenen aan het ouderschap doet denken.
Allereerst omdat Heel Holland Bakt een heel gezellig gebeuren lijkt. Je denkt: ach, die vrolijke mensen bij elkaar gaan even samen heel gemoedelijk een taart bakken. En toch heeft er binnen de kortste keren altijd eentje een meltdown. Ook in dit seizoen stond er in aflevering 1 gelijk een vrouw te huilen. Nou, zo is het ouderschap natuurlijk ook. Je denkt dat je gewoon even gezellig gaat puzzelen, knutselen en wat fruithapjes in elkaar gaat draaien, maar voor je het weet ben je aan je dertigste mental breakdown van de dag toe.
Net als dat mensen baby’s maken, worden er in Heel Holland Bakt ook creaties gemaakt. Laten we eerlijk zijn: de ene mooier dan de ander. Dan haalt iemand een baksel uit de oven, waarvan je direct denkt: ai, dat zal geen volle zalen trekken. En toch staan ze elkaar bemoedigend op de schouder te kloppen en zeggen ze dingen als ‘goed gedaan’. Ik wil niemand beledigen, maar zo gaat het tijdens kraamvisites natuurlijk vaak ook.
Als bakker in de tent moet je ook heel goed opletten. Voor je het weet sta je even in je oventje te turen en gaat iemand anders er met jouw deegrol vandoor. Dat is in het ouderschap natuurlijk ook zo: je moet ogen in je achterhoofd hebben. Het ene moment staat je peuter nog lief naar je te lachen, het volgende moment haalt-ie z’n stiftenset over je bankstel. En dat is toch jammer. Of wat Robèrt zou zeggen: jammag.
Bij Heel Holland Bakt voltrekt zich ook vaak de volgende scène: een bakker staat in opperste concentratie te ploeteren en ineens wordt-ie van achteren bejegend door een bemoeizuchtige senior. ‘Hoe gaat het hier?’ wordt er gevraagd, waarna de bakker in kwestie eerlijk over al zijn strubbelingen vertelt. ‘Succes’, zegt de senior, die de ruimte vervolgens verlaat zonder enige vorm van hulp, maar wel met een blik die boekdelen spreekt. Iedereen die zijn (schoon)ouders weleens op visite heeft gehad, weet waar ik naartoe wil met deze vergelijking.
Robèrt van Beckhoven kun je als het ware vergelijken met opvoedkundige experts. Die laatste groep roept graag dingen als ‘je moet kinderen zo vroeg mogelijk zindelijk maken’ en ‘ze moeten voor hun derde van de speen af zijn’, maar ze vertellen je er voor het gemak even niet bij hoe je dat dan in vredesnaam voor elkaar krijgt. Als ik iets heb geleerd van de receptuur van Robèrt van Beckhoven is dat hij de bakkers graag vertelt wat ze moeten maken, maar in de uitleg gerust een stap of twintig overslaat, waardoor de bakkers enigszins verward achterblijven.
In de tent van Heel Holland Bakt is het altijd chaos. Het is een mix van rommel, herrie en alle denkbare emoties die lukraak geuit worden. De kandidaten hebben ook altijd last van weersomstandigheden. Want ondanks dat Heel Holland Bakt een goed bekeken programma is en daarom de nodige centen zal opleveren, staan ze in een armetierige tent te bakken, waar de regen gewoon naar binnen waait. En als de mussen in de zomer van het plastic dak vallen, moet je maar oppassen dat je geen mus in je taart hebt. Goed, nu kan ik je wel voorbeelden geven van hoe chaos ook voorkomt in het ouderschap, maar ik denk dat dat wel voor zich spreekt.
Ook is er bij Heel Holland Bakt altijd tijdsdruk. Het wordt de bakkers gerust gevraagd om binnen een uur een bruidstaart te maken waar een zelfgemaakte chocolade cadeaudoos uitspringt met daarin twintig zelfgemaakte bonbons. Nou, ik weet niet of je weleens gepoogd hebt om een peuter onder bepaalde tijdsdruk de deur uit te krijgen, maar ik denk dat het stressniveau ongeveer hetzelfde is.
Het enige wat het ouderschap niet gemeen heeft met Heel Holland Bakt is dat wij ouders na een succesvolle dag met ons kind geen meesterbakkersspeldje krijgen. En dat is toch jammer. Of wat Robèrt zou zeggen: jammag.
Tara (31) is moeder van dochtertje Rosie (2). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap‘ is nú te koop.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
We doen het allemaal wel eens: een zak vol cadeautjes met Sinterklaas en iets extra’s met Kerst. Want: kinderen blij, wij blij. Maar té veel cadeautjes geven, kan op de lange termijn nadelen hebben.
Het worden bijzondere feestdagen voor Anne-Marie Rozing en vriendin Laura. Ze vieren voor het eerst kerst met hun zoontje Jules in hun midden. En die knusse kerstdagen gaan niet voorbij zonder leuke tradities. Wij spraken Anne-Marie over de kerstplannen met baby Jules.
Het is de baby zelf niet aan te rekenen, maar zo’n pasgeborene haalt wel je hele leven overhoop, inclusief je vriendschappen. Welke het overleven en welke sneuvelen, dat is van tevoren niet te voorspellen. Dat weet journalist Laurien als geen ander.
Geen zin om voor de hele bubs te cateren of te bemiddelen in politieke discussies: er zijn genoeg redenen om kerst een keertje te ontvluchten. Dat lukt de een beter dan de ander, weet Hester Zitvast. Want niet iedereen is bestand tegen smeekbedes van de familie.
Een Huis Vol is terug, dat betekent de hele kerstvakantie weer genieten van de chaos van de families Lopez, Bal, Bakcha en Blom. Vinden we heerlijk, want dan valt ons eigen huishouden opeens wel mee.