Stress na ziekenhuisbevalling: ‘Zo past de baby toch nooit in de auto?!’

26.04.2021 06:02
dat_ging_ff_mis_kraampakket

Elke maandag vertelt een moeder over het moment in het ouderschap waarop het even he-le-maal mis ging.

Laila is verloofd met Timor en moeder van Sophie (3) en Novi (5 maanden).

 

Vluchttas

“Al weken voor mijn uitgerekende datum stond hij klaar, de vluchttas met daarin alles wat ik nodig had voor de ziekenhuisbevalling. Dat er in de hoek van de slaapkamer nog een verdwaalde koffer lag die ik niet kon plaatsen, was me even ontgaan – het was immers mijn eerste zwangerschap en ik was door alle zenuwen de laatste periode allesbehalve scherp. 

 

Achterbak

Op maandagavond braken mijn vliezen. Niet veel later sloegen de zeurderige krampjes om naar serieuze weeën en dus besloten we in overleg met de verloskundige naar het ziekenhuis te gaan. Van de Maxi-Cosi en de vluchttas tot een kussen om mijn weeën onderweg beter op te kunnen vangen: er werd door Timo van alles in de auto gegooid. Zo ook de mysterieuze koffer, die zo groot was dat-ie ‘m met pijn en moeite in de achterbak kreeg. Zal wel goed zijn, dacht ik nog terwijl ik vooral druk was met de pijn wegpuffen. 

Eenmaal in het ziekenhuis verliep de bevalling in sneltreinvaart, want nog geen zes uur na mijn eerste weeën werd onze oudste dochter Sophie geboren.

 

Lees ook
Babyuitzet-checklist: dít heb je allemaal nodig >

 

‘Hoe krijgen we dit in de auto?’

Toen we te horen kregen dat we diezelfde dag nog naar huis mochten, konden we ons geluk niet op. Tot Timor naar de bagage keek, zich vervolgens realiseerde dat er nu ook een kind mee naar huis ging en in paniek aan me vroeg: “Hoe krijgen we dit in hemelsnaam in de auto?” Gelukkig konden mijn ouders naar het ziekenhuis komen om wat spullen mee te nemen. 

 

‘Dat moest mee, toch?’

Terwijl wij op mijn ouders wachtten, viel mijn oog toch nog even op die enorme koffer aan het voeteneind van het ziekenhuisbed. “Wat zit daar eigenlijk in?”, vroeg ik Timo. “Het volledige kraampakket – dat moest mee, toch?”, zei hij met een verbaasde blik.

Ik schoot zo hard in de lach dat ik er pijn van in m’n buik kreeg. Ineens begreep ik waarom we die nacht ervoor zoveel moeite hadden om alles in de auto te krijgen: al die matrasbeschermers, onderleggers en kraamverbanden nemen natuurlijk wel héél veel ruimte in beslag ;).

 

Benieuwd naar meer ‘Dat ging ff mis’-verhalen? Je leest ze elke maandag op Kekmama.nl.